Your Eyes Tell

= CHAPTER 48 =

• SAMANTHA XHANTTIE POV •

Halos mag iisang buwan na din hindi nagpaparamdam at hindi ko makausap si Namjoon, I don't know kung ano nangyayari samin kasi ok naman kami wala naman akong maalala na nag away kami or may problema kaming dalawa... ilang tawag at text na ginagawa ko pero ayaw1 niya akong pansinin tapos pag nasa company kami hindi niya din ako pinapansin lagi niyang sinasabi sakin na busy daw siya sa ganito ganyan, to be honest sobrang miss ko na siya... gustong gusto ko siya lapitan at yakapin pero hindi ko magawa dah ayoko Naman siya pilitin kasi baka busy talaga siya sa work niya malapit na din kasi yung comeback nila eh kaya hinahayaan at iniintindi ko na lang siya. Andito ako ngayon sa rooftop ng company nagpapahangin lang ewan ko ba pero sa isang buwan sobrang nasu-suffocate na ako sa mga nangyayari hindi ko na din alam gagawin ko or kung may dapat ba akong gawin, ang tahimik ko lang nakatingin sa langit ng may marinig akong mga boses ng tao na sobrang familiar saki  kaya tumayo ako at sinundan kung nasaan yung mga boses ko, nung makita ko kung si yung mga taong yun sobrang nagulat talaga ako at para akong binuhasan ng malamig na tubig habang nakatingin lang sa kanila... napansin ata nila ako kaya napatingin silang parehas sakin at yung isa nagulat pa pero nakatingin lang ako sa kanya habang palapit siya sakin pero tumakbo na ako palayo at pababa ng rooftop, halos malaglag pa nga ako sa hagdan pero wala akong pakialam gusto ko lang makaalis sa lugar na to, takbo lang ako ng takbo halos lahat nga ng madadaanan ko nakatingin na sakin pero wala akong pakialam... at dahil nga sa pagmamadali bigla na lang ako nadapa.

Sam ! Ok ka lang ? Bakit ka tumatakbo ? May nangyari ba ? ~ Sunod sunod na tanong sakin ng taong nakabangga ko

I'm sorry ~ Sorry ko at bow ko sa kanya

It's me Moggie ~ Sabi nung nabangga ko kaya napatingala ako agad ng ulo

Pagkakita ko kay Yoongi bigla ko na lang siya niyakap wala na akong pakialam kung pinagtitinginan pa kami ng mga tao.

Bakit ? Anong nangyari ? Bakit ka tumatakbo ? ~ Tanong niya sakin

Ahaha. Wala may hinahabol lang ako ~ Sagot ko tapos ngiti

Sure ka ? ~ Tanong ulit niya

Oo ahaha uhm... tabby pwede bang umuwi na ako ? ~ Tanong ko sa kanya

Why ? Masama pakiramdam mo ? ~ Tanong niya ulit sakin

Oo eh kaya pwedeng ikaw na lang magpaalam sakin sa department ko ? ~ Sagot ko naman sa kanya

Hmm. Oo naman, gusto mo hatid na kita ? ~ Offer niya sakin

Hindi na baka may work ka pa eh, kaya ko naman umuwi mag isa ~ Naka smile kong sabi ko sa kanya

Sure ka ? May sugat ka oh ~ Turo niya sa sugat ko

Ahaha. Wala yan... sige una na ako and thank you ~ Sabi ko sa kanya sabay bow at naglakad na ulit

Ingat ka Moggie and get well soon, tell me if may needs ka ah ? ~ Sabi niya sakin at nginitiaan ko lang Siya

after ko magpaalam kay Yoongi naglakad na din ako papuntang office ko para kunin yung mga gamit ko tinatanong pa ako ng mga kateam ko kung anong nangyari sakin pero hindi na ako nagsalita at nag bow lang ako sa kanila at lumabas na din ng office. Palabas na ako nung makita ko si Namjoon na palapit sakin pero hindi ko siya pinansin at nagpara agad ng taxi at sumakay pauwi... nung nasa bahay na ako natulog na agad ako at pinatay ko yung phone ko dahil wala ako sa mood makipag usap at hindi rin mawala sa isip ko nakita ko kanina sa rooftop, sa kakaisip ko hindi ko namalayan na nakatulog na ako.