My Crush is Inlove with Me (COMPLETED)

Last Chapter ^_^

Maraming Salamat sa lahat nang nag basa nitong storya ko. Mahal ko kayo!!!!!

--------

Adrian's POV

It's been five months since that day happened.

I can't imagine my day without her, without her presence. And now its her birthday.

"Hey. Fvck hindi pa tapos yan?!" gulat na sigaw ko kay Nick at Mel na nagpupump ng mga balloons.

Konting oras na lang tapos yun lang hindi pa nila matapos.

"Easy dude, 9 am palang. Mamaya 5 pm pa ang party." poker face na sabi ni Nick. "Bakit ba kasi ganto pa binili mo? Meron namang ma-oorderan nung may hangin na." dagdag pa niya.

"Tsk. Wala ka nang pake don. Mas maganda yan." napailing na lang silang dalawa ni Mel sa sinabi ko.

"Hi babe!" halos lahat ng tao dito sa garden ay napatingin sa babaeng dumadating.

Asha Li, isang maganda, sexy, makinis at mayaman na babae. Pero syempre mas maganda, sexy, makinis at mabait naman ang Cindy ko. Putcha, kinikilig ako.

Lumapit siya kay Nick, at hinalikan ito sa pisngi.

And right! She's Nick one and only.

Tumango na lang ako sa kanila at nag ikot-ikot sa buong venue.

I hope she'll like this.

My plan is to surprise her. I even call her parents about this. Everything was settled, konting oras na lang ang hinihintay.

Pagkatapos naming mag balikan, ginawa ko ang lahat para mai-tama ung mga mali. Dinala ko siya sa bago kong condo at ipinakita ko sa kanya yun. Tama, binenta ko ang lumang condo at bumili ng bago. And I was shocked nung bigla siyang umiyak. Akala ko nga naalala niya ung nangyari dun sa condo ko dati nun pala masaya lang daw siya kasi gagawa daw kami ng bagong memories sa bagong condo ko.

Madami man kaming alaala ni Cindy dun pero alam ko namang andun din ung pinaka masakit sa lahat, kaya naisip kong ibenta na lang.

I even talked to her parents, humingi na din ako ng tawad. Buti na lang at mabait ang mga magulang ni Cindy at naiintindihan nila ako. Nahirapan lang ako humingi ng tawad sa kuya niyang binugbog ako last year. He's too kind, akala ko nga papatayin niya ako sa pang bubugbog sakin eh.

I know, I deserved it. And for me it was all worth it.

Cindy's POV

Sad day. I think my whole day will be sad.

They didn't call me. Dati naman basta sasapit ang araw na to 12 am palang tatawag na sila. Pero kahit isa wala.

Pati si kuya parang iniiwasan ako. He even leave me here. Darn it!

Nagpaluto nalang ako sa spagetti kay manang para may handa akong mag isa. Mark the bitterness.

Pati ang parents ko, walang text or tawag. Even Nick, Mel at ang magaling kong boyfriend.

I think they forgot my day. Nalungkot akong bigla sa naisip ko. How come? Parang imposible namang makalimutan nila yun. Nakalimutan ba nila kase may exam sila at kailangan nila mag review? But, now is saturday, they can review naman bukas. Tsk!

Tsk! Bahala sila, basta ako tampo lang. Pumunta sila o hindi wala na kong pakialam.

"Manang.." sigaw ko kay Manang.

"Bakit iha? Ang init ata ng ulo mo. Ngayon ka lang sumigaw ng ganyan." natatarantang sabi ni Manang.

Ugh. Ang init ng ulo ko ngayon pati tuloy si Manang napag buntungan ko.