I felt all energy draining out of my system as I took a step toward him, praying na hindi siya. Pero hindi, I know that built.
Tangina bakit. My tears were falling, Lord wag naman po sana. Wag muna ngayon.
"Hala iha ano nangyari, nagulat na lang ako bigla-" my fist collided with his face before he could even finish his sentence. Nandidilim ang paningin ko at gusto ko na lang siya sakalin. Mukha namang naramdaman niya yun kasi bumakas ang takot sa mukha niya. I was about to raise my hand to strike at him again nang may pumigil sa akin, I was about to punch kung sino man 'tong animal na pumipigil sa akin. I'm not thinking straight alam ko yon, putangina makakapatay ako.
I was trying to yank my hand from this stranger's grip when he spoke.
"Kia, kalma lang." That familiar voice snapped me from my murderous state as I turned back and saw him, scratched.
But conscious, fucking conscious.
---------------------------------------
"Pasensya na po ha, nasobrahan po ata ng lakas suntok ko sa inyo." Nilalamon ako ng hiya habang ginagamot ng nurse ang pisngi nung driver na nasuntok ko kanina, jusko bakit ko ba ginawa yun.
"Kahit naman ako, kung mangyari sa asawa ko yun papatayin ko din yung gumawa." Turan niya habang tumatawa, luh medyo baliw din ata to. After making all the necessary amendments, I offered to pay for the damages I caused him. Tinawanan na naman niya ako habang tinatanggihan iyon, saying na ayos lang at puntahan ko na nobyo ko.
"Hala di ko po siya boyfriend", sambit ko habang nagkakamot ng ulo. He smiled warmly at me and said:
"Ay ganun ba iha? Pero grabe ka sumuntok sakin kanina. Naku, kabataan talaga." He laughed and winced a little kasi mukhang masakit talaga yung suntok ko sa kanya kanina. I smiled and walked out of the room.
-----------------------------------
Kiel was already outside the room nung dumating ako, and his face lit up when he saw me.
"Kia-"
slap!
"Tangina mo, alam mo ba kung gaano ako katakot nung nakita ko na nakahandusay ka? Gago ka bakit lagi mo na lang ako niloloko shutangina ka. Masaya ba? ha? Masaya ba na makita akong nakakapanakit ng ibang tao dahil sa kagaguhan mo?!" Sigaw ko habang sinusuntok siya, his hands defensively blocking my every move. At that moment I felt weak; and I just found myself in his arms crying my heart out as he gently patted my head.
"shh, tama na kia. I'm sorry." He muttered as he continued to hug me, making me cry even more.
"Putanginamo di ka pa pwede mamatay, di ko pa nasasabing mahal kita." I could feel him get tensed at parang umakyat lahat ng dugo sa mukha ko dahil sa hiya. I let go to look at his face at ayun, taena ampula din ng gago.
"M-m-m-mahal mo ako?" He stuttered, pointing to himself to make sure. At that point, I smiled and walked my way to him.
He was still stuttering and muttering when I stood on my toes and kissed him.
"Mahal kita, kiel."
Mahal na mahal.

BINABASA MO ANG
Lifetime (Ben&Ben Series #1)-COMPLETED
Short StoryIt was a good dream.-Kiana Rae Dela Vega