Kurdelem Kırmızı

Sevgi Emektir

Yaslandığı bankta huzursuzca kıpırdandı Akça içi içine sığmıyordu.
Bugün Kadir denilen esmer tarafından okul çıkışı çağrılmıştı zira Özgür.
Bizaat bitter çikolatası tarafından.

Özgür o gün sabahtan başlamış akşama kadar fink ata ata dolanmıştı bahçede.
Akça ile turlamışlardı tüm gün.

Özgür lavaboda kızlardan düzleştirici bile bulmuştu rica minnet.
Daha doğrusu okula gizlice saç maşası ve düzeltici getiren kızlarla Akça'nın arası iyiydi de el altından temin etmişlerdi.
Özgür bir koca öğle teneffüsü harcamıştı saçlarına.
Gizlice aynalarda salınırken.

Bir oğlan ya da bir kadın olmak fark etmiyordu.
İnsan görülmek,sevilmek ve fark edilmek arzusundaydı uğruna cihan yakacağı gözler için.
Özgür'ün ise bir bitter çikolatası vardı Kadir'i.

"Al yazmalı Asya!"diye dalga geçerdi Akça.
Çok mutluydu Özgür adına.
Mucizeler böyle mi işlerdi peki.
Gazi onun güzelliğini görmüşken Kadir de Özgür'ün yakışıklı ve masum yüzünü görmüştü demek nihayet.

"Heyecandan bayılacağım Akça! Dört yıldır gezindiğim platonik aşkım! Bugün benimle konuşmak için çağırıyor!"diye fısıldadı Özgür gergince Akça'ya sarılırken.
"Bi mallık yapmam dimi?"

"Dejavu oldum!"dedi Akça kikirderken.

Kadir arkadaşlarından ayrılıp okulun oradaki parkın banklarına oturup bir sigara yaktı.
Esmerin kara gözleri bir Özgür'ü bir de Akça'yı bulurken...
Akça fısıldadı heyecandan dizleri titreyen dostuna.
"Hadisene ! Bekliyor seni bitterin."

"Gazi seni...Seni sevdiğini belli edince ne yapmıştın Akça?"
Özgür telaşla dudak ısırırken yumruk dişledi.
"Lan vallahi bayılacağım! Kadir beni çağırıyor! Akça,çimdiklesene."

Akça coşkun seller gibi kikirdedi.
"Ölü taklidi yapmıştım ben!"

"Gidiyim bari ben?"dedi Özgür şaşkınca.
"Gideyim yarıme ben?"

"Al yazman yok ama olsun?"dedi Akça sevinçle.
"Ben işlerim sana nakış nakış. Koş git Kadir'e."
Kadir Inanır'a atıfta bulunurken yeniden gülümsedi mavileriyle Akça.

"Sevgi neydi?"dedi Özgür muzipçe.
"Sevgi emekti!"

"Sevgi,beklemekti."diye fısıldadı Akça.
"Mecnun olup çöle düşer gibi Ferhat olup dağları deler gibi ya da zehrinden öpücük çalan Romeo gibi!"

Özgür kendinden emin bir gülüşle ilerledi esmerine.
Titrek bacaklarını ve ruhunu görebiliyordu Akça.
Gazi'ye giden yollarda o da böyle yavru bir ceylan mıydı?

Misal Özgür gayet salaş bir oğlandı ama o bile Akça gibi aynalara baka baka süslenip püslenmek istiyordu konu sevdiğinin gözlerinde kutsanmak olunca.
En güzelini en şirinini görsün istiyordu.
Misal bir pastanın en iri ve kreması bol dilimini çok severdi Akça.
Hele üzerinde çilek varsa.
Ama kendi değil de Gazi yesin isterdi o dilimi.
Çünkü o mutlu olunca ,Akça sanki daha da bir mutluydu.
O gülerken Akça gülüyordu.

Varsa var gibiydi.
Sanki sevebilmek onun gamına ortak neşesine ise destekçi olmak gibiydi.

Minicik omuzları ile dünyayı tartabilir hissediyordu Akça.
Otuzaltı numara ayaklarıyla ise dağları arşınlar,kızgın kumlarda yürürdü.
Dünya kadar büyük gezegeni elleriyle taşırdı da "uf" bile demezdi Gazi'ye.
Bir gülücük.
Bir öpücük.
Uğruna kalbine hammal olabilirdi Akça.
Hatta öpmese ve gülmese bir kez baksa da hammal olurdu ya kalbi yüke gama gebeydi yine onun için.

