Your Eyes Tell

= CHAPTER 33 =

• STEPHENE GRACE POV •

Isang linggo ng wala si Grey... sa loob ng isang linggo na yun lagi lang akong nasa tabi niya bago siya icremate, after macremate ni Grey binigay ng mommy niya sakin lahat ng mga gamit na binilin niya na ibigay sakin pati yung necklace na may lamang ash ni Grey binilin daw kasi yun ni Grey bago siya mawala kaya lagi kong suot yun, for one week nag kulong lang ako dito sa bahay lahat ng kuya ko nag eeffort para pasayahin ako pero wala pa talaga ako sa mood ngumiti or makipag-halubilo sa lahat lalabas lang ako ng room ko pag kakain na tapos after nun babalik na ako sa room ko, nung nawala si Grey at nakaburol siya hindi ako umiyak ewan ko pero ang gaan ng loob ko kahit alam ko na yung taong mahal ko at nasanay ako wala na sa tabi ko... he really made sure na magiging ok ako at hindi ako masasaktan ng sobrang tagal... ok naman na ako eh pero syempre hindi ko maiwasan na minsan mamiss pa din siya at maalala yung mga bagay na ginagawa namin nung buhay pa siya gaya ngayon sobrang miss na miss ko nanaman siya kaya pumunta ako sa room niya dito sa bahay namin at inayos lahat ng gamit niya lahat kasi ng mga gamit niya naiwan pa dito sa bahay hindi rin naman hinihingi ng parents niya kaya inaayos ko lang lagi, habang nag aayos ako ng gamit niya may nakita akong parang diary kaya inopen ko yun at sinimulan basahin... sa first page ay yung date nung umalis siya at iniwan ako sobrang tagal na nito, habang binabasa ko lahat hindi ko mapigilan hindi umiyak dahil sobrang naiinis ako sa sarili ko dahil hindi ko man lang napansin na may mali tapos ang pinairal ko lang ay puro inis at galit dahil iniwan niya ako... ni minsan hindi ko man lang tinanong kung ok ba siya or masaya ba siya nung mga panahon na mag isa siya, naiinis ako kasi hinayaan ko siyang mag isa lumaban huhu naiinis ako sa sarili ko kasi hindi ko man lang pinilit alamin lahat at nag bulag-bulagan lang ako sa idea na nasasaktan ako sa nangyari saming dalawa, sobrang naiinis ako dahil hindi ko man lang siya pinaglaban nung mga panahon na kailangan kong lumaban para saming dalawa.

Grey sweetie,  are you there ? Sorry for being late to fight, sorry for being weak when you needed me to be strong for us, sorry for turning my back to you when you need me the most, sorry for not holding your hands so tight and sorry for losing you so easily ~ Bulong ko habang umiiyak at yakap yakap ko yun diary ni Grey

Oo ok ako kasi sinecure ako ni Grey bago siya umalis pero after ko mabasa lahat sobrang nasasaktan at nanghinayang ako sa mga panahon na dapat nasa tabi niya ako at kasama niya akong lumaban, dapat nandoon ako eh... nandoon  ako sa mga panahon na nahihirapan siya at nasasaktan siya dahil sa nararamdaman niya, dapat nandoon ako para alagaan at alalayan siya siya, dapat nandoon ako sa mga check ups niya pero dahil sa inis at galit ko hinayaan ko siya mag isa harapin lahat ng yun, na habang ok ako at unti-unting nakakalimutan yung sakit ng mga nangyari... siya naman unti-unting pinapatay ng sakit niya pero kahit siya yung nahihirapan ako pa din yung inuuna niya at iniisip... happiness ko pa din yung pinaka main priority niya kaya hanggang sa dulo sinigurado niya na ok ako pag iniwan niya ako.

Grey ! Sobrang daya mo naman eh sabay tayong nangarap eh... sabay natin plinano lahat para sating dalawa pero bakit ngayon ako na lang yung tutupad ? Bakit ako na lang yung gagawa para sating dalawa ? Anong nangyari sa ikaw at ako ? Sabi mo lahat yun sabay nating gagawin eh ~ Parang baliw kong salita at iyak habang nakatingin sa picture frame namin na nakasabit sa wall ng room ni Grey

Tinuloy ko lang basahin yung diary ni Grey at bawat page hindi ko mapigilan hindi humagulgol ng iyak ngayon ko lang nalabas lahat ng luha ko na dapat one week ago ko pa nilabas, bawat page na binabasa ko mas lalo ko siyang gustong yakapin ngayon at  hawakan, kung pwede ko lang talagang ibalik lahat gagawin ko para magawa ko lahat ng mga dapat kong gawin at para makabawi sa lahat ng love and sacrifices na ginawa niya sakin para lang hindi ako masaktan ng husto... para kahit paano maramdaman ko din lahat ng naramdaman niyang sakit...

Grey ! Bakit ba ang selfish mo ? Pwede mo naman sabihin sakin pero bakit dinala mo lahat ? Superhero ka ba ha ? Bakit kailangan mo masaktan para sakin ng husto ? Ganun na ba ako ka-weak sa paningin mo kaya hinayaan mo yung sarili mong maghirap ng ganito ? Akala mo ba hindi ako masasaktan sa ginawa mo ? HUHUHUHU ~ Hagugol ko para na akong nasisiraan ng bait dito dahil  sa pagkausap ko sa picture ni Grey