Author's pov.
❄
️"Namjoon oppa... Na-Nam. Joon..."
🐣"Yumi..?"
❄️"Namjoon ඔප්පා..."
🐣"Yumi..? Yumi ඔයා හොඳින්ද..? Yumi..?"
❄️"ආහ්..?"
එකපාරටම නින්දෙන් ඇස් ඇරපු කෙල්ල දැක්කෙ තමං ගාවින් වාඩිවෙලා ඉන්න Jiminව.
🐣"නින්ද ගියාද..?"
❄️"මං හිතන්නෙ... මට. නින්ද ගිහින්..."
🐣"මම කෝපි එක හදන් එන ටිකට හීනත් බැලුවද..?"
❄️"අහ්... මේ..."
🐣"මෙන්න ඔයාගෙ කෝපි එක..."
Jimin, Yun Myun අතට කෝපි කෝප්පෙ දෙන ගමන් කිව්වා.❄️"කුමාවෝ..."
🐣"Namjoom හියුන්ගෙ නම කියවන්න තරම් මොනවද දැක්කෙ..?"
❄️"ආහ්..? අ-ආ මේ... විශේෂ දෙයක් නෙවෙයි..."
Jimin ඉස්සරහා ඒක විශේෂ දෙයක් නෙවෙයි කිව්වට කෙල්ලට ඒක විශේෂ දෙයක් තමයි.
ඒ හීනෙ, අවුරුදු එකහමාරකට කලින් අහලා විතරක් තිබුණු ඒත් කවදාවත් දැකලා නොතිබුණු ඒ කෙනාව ඉස්සෙල්ලම දැකපු දවස.
එදා Namjoon ඒ විදියට කෙල්ලව නැවැත්තුවේ නැත්නම් ලොකු අනතුරක් වුණත් වෙන්න තිබුණා. සමහර විට එදා කෙල්ල මැරෙන්න වුණත් තිබුණා.ඒත් කලින් ස්තූති කළාට පස්සෙ දවසක තමන් ඒ විදියට නොමැරී බේරුණාට, Namjoon තමන්ව බේරගත්තට කෙල්ලට පසුතැවෙන්න වෙයි කියලා Yun Myun හීනෙකින්වත් හිතන්න නැතුව ඇති.
🐣"Yumi..?"
එකපාරටම Jimin කතා කළා.🐣"කලින් මම අහපු දේට සමාවෙන්න... ඒක මම අහන්නැතුව ඉන්නයි තිබුණේ..."
❄️"ඒක අමතක කරන්න Jimin... ඒකට කමක් නැහැ..."
🐣"ඉතින් ඔයා ආයෙම ගෙදර යන්නෙ නැද්ද..?"
❄️"ඔයා දන්නවනේ මම කැමති නැහැ කියලා..."
🐣"යනව නම් එහෙම මමත් එන්නද..?"
❄️"අපේ ගෙදර යන්නද..?"
🐣"හ්ම්..."
YOU ARE READING
ADRIFT
Fanfictionආදරේ කියන්නේ මහ පුදුමාකාර හැඟීමක්... කෙනෙකුට ඒක එයාගෙ ජීවිතේ ලොකුම ශක්තිය වෙද්දී.., තවත් කෙනෙකුට ඒක එයාගෙ ජීවිතේට ම තියන ලොකුම දුර්වලකම උනා... කෙනෙක් ආදරේ නිසා සතුටින් උදම් වෙද්දි වෙද්දී.., තවත් කෙනෙක් ඒ හැඟීම නිසා මුළු ජීවිතේම විඳෙව්වා... ආදරේ කියන...