Your Eyes Tell

= CHAPTER 40 =

• JHERZY SHANE POV •

Wala na akong nagawa nung tumalikod sakin si Yoongi nanghina din kasi ako sa mga narinig ko mula sa kanya hindi ko iniexpect na maririnig ko mula sa kanya yung mga ganung words dahil hindi siya ganung lalake, he's so soft pag dating sa mga feelings ng ibang tao, yung nakita ko kanina ibang-iba na Yoongi, yes... totoo na mahal ko siya may feelings ako sa kanya pero hindi ko alam kung bakit hindi ko masabi at maamin yung totoong nararamdaman ko sa kanya hindi ko kayang harapin yung mga bagay na pwedeng mangyari saming dalawa pag naging kami, masyado akong takot sa mga sasabihin ng ibang tao tungkol sakin... natatakot akong masaktan para saming dalawa dahil hindi ko alam kung hanggang saan kami tutungo pag hinayaan ko siyang pumasok sa buhay ko... nung mawala siya sa paningin ko naglakad na din ako hindi ko alam kung saan ako pupunta hinahayaan ko na lang kung saan ako dadalhin ng mga paa ko, narinig ko pa si Chase na tinatawag yung name ko pero hindi na ako lumingon pa dahil hindi ko kayang makita yung mga tingin nilang lahat sakin na parang sobrang dissappointed lalo na si Ate Sam alam ko na kahit hindi siya kumibo at nakialam kanina may tumatakbo na sa isip niya... alam ko naman na dissapointed siya sa nangyari pero ngayon hindi ko pa muna kayang isipin yung dahil sobrang nasasaktan talaga ako sa nangyayari. Hindi ko alam kung nasaan na ako pero alam kong malayo na ako sa kanilang lahat, naupo lang ako sa buhangin tapos tulalang nakatingin sa dagat walang kahit anong pumapasok sa utak ko gusto ko na lang umalis at iwanan tong araw na to at matapos na yung luhang pumapatak sa mata ko...

Yoongi ! I love you... i really do pero sobrang takot ako ~ Bulong ko habang patuloy na tumutulo yung luha ko 

Gusto ko naman mag risk eh pero hindi ko alam kung paano ko sisimulan, kinakain ako ng takot at hindi na ako makatakas ~ Bulong ko ulit 

Gusto ko pag sinagot kita at minahal kita wala na yung takot ko dito sa puso ko, gusto ko maramdaman mo yung happiness and securedness na hindi ko naramdaman habang lumalaki ako, gusto ko maging masaya Yoongi kasama ka pero bakit ang hirap hirap naman gawin ? ~ Iyak kong bulong 

Sobrang dinadama ko lang talaga yung sakit nakakainis din tong luha na to dahil kahit anong punas at pagpapatigil ko hindi natatapos hindi ko alam pero parang sobrang laki ng pagkatao ko ang nawala sakin ng isang iglap,n feeling ko binuhusan ako ng malamig na tubig haysss hindi ko na alam gagawin ko siguro uuwi na lang muna ako sa bahay namin sa Pennsylvania dun muna ko mag sstay at mag iisip bago ako umuwi ng ulit ng Manila.

I'm sorry Yoongi pero hindi ko pa kayang mag risk and mag commit eh, sorry for making you feel unwanted and unlove... ~ Bulong ko habang  nakatingin sa dagat 

Sobrang tahimik lang akong nakatingin sa dagat at nagmumuni-muni nung biglang may tumabi sakin at nag salita pag tingin ko si Chase pala kaya tinignan ko lang siya salit at binalik yung tingin ko sa dagat at napabuntong hininga tahimik lang din naman siya kaya hindi na din ako nagbalak na magsalita pa 

Bakit hanggang ngayon hindi mo pa din kayang mag risk and mag commit ? ~ Tanong niya bigla ng hindi ako nililingon 

Hindi ko din alam... hindi ko nga maintindihan bakit ako natatakot para saming dalawa... ~ Mahinang sagot ko sa kanya ng nakayuko

Paano ka magiging masaya kung lagi kang takot ? ~ Tanong niya ulit sakin

Hindi ko din alam Chase, siguro sanay na din ako sa laging natatakot at nawawala yung mga taong dapat na nasa tabi ko ~ Sagot ko ulit

Kaya pati ako hinayaan mong umalis sa buhay mo at masanay na wala sa sistema mo ~ Balik niyang tanong sakin kaya gulat na napalingon ako sa kanya