BELOVED [ Completed ]

♡ 12 ♡

မေန့ကကိစၥကို ေမေမက ေတာ္ေတာ္ေလးေဒါသထြက္ေနတာမို့ မနက္စာစားခ်ိန္မွာ တူရီးနွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဦးငယ္နဲ့သူ႕မွာ တိတ္တိ္တ္ေလးထိုင္ကာစားေနရသည္။အေဖကေတာ့နည္း ေလးေျပာျပီးတာနဲ႕ျပၤီးသြားေပမယ့္ ေမေမကေတာ့ အဲ့လိုမဟုတ္။

ဘယ္ကမွန္းမသိေတာ့တဲ့ အျကာင္းေတြကအစျပန္ေျပာျပီး ေျပာေနတာမျပီးနိုင္ေတာ့ပါ။ဆယ္ဟြန္းဆိုလည္း အိမ္ကခိုးထြက္ျပီး ဂိမ္းေဆာ့တဲ့အေျကာင္းေတြနဲ႕ထပ္အေျပာခံရ။ဦးငယ္ဆိုလည္း အလုပ္ကိစၥ ခုထက္ထ္ိ အိမ္ေထာင္မျပဳေသးတာေရာပါေရာေပါင္းျပီးအေျပာခံေနရသည္။ေမေမတို့မ်ား ဥာဏ္ေကာင္းလိုက္တာဆိုတာ။

အခ်ိန္ကိုျကည့္ေတာ့ ေက်ာင္းသြားရေတာ့မည္။အေမေျပာသမ်ွကိုမ်က္နွာေလးရံႈ႕ကာ နားေထာင္ေနတဲ့ ဦးငယ္နားကပ္ကာေက်ာင္းသြားေတာ့မယ္ေျပာေတာ့ မ်က္လံုးကခ်က္ခ်င္းလင္းလက္လာသည္။

" ဟုတ္ပါျပီ အစ္မရယ္ေနာက္တစ္ခါမျဖစ္ေစရပါဘူး ခုေတာ့သြားေတာ့မယ္ေနာ္ ဟြန္းငယ္လည္းေက်ာင္းခ်ိန္နီးေနျပီ "

" တာ့တာ ေမေမ  …  တာ့တာ ေဖေဖ "

" ဟြန္းငယ္ ! ေနာက္တစ္ခါေက်ာင္းေျပးတယ္ျကားလို့ကေတာ့ ခ်က္ခ်င္းအခန္းထဲက စက္ေတြ လွဴပစ္မယ္ "

သူမ်ား ကေလးေတြကိုမ်ားလွဴပစ္မယ္တဲ့ ေမေမတို့မ်ားရက္စက္လိုက္တာဆိုတာ။ဘာမွန္းလဲမသိဘူး။

" ေနာက္တစ္ခါ ေက်ာင္းေျပးရင္ ေမေမမျကားေအာင္ ေက်ာင္းေျပးပစ္မယ္ "

" ဘာေျပာတယ္ ! အိုဆယ္ဟြန္း ခုခ်က္ခ်င္းလာခဲ့စမ္း !!! "

သူ႕အေမကိုျပန္ေျပာကာ ကားေပၚကိုဝုန္းကနဲတက္ျပီး ထြက္သြားေလသည္။ဆူဟိုမွာေတာ့ သားေတာ္ေမာင္ေျပာသြားတဲ့ပံုကိုျကည့္ျပီးေသြးတိုးခ်င္လာသည္။

ရီရွင္းကေတာ့ သားေတာ္ေမာင္ကိုလက္ေျမွာက္အရံႈးေပးထားျပီးျပီျဖစ္သည္။အေဖအေမ ေအးသေလာက္  သားျဖစ္သူုကေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္နိုင္ေနသည္။ဆူဟိုကေတာ့ စိတ္ဆိုးတုန္းခဏပင္ ျပီးရင္သူ႕မွာသားကို အလိုလိုက္ျပန္ေတာ့သည္။

ရီရွင္းကိုေတာင္မွ ရုပ္တည္ကာ ငယ္ငယ္တည္းသားကို နာခံတတ္ေအာင္ ေျကာက္ေအာင္ေျခာက္ထားရသည္။ဒါေတာင္ တစ္ခါတစ္ေလ ရီရွင္းကိုပါ စတတ္ေသးသည္။