The Ceo Secretary ( #1 )

CHAPTER FIVE

Bumalik na kaming lahat sa kanya-kanyang trabaho at bumalik na ako kaagad sa office para aralin ang susunod na plano namin at ang trabaho ko.

Putangina hindi pa ako nag-breakfast.

Kinuha ko muna ang selpon ko para tawagan si Ash habang pababa ako sa cafeteria.

“We're you going?” tanong ni Boss ng tumayo na naman ako ulit.

“Kakain, boss.”

“Dika pa nag-breakfast?” kunot-noong tanong niya.

Daldal amp!

“Hindi pa, boss.” peke akong ngumiti.

“Sabay na tayo.” suggest niya at tumayo na kaagad. Hindi niya suot ang coat at tinanggal din niya ang necktie. Naka-bukas ang tatlong botones hanggang dibdib, and his sleeve ay tinupi niya hanggang siko.

Kaya mas gumwapo amputa!

Pero hindi ko bet.

Sumakay na kami sa elevator pababa sa cafeteria, napatitig ako sa kabilang leeg niya ng may makitang tattoo ng pangalan niya 'leiwatson' ang nakalagay. I tilt a little bit my head to the right to see his whole tattoo.

Napalingon naman siya sa'kin ng makitang titig na titig ako sa leeg niya.

“Why, is there any problem?” nagtatakang tanong niya at kinapa ang leeg na tinitignan ko.

Hinawakan ko ang kamay niya para hindi matakpan ang tattoo niya, ang ganda kasi.

Magpatattoo 'din kaya ako, haha!

Nagulat siya ng tanggalin ko ang kanyang kamay.

“May tattoo ka pala.” nagugulat na sabi ko.

He bit his lower lip to stop smiling but he failed. “Yan naman pala. Yeah,” sagot niya at tumitig pa sa mukha ko.

“Masakit ba?” nagtatakang tanong ko at tumingin sa kanya.

Umiling siya. “No, just like a bite of dinasour.” natatawang sagot kaya inirapan ko nalang at tumingin ulit sa tattoo niya.

“Mag pa-tattoo rin kaya ako.” taas kilay na tanong ko.

“Where?”

“Here, too.” turo ko sa leeg ko 'kung saan parte na may tattoo siya.

“Do you want me to mark it?” he asked smirking.

“Why? Alam mo ba?” taas kilay pa'rin na tanong ko.

“Of course,” ngisi niya.

“Sig-” hindi ko na naituloy ang sasabihin ng mapagtanto ang sinabi niya.

Do you want me to mark it?

Iba naman ang mark sa tattoo ah!

Putangina, naisahan ako 'don ha! Kinilig ako konti, chos.

Sinamaan ko siya ng tingin ng tumatawa na ito. Itinuon ko nalang ang attention sa tattoo.

Ang liit at ang ganda ng pagkakasulat.

Minimalist talaga.

“Pwede hawakan?” ignoranteng tanong ko.

Nacu-curios lang naman.

Tumango siya at hindi pa inaalis ang tingin sa'kin. Tumingkayad pa ako para lang malapitan pa ito ng mas malapit bago hawakan.

Kahit naka-heels, gora!