The Hard Life {GW15}

Untitled Part 8

The Hard Life
Chapter 8
ΜεριάΑριανας

Ο Φρέντυ με γύρισε σπίτι (ο γλυκός μου).
Πριν να βγω από το αυτοκίνητο με κοίταξε γλυκά μέσα στα μάτια και μου είπε είσαι πολύ όμορφη!!!
Μετά άπλωσε το χέρι του και μου χαϊδέψω το μάγουλο τρυφερά.
Κατάλαβα ότι αν έμενα λίγο ακόμα θα πλησίαζε περισσότερο, όμως είχα την αίσθηση ότι κάποιος μας παρακολουθεί και έτσι του είπα μια ξερή Καληνύχτα και βγήκα από το αμάξι.
Έφτασα στην πόρτα του σπιτιού μου και έβαλα το κλειδί σιγά σιγά προσπαθώντας να μην κάνω φασαρία ώστε να μην ξυπνήσει η γιαγιά μου.
Πήγα απευθείας στο δωμάτιο μου,έβαλα γρήγορα μ πιτζάμες και ξάπλωσα στο κρεβάτι.
Ήμουν τόσο κουρασμένη και ήθελα να κοιμηθώ αλλά κρατήθηκα λίγο για να δω τι θα γίνει.
Πέρασαν πέντε λεπτά και η γιαγιά μου δεν μπήκε στο δωμάτιο. Σιγουρευτηκα ότι δεν είχε καταλάβει τίποτα και κατευθείαν με πήρε ο ύπνος.
Την επόμενη μέρα όταν ξύπνησα και πήγα στην κουζίνα με υποδέχτηκε με τα ωραία βρωμολογα της.
-ποιος ήταν αυτός που σε έφερε εχθές το βράδυ σπίτι?(μου φωναξε).
-(χλωμιασα δεν ήξερα τι να απαντήσω και έκανα την ανηξερη) τι λες?
-ξέρεις πολύ καλά τι λέω,αυτά που σε έφερε χθες σπίτι ποιος ήταν.
-μα δν με έφερε κάνεις σπιτι ήρθα με τα πόδια.
-άστα αυτά αφού σε είδα.
-αα ξέρω τι εγινε, θα έφερε την κοπέλα που μένει απέναντι ο γκομενος της σπίτι. (Τότε με κοίταξε με ένα δολοφονικό βλέμμα πιο νευρίασμενο απ ποτε).
-Αριανα αστα αυτά σε κοιτούσα από το παράθυρο.
-(τότε κατάλαβα για ποιο λόγο είχα αυτή την αίσθηση το βραδυ) μα νόμιζα ότι κοιμόσουν.
(Για λίγα δευτερόλεπτα μείναμε σιωπηλες).
-τες πάντων οποίος και να ήταν δεν σε αφορά είναι η ζωή μου και θα κάνω ότι γουστάρω χωρίς να δώσω λογαριασμό σε κανέναν. (Της απαντησα).
-αα ναι.? Και εγώ σου λέω για όσο μένεις στο σπίτι μου είσαι υποχρεωμένη να μου δίνεις αναφορά για όλα. (Μου είπε η κολογρια).
-ωραία λοιπόν μέχρι το βράδυ θα έχω φύγει.
-να φύγεις έτσι κι αλλιώς βάρος μας είσαι.
-εννοείται ότι θα φύγω σιγά μην κάτσω εδώ μαζί σου. (Και σηκώθηκα και εφυγα).
Πήγα στο δωμάτιο έβαλα σε μια τσάντα κάποια ρούχα και κάποια πράγματα που χρειαζόμουν και σηκώθηκα έφυγα από εκείνο το κολοσσό. Όταν έφυγα χτύπησα δυνατά την πορτα πίσω μου.
Κατευθύνθηκα προς το σπίτι της Αλισια.Όταν έφτασα (ντρινν...χτυπησα το κουδουνι και άνοιξε η Αλισια).

-Επ τι κανεις;πως και δεν πήρες τηλέφωνο ότι θα ρθεις?
-Θα σου πω μέσα.Μπορώ να περασω;
-Εννοείται,τι λες τώρα? Περνά μέσα,είναι και ο Ρουφους.
-Γεια σου Ρουφους τι κανεις; (μόλις μπήκα μέσα χαιρέτησα τον Ρουφους και τον αγκάλιασα)
-Να εδώ με παιδεύει η φίλη σου.
-Γιατί τι έγινε?
-Της λέω να πάμε το βράδυ μόνοι μας σινεμά,αλλά θέλει να πάμε όλοι μαζί βόλτα.
-Πάτε.Ούτως η άλλως εγώ δεν έχω όρεξη.
-γιατί, τι έγινε; (ρώτησε η Αλισια).
-αυτο ήθελα να σου πω. Μαλώσα με τη γιαγιά μου και εφυγα από το σπίτι. Μήπως μπορώ να μείνω για λίγες μέρες εδω;
-εννοείται πως μπορείς να μείνεις εδώ για όσο θέλεις (μου απαντάει και έρχεται και με αγκαλιαζει).
(Μεριά συγγραφέα : όχι ρε ηλιθια θα σε αφήσω εκεί έξω στο ψωφοκρυο στο παγκάκι να κι κι ασ εις από το κρύο).
-το βράδυ όμως θα έρθεις,να περάσεις καλά κςι να ξεχαστεις. (Μου λέει ο Ρουφους με ένα χαμόγελο ελπίδας στα χείλη του).
-αφήστε το καλύτερα πάτε εσείς εγώ θα σας χαλάσω τη διάθεση.
-Εντάξει κατσε εσύ στο σπίτι. (Η Αλισια θα κλήσει ματιά στον Ρουφους).

Μεριά Αλισιας

Η Αλισια πήγε στο δωμάτιό της κι εγώ είπα στον Ρουφους να πάρει κατευθείαν τον Φρέντυ τηλέφωνο για να πείσει την Αριανα για το βράδυ.

-Άντε,παρ τον τηλέφωνο.
-Ποιον μωρό μου?
-Τον Φρέντυ.
-Γιατί αγάπη μου?
-Ρε Ρουφους,συγκεντρωσου λίγο...γιατί σου έκλεισα εγώ ματιά πριν?
-Ξέρω γω? Γιατί με γουστάρεις?
-Καλά εε ώρες ώρες με κάνεις να αναρωτιέμαι τι σου βρήκα...την εξυπνάδα πάντως όχι!
-Δεν με θέλεις? (Σοβαρεψε)
-Ζωή μου,μην λες βλακειες...είσαι καλό παιδί.Σε θαυμάζω για τον χαρακτήρα σου και γι αυτό σ ερωτευτηκα...χαζό μου
-Κι εγώ είμαι πολύ ερωτευμένος μαζί σου.Είσαι πολύ καλό κορίτσι.Δεν θέλω να σου λέω ψέμματα,όπως όλοι οι άλλοι.Το για πάντα είναι πολύς καιρός.Μακάρι,αν ποτέ τα φτιάξεις με κάποιον άλλον να μην σε πληγώσει.Είσαι πολύ σημαντική για μένα.
-(Με αγκάλιασε τρυφερά). Ωραία η ευτυχία μας αγάπη μου,αλλά νομίζω πως πρέπει να βοηθήσουμε και τους φίλους μας.Πάρε λοιπόν τον Φρέντυ τηλέφωνο χωρίς πολλά πολλά (του είπα και του έδωσα ένα φιλάκι στο μάγουλο).

Αρχή φόρμας