Soğuk Kan // AruAni

Şiddet

Armin'in bakış açısı

Sabah tekrardan gözlerimi yavaşça açtım. Karşımda ise tekrardan onu görmeyi beklerken elimi attığımda yumuşak bir şey hissetmiştim.

"Hm..?" Gözlerimi ovuşturup mırıldandım ve o tarafa baktım. Daha sonra ne olduğunu fark ettim.

"Yastık... Hep kanıyorum." Mırıldandıktan sonra esnedim ve doğrulup yastığı kenara koydum. Genellikle benden gizli bir şey yaparken uyanmamam için yastığı koyar.

Ayağa kalktıktan sonra bir titreşim duymaya başlamıştım. Arkamı döndüğümde telefonumu gördüm ve yavaşça elime alıp kulağıma dayadım. Kimin olduğuna bakamayacak kadar uykuluydum. Daha sonra da kulaklarımı delip geçen sesi duydum.

"Armin! Uyandın mı?!"

"Eren yavaş konuş... Evet uyandım." Gözlerimi ovuşturdum konuşurken. Daha sonra duyduğum sözlerle ise gözlerim genişçe açıldı ve uykulu halimden eser kalmadı.

"Bir cinayet daha var!"

1 saat sonra karakolda

Aynı 5 kişiyi karşıma almış ve kollarımı bağlamış bir şekilde onlara bakıyordum. İçeride 5 dakikadır bir sessizlik vardı. Sessizliği bozma kararı almıştım.

"Peki... Kolay yoldan çözelim mi? Kim yaptı?" Onlara bakıyordum. Hepsinden bir anda ses çıkmaya başladı.

"Ben yapmadım! Yapamam ki!"

"Benim bir sebebim yok!"

"Savcıyım lan ben niye böyle bir şey yapayım?!"

Herkesin susması için elimi masaya vurdum.

"Tamam! Yeter bu kadar." Yavaşça 5 kişiye doğru ilerledim ve onlara baktım.

"Bu şekilde hiçbir yere varamayız. Ama aranızdan birisi katil. Kanıtlar bunu gösteriyor." Onlara doğru bakarken derin bir iç çektim.

"Gerçekten biz olamayız ama! Buradaki hiçkimse böyle bir şey yapmaz." Sasha bana bakarak konuştu.

"Ben de bu görüşteyim. Başka biri gerçekten olamaz mı? Bu dava dosyalarına erişimi olan biri." Reiner söyledi etrafına bakınırken.

Kafamı iki yana salladım ona bakarken. "Hayır. Sadece siz biliyorsunuz. Başka kimse bilmiyor." Onlara baktım ve sonradan da iç çekip tekrar konuştum.

"Hepinizi tutukluyorum."

Mikasa bir anda bağırdı. "Ne?! Armin ne dediğinin farkında mısın?!"

"Farkındayım Mikasa. Benim için de kolay değil. Masumluğunuzu kanıtlarsanız eğer sizi serbest bırakacağım."

"Tamam. Eğer katil değilseniz korkulacak bir şey olmaz. Zaten yeni biri öldüğünde masumluğumuz anlaşılır." Jean ekledi.

Kafamı salladım ve daha sonra da birkaç tane kelepçe çıkardım ve onları kelepçeledikten sonra onları Hitch denilen gardiyana bıraktım.

"Onları yakından gözle tamam mı Hitch? Sana güveniyorum." Ona baktım konuşurken.

"Sen de ne şüpheciymişsin be. Arkadaş markadaş tanımıyorsun. Yarın bana da kelepçe vurmazsın dimi?" Kıkırdayarak söyledi.

"Hitch! Öyle bir şey yapmam tabi ki de!" Seslendim ve sonra da mırıldandım. "Tabi yarın bir gün sana karşı bir kanıt çıkmazsa."

Onları Hitch'e emanet ettikten cinayetin fotoğraflarını alıp evime doğru yol aldım. Bu sefer saklayamamış olması bizim işimize geliyordu.