The Forbearance Wife

Chapter 8

"HUWAG kang gumalaw. Kukuha lang akong maligamgam na tubig at pamalit." I said and rush towards the kitchen.

Nagpakulo ako ng mainit na tubig at umakyat sa kuwarto nito para kumuha ng damit at bimpo. Agad din akong bumaba para asikasuhin siya. Dala ang palanggana na may maligamgam na tubig ay bumalik ako sa sala. I saw Lyle lying on the sofa. Medyo nanginginig ito dahil lamig.

"Lyle," I tried calling him, but he didn't respond. Lumapit ako sa kaniya at nilapag ang palanggana sa center table. I sat beside him and touched his forehead. I gasp when he was so hot. Nag-aapoy na sa lagnat at sobrang init ng noo nito. "Oh my gosh, may lagnat ka." I said worriedly.

"Hmmm." He groaned while his eyes are still closed. Mabilis kong kinuha ang bimpo at pinunasan ito. Pagkatapos punasan ay dahan-dahan ko siyang inihiga ng maayos pero ayaw nito sumunod.

"Lyle, umayos ka. Papalitan ko ang damit mo." I said before unbuttoning his polo. He groaned again but I continued removing his polo. Tumambad ang ang hubog na katawan nito sa harap ko.

I gulp as I stare his perfect body. The abs were put in the perfect places. His chest was broad, and it fits perfectly. He's so hot. Napailing na lang ako sa sariling iniisip. Nagawa ko pa talagang isipin 'yon na may sakit siya.

Mabilis kong sinuot ang damit nito at sinunod naman palitan ang pants niya. We already did it, so it doesn't matter to me anymore. After ko siyang bihisan ay hinawakan ko ulit ang noo nito. Bumaba ang lagnat nito pero nanginginig pa rin ito. I tapped his cheeks to wake him up.

"Lyle, you must drink medicine. Did you eat already?" I asked. He groaned and didn't respond. Tinapik ko ulit ng bahagya ang pisngi nito. "Kumain ka na ba? You need to drink your medicine, Lyle. May sakit ka." I repeated. Minulat niya bahagya ang mata at umiling.

I let a deep sigh before letting him sleep again. I headed to the kitchen to cook some chicken soup. Maganda daw iyon sa may mga sakit. I just prepared all the ingredients and started cooking. Konti lang din ang niluto ko dahil siya lang din naman ang kakain.

Habang nagluluto ay kumuha na rin ako ng gamot ako inilagay iyon sa tray. Nagulat pa ako nang biglang pumasok si Manang Cora sa kusina.

"Iya? Anong nangyari?" She asked. I looked at her and smile. Namumungay pa ang mata nito halatang na alimpungatan lang.

"Lasing po kasing umuwi si Lyle tapos basang-basa pa ng ulan. Mataas po ang lagnat eh." I spoke.

"Diyos ko! Iyong batang iyon talaga. Ako na riyan, anak." She said and come near me.

"Ako na po, Manang. Malapit na rin po itong matapos. Magpahinga ka na lang po." I spoke. She looked at me, so I nodded to convince her. She let a sigh before nodding.

"O siya, tawagin mo ako kung may kailangan ka." She spoke. Tumango na lang ako at nagpatuloy na sa pagluluto. Bumalik na rin ito sa kuwarto niya.

Nang matapos akong magluto ay hinain ko na iyon sa mangkok at dinala sa sala. Lyle is peacefully sleeping. Nilapag ko ang tray sa center table bago naupo sa tabi niya. Mahina kong tinapik ang pisngi nito para gisingin.

"Lyle, wake up. You need to eat para makainom ka na ng gamot," I said but he just groaned. "Lyle, kailangan mo kumain." I added. Bahagya ko ring niyugyog ang balikat nito kaya nagmulat siya ng mata.

I smile slyly at him. "You must eat. Kaya mo bang bumangon?" I asked. He didn't answer me. Pinilit niyang bumangon mag-isa pero halatang nahihirapan ito. Agad ko naman itong inalalayan. "Dahan-dahan." I spoke. Binawi nito agad ang kamay ng mapansing hawak ko iyon.

Napabuntong hininga na lang ako at hinayaan siya. Kinuha ko ang isang throw pillow at inilagay sa likod nito para masupportahan ang pagkaupo nito. Kinuha ko ang bowl na may soup at hinipan iyon.