ADRIFT

Chapter 15

one month later
Taehyung's pov.

මාසයක්ම ගෙවිලා ඒත් Yumi තාමත් අපි කිසිම කෙනෙක් එක්ක කතා කරලා නෑ. වෙනද වගෙමෙ ඉස්කෝලෙ ආවත් ඔලුව උස්සලා කිසිම කෙනෙක් දිහා බලන්නැහැ. කතා කරන්නැහැ, වෙනදට දුවල පැනලා විකාර කියවන Yumi දැන් නිකන් පිළිමයක් වගේ. වෙනද වගේ කොෆි ශොප් එකටවත්, මීඩියා යුනිට් එකටවත් ආවෙ නැහැ.
ඉස්කෝලෙ පටන් ගන්න විනාඩි පහකට විතර කලින් ඉස්කෝලෙ එන Yumi ඉස්කෝලෙ ඇරෙද්දිත් කවුරුත්ම දැනගන්න කලින් අජුශ්ශි එක්ක එයාගෙ අපාට්මන්ට් එකට ගියා. අඩුතරමෙ දැන් එයා තනියම නොවෙයි ඉන්නෙ කියන එකවත් හිතට නිදහසක්. මොකද එයාගෙ අපාට්මන්ට් එකට වෙනම ගාඩ්ස්ලා, අජුම්මා, වගේම යන්න එන්න කාර් එක ඩ්‍රයිව් කරන්න අජුශ්ශිත් Yumiගෙ අපාට්මන්ට් එකේම හිටියා.
දේවල් කොච්චර වෙනස් වෙලාද? මම කල්පනා කළේ මීට සති දෙකකට විතර කලින් මම Yumiට යැව්ව ඒත් අද වෙනකන් Yumu සීන් කරලවත් නැති මගෙ මැසේජ් එක දිහා බලාගෙන.
ඒත් එකපාරටම මම දැක්ක දේ,
එයා ඔන්ලයින් ඉන්නවා,

"Yumi.. Yumi මම දන්නව ඔයා ඉන්නව කියල, ප්ලීස් මට රිප්ලයි කරන්න..
Yumi එකපාරක් මම කියන දේ අහන්න.."

ඒ තවත් එක නොසලකා හැරපු මැසේජ් එකක් විතරයි.

💜️💜️💜️💜️💜️💜️💜️💜️💜️💜️💜️💜️💜️💜️💜️

Yunmyun's pov

නිවාඩු දවසේ මම නිකමට වගේ ෆෝන් එක අතට ගත්තෙ හිතේ තියන අවුල්ජාලෙ ටිකකට හරි අඩු කරගන්න පුළුවන් ක්‍රමයක් හොයාගන්න.
Tae, Youngmi, Jiah උන්නි මේ හැමෝගෙන්ම වගේ මැස්ස්ජ් එකක් මට තිබුණා ඒත් චැට් එක ඕපන් කරල තිබුණෙවත් නෑ මම. හැබැයි එක්කෙනෙක්ගෙන් ඇර.
Namjoon ඔප්පා, වෙඩින් එක දවසෙ එවපු මැසේජ් එක ඇරෙන්න එයාගෙන් වෙන කිසිම මැසේජ් එකක් තිබුණෙ නැහැ. එයාගෙ ප්‍රොෆයිල් පික්චර් එක දැක්කමයි තේරුණේ එයා ඒක මාරු කරල කියල. ඒකෙ ස්ක්‍රීන් ශොට් එකක් ගහගන්න හදනවත් එක්කමයි Taeගෙන් අලුතෙන් මැසේජ් එකක් ආවෙ. එයා දකින්න ඇති මම ඔන්ලයින් ඉන්නව කියල. තව පොඩ්ඩක් එහා මෙහා වුණා නම් ඒ මැසේජ් එක මම ඕපන් කරනවා.

"Yumi.. Yumi මම දන්නව ඔයා ඉන්නව කියල, ප්ලීස් මට රිප්ලයි කරන්න..
Yumi එකපාරක් මම කියන දේ අහන්න.."