زمان هیچگاه چیزی را حل نکرده و نمیکند، زمان تنها ما را در خود هِل میکند و بعد تحمل درد را در ما می‌افزاید. گاهاً پیش می‌آید که به کارزار با خود بنشینم و از خود به خود گله بَرَم که کجا میتوان انقدر صبور بود؟ با خود به ستیز می‌ایستم و فریاد میزنم که فریاد بکش و بگذار درد درونی تو را خیره خیره بنگرن. اما درست در آخرین لحظه تصمیمم روی به ندامت می‌آورد و هزارباره در کنج مغزم حرفهایم را زیر خرواری خاک چال میکنم، از این انسانها برای من و شما جز درد چیزی نمی ماند، کسانی که تنهاییشان را به بودن با انسانها میفروشند بزرگترین اشتباه را مرتکب میشوند. تاریکی گاهی از روشنایی که فقط چشمکی برای فریب است بهتر است.
◇Telma
YOU ARE READING
My Notes
Non-Fictionمجموعه ای از یادداشت های من،شامل برش هایی از کتاب های مورد علاقه ام،اشعار مورد علاقه ام،نوشته های خودم و هر چیزی که ارزش خوندن و نوشتن داشته باشه^_^
