Terk edilmiş bir prenses. Arange krallığında yaşanan büyük zulüm. Büyünün dünyasında olan 3 krallık.
-Güvenebileceğim, beni sevebilecek birini istiyorum sadece o kadar... Çok şeymi istiyorum sence?
-Bu dünyad...
Not: Sıralı konuşmalarda karakterlerin baş harflerini kullanarak hitap edeceğim.
İyi okumalar... Beğendiyseniz vote vermeyi unutmayın
Önemli; Bu hikaye hayal ürünüdür.
-------------------
Anastasia' ya bağırmamla hemen yanıma geldi.
"Prenses! Ne oldu? Neden bağırıyorsunuz?"
"YÜZÜK!"
Soru sorar gibi yüzüme baktı
"Ne yüzüğü?"
"Anastasia annemden bana yadigar kalan yüzükten bahsediyorum! Yok, yüzük yok!"
Ben sinir ve endişeden odanın etrafını turlayıp duruyordum.
"Prenses, sakin olun öncelikle. Daha önce yüzüğü kutusundan çıkarıp bir yere koydunuz mu?"
Hızlı cevabımla
"Hayır"
Bir anlık durdum ve düşünmeye başladım. Doğruydu bugün yemek masasına geçmeden önce üstümü giyinirken çıkartmıştım. Yani Giysi dolabımda olması lazımdı.
Hızlı adımlarla Giysi dolabıma adımladım. İçeriye girdiğimde nihayet yüzükte oradaydı. Derin bir oh çektim. Üzerimdeki lanet yüzünden benim büyü gücüm yoktu. Ne zaman lanet kalkarsa işte o zaman büyümün de geri geleceğine dair bir rivayet vardı. Sadece bu yüzük sayesinde büyü yapabiliyordum. Kraliyet balosunda 2 krallıkta geleceği için Arange Krallığından olan bütün varisler Krallıkları karşılamak için büyü yapacaklardı. Ve buna bende dahildim. Kraliyetten sadece kral, yani babam ve Anastasia büyümün olmadığını biliyordu. Bu yüzden de babam tarafından hep dışlanmıştım.
Yüzüğü alıp kutuya koyacakken Anastasia odaya girdi.
"Ah, bulmuşsunuz"
"Evet."
Tek kaşını kaldırarak
"Ne oldu? Neden yüzünüz asık"
Aynaya doğru yöneldim
"İçimde kötü bir his var sadece"
Yanıma gelip omzuma dokundu
"Her şey iyi olacak prenses merak etmeyin"
Başımı onaylar şekilde sallayıp tebessüm ederek kapıya doğru adımladım. O ara da Anastasia
"Pencere neden açık ki. Hava zaten esiyor"
Yatağıma doğru geçtim. Yüzüğü kutusuna koyup komodinimin çekmecesine koydum. Ve uyumaya başladım.
***
Sonunda Kraliyet balosunun olacağı gün gelmişti. Herkes büyük bir telaş içinde görünüyordu. Bende terzilerin benim için dikmiş olduğu elbiseyi giymiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
