Yemekten sonra başka bir yere girmiş ve orada kutlamaya devam etmiştik. İçkiyi biraz fazla kaçırmıştım ama şu an iyiydim, biraz başım dönüyordu ama bilincim yerindeydi. Hava kakarmıştı. Yol boyunca Taehyung'un ailesini nasıl evimde ağırlayacağımı düşünmeye başlamıştım. Ne yemeği yapacaktım, nasıl giyinecektim, masayı nasıl düzenleyecektim? Kesinlikle birinin yardımına ihtiyacım vardı.
O kişi de sürücü koltuğunda oturup beni evime bırakacak olan Kim Taehyung'tu elbette!
Ona döndüm.
"bana yardım edersin değil mi?" dediğimde bir anlığına bana döndü ve tekrar yola bakmaya başladı.
"elbette ederim."
"daha ne konuda olduğunu bile söylemedim, sen herkese her konuda yardım eder misin?"
Güldü. O güldüğünde çıkan sesini seviyordum.
"bu iyiydi, ve evet, elimden geldiğince herkese her konuda yardım etmeye çalışıyorum." dedi ve göz kırptı.
"şimdi, konu nedir?" diye sordu, kırmızı ışıklara denk geldiğimiz için araba durmuştu.
"şimdi ben annenle babanı yemeğe davet ettim ya, bana bu konuda yardım eder misin? Yemek hazırlama, masayı düzenleme vs." dedim. Gülümsedi.
"elbette yardım ederim. Ben de bunu düşünüyordum, sen benden önce dile getirdin."
Tanrım, bu kadar düşünceli olmak zorunda mıydı?
"oh, sevindim." dedim ve koltukta başka rahat bir pozisyon aldım.
Işık yeşil olduğunda ilerlemeye başladık tekrardan. Evimin olduğu sokağa girmiştik.
Durduktan sonra ona döndüm. "iyi akşamlar."
"iyi akşamlar."
Gözüme, salonumun camı takıldı. İçeride biri vardı çünkü ışık yanıyordu! Ben açık bırakmamıştım ki.
Taehyung çatılan kaşlarımı fark etmiş olmalı ki "ne oldu?" deyip o da benim baktığım tarafa bakmaya başladı.
"evde biri mi var, yoksa ışığı açık mı bıraktın?" dediğinde başımı olumsuz anlamda salladım.
"ben ışığı açık bırakmadım, evde ya hırsız varsa?!" dediğimde arabanın kapısını açtı ve indi. Ben de peşinden indim.
"polisi arayalım."
"bir dakika... evinin anahtarı senden başka kimde var?" diye sorduğunda annemde olduğu aklıma geldi.
"annemde vardı, belki de o gelmiştir. Habersiz gelmezdi ama son sürpriz gelişinden sonra habersiz gelebileceğini düşünüyorum."
"beraber çıkalım, ona göre haber veririz polise." deyip elimden tuttu ve önden ilerlemeye başladı.
Elimden tuttu!?
Yavaş adımlarla merdivenden çıktık ve anahtarı deliğe sokacağım sırada kapı açılmıştı.
Tahmin ettiğim gibi, evdeki kesinlikle annemdi.
"hoş geldiniz çocuklar..." kaşları çatık bir şekilde hem bana hem de Taehyung'a bakıyordu.
"neden haber vermeden geldin ki?" dedim, koltuktaki yastığı kucağıma aldıktan hemen sonra."
"Taehyung'la beni korkuttun. Hırsız girdi sandım."
Taehyung'a uzattığı bardağı Taehyung aldıktan sonra bana uzattığı bardağı aldım. Sıcak çikolata yapmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
baby ⚘ kim taehyung
FanfictionKapıyı açtığımda, onu karşımda savunmasız bir biçimde görmeyi beklemiyordum. Zil zurna sarhoş olmuştu, ayakta bile zor duruyordu. Beceriksizce içeri adımladı, ardından kapıyı kapattım. Bana yaklaştı. "Ro Na..." soğuk nefesi, sıcak boynumu delip geç...