Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
The Heart Quivers -Violet Evergarden/ Evan Call
Roslyn - Bon Iver St. Vincent
Toyluğum, geçmişim benliğim aralıyorum kapılarını siyah saç telleri uzanıyor burnumun direğine çocukluğum yağmurlu iklimlere uzanıyor avuçlarım, yağmur damlaları bile sepya bir resme dönüşmüş kağıdın etrafı ezilmiş ve tozlanmış, güzel kızım irisim Ayame'm anneciğin çocukluğunun en güzel kışını anlatacak sana nereden bildiğimi ön gördüğümü sorma öyle olmadı çünkü hep bir kız çocuğumun olmasını dilemiştim, ve tanrı da dualarımı kabul etti, o kıştan sonra hep bu şekilde yazdım günlüklerimi her sayfayı, günün birinde iç çekersin kendine küsersin umarım ki çözümü anneciğinde ararsın ancak yapma olur mu? Sana anlattım, tekrar yinelemem faydasız olur sadece şunu nasihat edebilirim sana.
"Kendine dönmediğin sürece hiç bir şeyi kimseden bekleme, kendine dönmesen de bekleme gerçekliğin acı sillesine dayanamayan bizlerden kim seni senin girdabından çıkarabilir söyle bana biliyorsun hiç kimse yapamaz herkesin kendine has bir acizliği var, bu sebeple dön kendine gece uyuduğunda uyandığında soğuk denilen ölüm seni evine çağırdığında sadece ruhun ve bedeninle kalacaksın, değerini bir başkası ölçmesin sen de kendine ne kendi düşmanlığından ne de hele ki bir başkası için değer biçme.
Eğer olur da bir gün yaparsan öyle bir şey dilerim tutuklu uykular sarsın her geceni sakın af gör beni mazur gör annen dahi olsam sana gerçeği söylemedikçe seni koruyamam büyütemem güzel kızım, gel gelelim bugün söyleyeceklerime günün birinde olur da sana armağan olarak verilirse bu duygular zihninde sakla büyük lokmalar ye büyük laflar söyleme, sözler verme anneciğin kuruyor Ayame sonbahar geçti yaz bu senede izini kaybettirdi bahar şimdilik uzaklarda bavulunu topluyor kış ortasında kuruyor anneciğin. Bugün evimizin küçük bahçesinde salıncakta tembel tembel kıkırdarken yan bahçemizde, kirpiklerine tüm çehresine kar taneleri düşerken kahkahalarla dolu şen şakrak bir kız gördüm, ama öyle mutlu ki bırak dünyayı o kışta harlanan odunların karşısında bu soğukta battaniyelere sarılıp huzurla uyuyan bir neşesi var, anne ne çok seviyorsun abartmayı diyorsun sen annene bakma annen kurar düşünür aklına hangi anlamsızlık gelirse ondan kılıf uydurur.
