प्रसाद टेरेसवरून येत पंकजच्या घरात शिरला. नयनाच्या रूमचे दार उघडे होते. रूम खूपच शानदार होती. पंकज आणि नयनाचा मोठा कपल फोटो भिंतीवर लावलेला. प्रसादने एक छद्मी हास्य करत त्या फोटोकडे पाहिले. " आई घाल्या, ह्याच फोटोसमोर तूझ्या लाडक्या बायकोला झवतो. बघत राह तू. " प्रसाद मनातल्या मनात बोलून गेला.
तोच त्याला कोणीतरी आत आल्याचे जाणवले. वळून त्याने मागे पाहिले. फिकट गुलाबी रंगाचा अंगाबरोबर असलेला टी - शर्ट, क्रीम कलरची ट्रेक पँट, अंगावर कोणतेच अलंकार नाहीत, फक्त काळ्या मण्यांचे मंगळसूत्र. तिच्या सौंदर्याची शोभा वाढवणारे मोकळे, मोठे थोडे ब्राऊन दिसणारे केस, तिचा मेन्टेन असलेला फिगर खरंच तिच्या रूपाला उजळवून टाकत होता. शर्ट टाईट असल्याने तिने घातलेल्या ब्रा चे अस्तित्व प्रसादला जाणवले होते. प्रसाद तिला न्याहाळत होता.
आज होणाऱ्या ह्या यज्ञात नयनाचा तो सुमधुर देह समिधा म्हणून जळणार होता.
नयना दोघांसाठी कॉफी घेऊन आलेली. तिने ट्रे बेडवर ठेवला. प्रसादने तिच्याकडे पाहत स्मित केले. पुढे येऊन नयना बेडवर येऊन बसली.
नयना - " उभे का आहात, या ना बसा."
प्रसादने लगेच स्वीकृती देत तिच्या पुढे येऊन बसला. दोघांनीही कॉफिचे मग उचलले. कॉफीचा झुरका घेत दोघांच्या गप्पा सुरू केल्या.
प्रसाद - " फोटो छान आहे तुमचा."
प्रसादने बोट करत तो फोटो दाखवला. फोटो पाहून नयना गालातल्या गालात हसली. नंतरचे काही मिनिट शांततेत गेले.
प्रसाद - " वाईट वाटणार नसेल तर काही बोलू काय..???"
नयना - " परवानगी कसली मागताय ! विचारा की."
पंधरा - वीस मिनिटे चर्चा सुरू असल्याने नयनाही आता खुलली होती. मनावर आलेले दडपण कुठेतरी दूर गेलेले आता.
प्रसाद - " स्त्री च्या जन्माचे पूर्णत्व तेव्हाच होते जेव्हा ती आई होते."
प्रसादचे हे शब्द ऐकून नयनाच्या डोळ्यात टचकन पाणी आले. तिच्या आयुष्यातील ती उणीव प्रसादने तिला आता दाखवून दिलेली. तिची दुखती रग त्याने नकळत दाबली.
पण तसे न दाखवता नयना म्हणाली, " आमच्यातील हि कमी आम्ही दोघांनीही accept केली आहे."
प्रसाद - " म्हणजे एकंदरीत तडजोड केली."
एक आवंढा गिळत नयना म्हणाली, " हो, आयुष्यात काहीवेळा तडजोडी कराव्या लागतात."
ह्यावर प्रसाद हसत म्हणाला, " आयुष्यात तडजोड करणारी माणसं पुढे जात नाहीत नयनाबाई !"
प्रसाद चक्क नयनाला ' बाई ' म्हटला. नाही म्हटलं तरी नयनाच्या मनाला गुदगुल्या झाल्या.
प्रसाद - " त्यातून तुम्ही एका राजकारणी व्यक्तीच्या मुलगी. तुमच्या कोशात पराभव हा शब्दच असायला नको."
नयना - " काहीवेळा नियतीसमोर पराभव मान्य करायला लागतो, भाऊजी. ह्यात मी काहीच करू शकत नाही. ह्यामागचे रहस्य मी त्याला सांगू शकत नाही."
नयनाच्या ह्या वाक्याने प्रसादचे डोळे चमकले. रस्ता पूर्णच क्लिअर असल्याची खात्री त्याला पटली.
नयना पुढे सांगू लागली, " पक्षाकडून एकदा घेण्यात आलेल्या रक्तदान शिबिरात पंकजने रक्तदान केलेलं. तेच सँपल मिळवून त्याची टेस्ट केली होती. कमी त्याच्यातच आहे. त्याला ह्या गोष्टीचा त्रास होईल म्हणून मी हि गोष्ट त्याला सांगितली नाही. मी माझीही टेस्ट करवून घेतली. माझ्यात मातृत्वाचे गुण आहेत." इतके बोलुन नयनाला रडू कोसळले.
नयनाने केलेल्या ह्या गौप्यस्फोटाने प्रसादच्या आशा उंचावल्या. तिच्या डोळ्यातील अश्रूंनी ती अती कामुक भासू लागलेली. प्रसाद पुढे सरकत तिच्या जवळ जाऊन बसला. तिच्या सुडौल खांद्यावर आपला हात ठेवत त्याने तिला शांत करण्याचा प्रयत्न केला. काही क्षण असेच शांततेत गेले. प्रसाद आता नयनाच्या खूप जवळ आलेला. रुममधील निरव शांतता त्याला साथ देत होती.
प्रसादचा खांद्यावर असलेला हात तिचे ते सुडौल खांदे चोळू लागले होते. नयनाने प्रसादचा हेतू ओळखला. " नाही हे चूक आहे. मी पंकजला धोका नाही देऊ शकत." नयनाची नजर प्रसादला आडवत होती. तिने खांदे झटकत प्रसादला दूर केले.
नयना - " नाही भाऊजी, हे चुकीचे आहे. आमचा एकमेकांवरील विश्वास हेच आमचं जगण्याचे साधन आहे आता. प्लीज, नको हे....."
प्रसादला हे अपेक्षित होते. तो काही वेळ स्तब्ध राहिला. नंतर अलगद पावले टाकत नयनाच्या जवळ जात मऊ आवाजात म्हणाला, " तुमचा हा विश्वास तुम्हाला आई नाही बनवू शकत बाईसाहेब. समाज जेव्हा तुम्हाला वांझोटी म्हणायला लागेल ना तेव्हा समजेल. तेव्हा त्रास तुम्हा दोघांना होईल. आताच जर माझ्याशी तडजोड करत आई बनला तरच तुम्हाला पुढे समाजात किंमत आहे."
नयनाच्या पुढे आता ही मोठी विवंचना निर्माण झालेली. आज तिचा देह कोणताच निर्णय घेण्याच्या मनस्थितीत नव्हता. तिला आता तडजोड नको होती. तिचं मातृत्व आता तिला हाक मारू लागलं होतं.
डबडबलेल्या डोळ्यांनी तिने प्रसादला एकदा पाहिले. प्रसादने शर्ट केव्हाच काढला होता. काळ्या, पिळदार अंगावर विपुल केस असलेला प्रसाद तिला मिठीत भरत होता.
नयनाचे अश्रू आणि देह आता थांबायला तयार नव्हते. प्रसादने तिला बेडवर झोपवले.
पंकजची सुविद्य पत्नी अन् त्या घराण्याची शान असलेली ती नयना प्रसादच्या अंगाखाली गेली होती.
पुत्रकामेष्ठी यज्ञ सुरू झालेला.
अन् त्यात समिधा म्हणून जळत होते नयना आणि प्रसादचे देह.
क्रमशः
