9

10 4 0

ni Vividly_Aurora

ni Vividly_Aurora

"Kia bilisan mo na uy! Bagal neto HAHAHAHA." Sambit ng animal habang tawa nang tawa, bibigay na tuhod ko sa taas neto. Bakit kasi di kami nag-kotse?!

"Kinginamo sino ba may sabing maglakad tayo papuntang samat?! Kaya di ako sumasama non pag may pilgrimage nung high school yawa ka." Singhal ko habang tinatry magkeep up sa hakbang niya. Tawa lang din siya nang tawa habang pinapanood ako lintek.

It's 3 freaking AM on a Sunday, lintek na to kakauwi pa lang namin ng Bataan kahapon tas bigla ba naman akong hinatak dahil gusto niya daw maglakad papunta sa tuktok ng Samat. Eh yawa wala pang mga trike sa oras na to taena.

It was already three years since that accident happened, and I couldn't be happier. He courted me for a year at dahil medyo pokmaru ang ate niyo, sinagot na haha.

But ghad.

"Ezekiel Fajardo wala pa ba tayo?!" Singhal ko, taenang yan di na kinakaya ng katawan ko huhu T_T

"Gaga ka dalawang taon nang may tayo!" Nagulat ako sa lakas ng pagkakasabi ng abnormal.

"Di naman yun tinatanong ko lintek ka!" Tawa ko sa kanya at namula naman siya sa hiya.

--------------------------------------------

"Uy kia halika dali! Maganda dito!" Hatak sa akin ng gaga pagkadating na pagkadating namin sa tuktok. My body is giving up on me already ghaaaad.

"Taena ka kiel ilang energy drink ba nilaklak-"Di ko na natuloy sinabi ko dahil pinaupo na niya ako sa may batuhan.

"Tignan mo kasi". He grinned and pointed toward the horizon.

The sun was already starting to rise, covering us in a warmth so comforting. He intertwined our hands and asked:

"Am I forgiven?" I laughed as I placed my head on his shoulder.

"Gago, alam mo namang di kita matitiis."

------------------------------------------------

"De yun nga ma, minumura na niya ako sa kalagitnaan pa lang ng daan HAHAHAHA. Lt". I woke up to kiel's voice telling my mom the torture I went through kanina, mama ko naman tawa lang nang tawa anaknam.

"Haha alam mo naman yan kiel, kailangan pa kaladkarin para lang lumabas ng bahay HAHAHA, buti pala napagising mo nang ganon kaaga?" Tanong ni mame and I took it as a cue to step in.

"Hindi ako ginising mi, kinaladkad ako. Wala akong choice T_T." Singit ko na lalo namang ikinatawa nang dalawa, taktean nagkasundo pa nga takshapo. Napailing na lang ako sa kagagahan ng mga to. O baka ampon lang ako tas si kiel talaga yung anak? hays.

"Kia, kain na huy. Hilig mo tumunganga, may nakikita ka bang multo?" Tanong ng punyawa, so I decided to ride on it.

"Oo ki, nasa tapat mo." At ang gaga daig mo pa nakakita ng ipis at nagsusumbong kay mame, siraulo talaga. Tawa naman nang tawa si mame at hinayaan na lang kami.

--------------------------------

"Akalain mo, dalawang taon na rin tayo." Sambit ni Kiel habang nandito kami sa veranda, staring at the starry December night sky. Kinuha ko ang beer na hawak niya and took a sip.

"Oo nga e, buti natiis kita nang ganun katagal", pang aasar ko na siya namang kinatulis ng nguso niya. Kyut amp HAHAHA

"Ambad mo sakin", he pouted as he sat down next to me. Ang tahimik ng lugar ngayon, payapa.

"Pero kiana", simula niya. That's weird, bihira lang ako neto tawagin sa first name ko.

"hmm?"

"Pag nagkaroon tayo ng next life, tingin mo tayo pa din?" I stared at the face of the man I fell in love with six years ago, and I am still falling for him today. I looked at our intertwined hands and smiled.

"Oo, ikaw pa rin." He smiled gently and kissed my forehead.

"I love you, Kiana Rae Dela Vega."

"Mahal din kita, Ezekiel Fajardo."

Life was good.