Her zaman olduğu ve hepimizin bildiği gibi, bütün gürültülerden sonra geriye yalnızlık kalır.
•••
Aylarca işkenceye uğrayan bir kız ne kadar hayatta kalabilir?
•••
"Baş ucumda bekleyen Azrail ruhumu çekmek için beklerken, Celladım bir türlü baltayı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Atlantisim düşüyoruz, inşaa etmişiz bu şehri sallantılı bir yere..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
●●●
3 Ay Sonra:
Umutlar tıpkı binlerce renk gibidir. Yüzümüzü hangi tarafa çevirsek o renkleri görürüz...Umudum tükendi diye bir şey yok. Kaldır başını bak gökyüzüne...Mavi...Bak o umut işte. Gülümse ve; "Bir umudum var!" Söyle...
Evime geldiğim günden beridir berbat haldeyim. İlk gün ne kadar iyi geçsede ondan sonraki günler tam bir felaketdi...
Ağlama krizlerim artmaya başladı. Geceleri uyuyamıyorum...
Bir keresinde duş alırken vücudumdaki izleri görmüştüm.
Dayanamayıp saatlerce ağladım. Her gece rüyalarımda dayak yediğim günleri görüyorum. O kadar gerçekki...
Jack 'in geçmişiyle ilgili bana anlattıkları kafamın içinde dönüp duruyordu.
Bir bakıyorum Jack çıkmış beni tekrar o depoya götüreceğini söylüyor...
Bedenim günden güne eriyor...Ruhumda...
Okul bitti. Ünüversite sınavına girmedim...Piskolojim o kadar berbatki hangi köşeye baksam Jack 'i görüyordum.
Bunları hak edecek ne yaptım ben?..
Yavaşça önümdeki kedinin tüylerini okşadım. Gözümden bir damla yaş aktığında burnumu çektim.
Gecenin bir vakti yine rüya görmüştüm. Dakikalarca ağladıktan sonrada kendimi sokağa atıp evimin önündeki kaldırıma oturdum. Sonra ise bu minik kedi yanıma gelip kucağıma zıplamıştı ve uzanmıştı.
Simsiyah tüyleri vardı. Gözleri ise gümüş rengindeydi. O kadar güzel bir kediki onu alıp evi götürme isteğimi bastırmaya çalışıyorum.
![•GÜRÜLTÜ• [Yazım Aşamasında]](https://img.wattpad.com/cover/274927409-64-k481893.jpg)