Chasing Butterflies

Chapter 3

Vale's point of view

Pagkatapos ng nangyari sa amusement park ay agad din naman kming umuwi, napansin ni Ree ng pagiging tahimik ko pero hindi man lang siya nakisama't kinulit pa ako.

"Vale, ba't ang tahimik mo? Dahil ba sa nangyari kanina?" tanong niya habang patungo kami sa aming condo, may kasabay pa iyong pagtapik sa balikat ko at my kasama pang pag-alog, tamad ko siyang sinulyapan at inirapan. Narinig ko naman ang mahina niyang hagikhik "Vale, Vale, Vale, babu, babu babu" patuloy na pangungulit niya saakin hanggang sa makapasok kami sa loob ng condo, hindi ko na siya pinansin at tumungo nalang ako sa aking silid.

Bago pa ako makahiga ay nakarinig ako ng mga katok mula sa labas ng pinto ko, "EUREE, STOP ALREADY! I'M TIRED!" sigaw ko sakanya, rinig ko naman ang mahina niyang tawa mula sa labas, humiga nalang ako at nagtaklob ng kumot.

Hindi ko maalis sa isipan ko ang nangyari kanina, he looks so familiar but I can't remember kung saan o kailan ko siya nakita. Those pare of beautiful eyes with a glimpse of sadness, his jaw line, his heart shaped lips, his whole face is just so perfect that I can't get him out of my mind. "I want to see him again" I mumbled before darkness eats me.

"Carty!" sigaw ko sa pangalan ng kaibigan ko, lumingon siya saakin at ngumiti. "Hi Van" bati niya saakin, napahagikhik naman ako dahil sa kung anong kiliti ang dumaan sa tiyan ko.

Inaya niya akong maglaro sa playground kasama ang alaga niyang kuneho, masaya lang kaming naglalaro pero habang tumatagal ay dumidilim ang paligid at unti-unti silang naglalaho. Naramdaman ko ang pag-agos ng aking luha sa pisngi ko at tahimik na humahagulhol, naramdaman ko ang pagdampi ng palad  ni dad sa pisngi ko, he's hurting me again. Nakita ko naman ang asawa niya na katingin lang saakin at nakangisi. May kung anong mabigat na bagay na humampas sa likod ng ulo ko't nawalan ako ng malay.

Agad akong napabalikwas ng bangon at mabigat na humihinga, mabilis ko namang nilagay ang kamay ko sa likod ng aking ulo at hinimas iyon, nanunubig na ang mata ko pero pinigilan ko iyon, I hate crying so much na kahit mabigat na sa pakiramdam ay hindi ko parin nilalabas.

It's been so long since I had a nightmare, pinipilit kong inaalala ang napanaginipan ko pero sumasakit lang ang ulo ko, it's always blurry in my dreams, kahit anong pilit kong inaalala ay walang nagyayari, gusto kong makita ng maayos ang mukha ng batang nasa panaginip ko pero lagi namang bigo.

Hindi ko nalang iyon inisip pa't hinanda nalang ang sarili ko para sa pagligo, alas sinko palang ng umaga but I decided na maligo na, I took a warm bath and calmed myself, after that, I did my rituals and ready myself for work.

I'm heading to my office now, balik trabaho nanaman ako dahil madaming meetings at paper works ang naghihintay, "Good morning VP" bati saakin ng mga empleyado, ngumiti naman ako bilang sagot at tinanguan sila, nahagilap ng mata ko ang papalapit na pigura ni Todd. Tumigil ito sa harapan ko at ngumiti, I suddenly remembered that night when he's outside of my office, I still find him weird but right now he seems okay. Ngumiti ako sakanya pabalik at binati siya, he tapped my shoulder then leave.