•giriş

288 12 12
                                    

uğultu.

tek duyabildiğim, uğultuydu.

bir şeyler ulaşıyordu kulağıma, evet ama neyin geldiğini seçemiyordum. duymak ve dinlemek arasında büyük bir fark vardı, belliydi.

biri omzumdan sarsamaya başladığında hiçbir şey duyamadığımı fark ettim. uğultu yavaş yavaş kaybolmuş, hiçlik vardı şimdi kafamın içinde.

önümdeki kadın beni canımı çıkarırcasına sarsarken gözlerimi ona kilitlemiştim ama nasıl olduysa sesi yoktu. evet, ağzı açılıp kapanıyordu hararetle. ama ben gerçekten duyamıyordum.

×××

×××

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


gönülçelen // emfurHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin