पुत्रकामेश्ठी_यज्ञ
भाग २
काल दुपारची वेळ. सचिन भाडे घेऊन कुठेतरी लांब गेलेला. आठवडाभर तरी येणार नव्हता. मुलंही शाळेला गेलेली. घरातील सगळी कामे आवरून सारिका खाटावर पहुडलेली. बाहेर जोराचा वारा असल्याने पांघरुणात दडपून घेतले होते तिने स्वतःला. तिला उबदार झोप लागलेली. दार किंचित पुढे केले होते. रस्त्यावर सामसूम झाल्यावर मागावर असलेला प्रसाद त्या खोलीत शिरला. खोलीत अंधार होता. बाहेरही आता पावसाला सुरुवात झालेली. प्रसादने हलक्या हाताने आतून कडी लावली. नरम अंथरुणात झोपलेली सारिका त्याला खुणावत होती. तशी ती त्याची थोरली भावजय. सारीकाच्या लग्नात प्रसाद दहावीला होता. तेव्हापासूनच तो तिच्यावर लट्टू झालेला. आज तीच सारिका गरिबी, कष्टांचा चटक्याने रापून निघाली होती. एका ठिकाणी जॉबला असताना मालकाने सतत संबंधांची मागणी केल्याने त्या मानी स्त्री ने तो जॉब सोडून शेतीचा मार्ग स्वीकारला होता. दीर पैश्याच्या जोरावर देहाची मागणी करत असताना देखील तिने त्याला दाद दिली नव्हती.
पण आज परिस्थिती भिन्न होती. प्रसादच्या अनुकूल...! प्रसादला रहावले नाही. तिच्या मिठीत विसावण्यासाठी तो आतूर झालेला. त्याने आपला टी शर्ट काढला पँटचे हुक काढले. आणि अलगद त्या अंथरुणात शिरला. सुरुवातीला अलगद हात फिरवत त्याने सारीकाला ऊब द्यायला सुरुवात केली. नरम, पुरुषी हात अंगाला लागल्याने सारीकाही काहीशी फुलली. तिला तो स्पर्श सुखावह वाटू लागला. प्रणयात कसब मिळवलेल्या प्रसादला ते लगेच कळले. सारिका झोपेच्या धुंदीत होती. ह्या थंडीत अशी उबदार सोबत...! तिला हे सर्व स्वप्नवत वाटत होते.
काही क्षण असेच नरम पणे सारीकाला चोळल्यावर ती गरम झाली. तिच्यातून उष्ण श्वास वाहू लागले. मगाशी गार असणारे तिचे अंग उबदार झाले. प्रसादने हीच संधी साधत तिला मिठीत भरले. प्रसादचा तो कमावलेला देह आणि सारीकाचा तो कष्टाने कसलेला देह लोह दगडावर घासला जावा तसे एकमेकांना घासू लागले. हि क्रिया चालु असतानाच तिची साडीही फिटत चाललेली. सारीकाला हे सर्व सुखावह होते. नैतिक - अनैतिक ह्याच्या पलीकडे जाऊन ती प्रसादला साथ देऊ लागली.
