Kapıyı açtığımda, onu karşımda savunmasız bir biçimde görmeyi beklemiyordum. Zil zurna sarhoş olmuştu, ayakta bile zor duruyordu. Beceriksizce içeri adımladı, ardından kapıyı kapattım. Bana yaklaştı.
"Ro Na..." soğuk nefesi, sıcak boynumu delip geç...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Nöbetçi öğrenci' yaka kartını takan öğrenci yanıma hızlı adımlarla koşarak gelmişti.
Koştuğu için nefes nefese kalmıştı. Durup soluklandı. "öğretmenim-" nefes nefese kaldığı için lafları yarıda kesiliyordu.
"derin nefes al." dedim. Başını olumlu anlamda salladı ve derin derin nefesler almaya başladı.
"sizi bayan Kang bekliyor, öğretmenim. Hana'nın annesi." Başımı olumlu anlamda salladım ve ziyaretçilerin alındığı odaya ilerledim. Güzel giyinimli kadın beni görünce yalandan gülümsedi, ayağa kalkıp elini uzattı. Uzattığı elini sıkmıştım.
"hoş geldiniz, beni bekliyormuşsunuz. Buyrun." deyip karşısındaki deri koltuğa oturdum. O da oturdu.
"evet, sizinle kızım hakkında konuşmak istiyordum."
"duydunuz, kızımın müzikle uğraşmasını istemiyorum. Okul derslerine odaklanmasını istiyorum. Son zamanlarda çok fazla keman çalıyor. O süreyi derslerine ayırmasını istiyorum."
Ellerimle oynamayı kesip karşımdaki veliye baktım.
"bakın, sizi elbette anlıyorum fakat bu düşünceniz çok yanlış. Kızınız müziğe çok meraklı ve bunda gayet başarılı da. Böyle yaparak önünü kapatmayın lütfen."
Kaşlarını çattı. "müzik onu çok fazla ileriye taşımaz ama dersleri onu çok ileriye taşıyacak."
Ben de kaşlarımı çattım.
"kızınıza sordunuz mu?"
"bunun gerektiğini düşünmüyorum."
"ben derslerini aksatsın demiyorum zaten, müziğe çok yoğunlaşsın da demiyorum ama müzikle arasını kesmeyin, rica ediyorum. Ayrıca kızınız gerçekten çok güzel keman çalıyor ve ülkede düzenlenecek olan müzik yarışmasına katılacak. Eğer bunu keserseniz onu üzer ve hayata küstürürsünüz. Yapmayın."
Ayağa kalktı. "ben sizden akıl almaya gelmedim, hanımefendi. Sadece kızımı bir daha bu konuda heveslendirmeyin demek için gelmiştim."
Odadan çıkarken arkasından konuştum.
"siz veliler çocuklarınızın hayatına ışık olmak yerine yön vermeyi çok seviyorsunuz. Onları destekleyeceğiniz yerde kalıplara sokuyorsunuz ve derslerinde olan başarısıyla yargılıyorsunuz. Böylelikle yeteneklerini köreltiyorsunuz, körelmeye mecbur bırakıyorsunuz. Bir kere bile ne yapmak istediğini sormuyorsunuz. Ne duruma soktuğunuzun farkında bile olmuyorsunuz ya da olmak istemiyorsunuz." dedim elimi yumruk yapıp.