Özgür ile Kadir epey kısa konuşurken Özgür'ün hızla Akça'ya adımlamasıyla soldu mavileri.
Niçin üzgündü Özgür?
Kadir üzmüş müydü onu?

Olsun,Akça dövüşmeyi bilmezdi ama bağıra bağıra kötü kalpli oluşunu haykırırdı Kadir'e.
Özgür'ün gülüşü solmuştu.
Özgür'ün suratı donuklaşmıştı hem.

O güzel gözleri ise buğulu ve ıslak kalmıştı kirpikleri gözkapaklarına yapışırken.

"N-Ne oldu?"dedi Akça hüzünle mavilerinden bir damla akıtırken.
"Özgür? İyi misin?"

"İyiyim."dedi Özgür soğukça.
Omuz silkti ve çekti burnunu.
"Unut gitsin,sevmiyormuşum ben Kadir'i."

"Ne dedi sana? Niye incitti seni?"diye mırıldandı Akça burnunu çekip.
"N'oldu? Söyle bana Özgür? Üzdü mü seni?"

"Sevdiği biri varmış,hoşlanıyormuş zaten ondan. Benden onunla konuşmamı istedi."dedi Özgür buruk bir gülüşle.

"Yapamam deseydin?"dedi Akça hüzünle.
"Senin ona olan aşkını göremeyecek kadar kör değildir ya,ha Özgür? N'olur ağlama?"

"Senden hoşlanıyormuş,iletmemi istedi."dedi Özgür kırgın bir bakışla Akça'ya bakarken.

Dünyası başına yıkılmıştı Akça'nın.
Derlerdi ya bir gülsen bin ağlatır bu hayat diye.
Öyleydi şimdi.
Özgür soğukca bakıyordu,kırgınca.
Akça bilmiyordu ne yapacağını ama gözyaşları içinde fısıldadı.
"N'olur...Bana kızma Özgür! Biliyorsun dimi, b-ben...Ben o gözle asla Kadir'e....Yani...."inleyerek ağladı Akça yeniden.
"Ben Gazi'den başkasıyla olmam biliyorsun zaten?"

"Biliyorum,ilet dedi."diye fısıldadı Özgür burukça.
Dolan gözlerini elinin tersiyle kurularken omuz silkti.
"Hoşlandığı var dedim zaten."

"Ama bana? Bana kırık mısın? Ben incitmek istemedim seni...Yani...Yani özür dilerim onun için. Ben yemin ederim ki...Muhabbetim bile yok ki Kadir ile. Sen gösterince bakıyorum yalnızca sana bakıyor mu diye..."
Akça seslice yutkunurken dudak dişledi acıyla.

"Tamam. Biliyorum. İzninle....Eve gitsem iyi olacak ben."dedi Özgür burun çekip.
"Gerçekten,kızmıyorum sana asla."

"Geleyim? Nolur küsme bana!"diye inledi Akça ağlayarak.
"Sahip olduğum tek dostumsun."

"Asla..."dedi Özgür zoraki bir tebessümle güçlü kalmaya çabalarken.
"Yalnızca...Biraz kendimle kalmam lazım,biraz yalnızlık iyi gelecek."

"Özür..."

"Özür dileme Akça."dedi Özgür kızaran gözleri ve bitik kırık sevdasıyla.
Boynu bükük,talihsiz aşk serüveniyle birlikte elleri titrerken Akça üzülmesin diye zorla gülümsedi Özgür.

"Kim olsa seni sever. Kim olsa sana aşık olur zaten. Sen bu dünyada...."diye fısıldadı Özgür.
"Sevilmeyi en çok hak edensin. Bende olsam beni değil,seni severdim ki hem...."

Sevgi emek idi.
Doğruydu.
Ancak ne aşka indirgenebilecek kadar basitti ne de orada sabit kalacak kadar düzdü.
Sevgi herkese ,her şeye idi.

Ama Akça'nın lügatında ruhunun başka cisimde can bulduğu Özgür demekti sevgi.
Kendi ailesinden aile.
Kendi kanından daha kan.
İncitiyordu onu sevmeyecek olma ihtimali.

Emek...
Emekti onların inşaa ettikleri sevgi bağı.
Bir karayel ile yıkılır mıydı?

Kimsesiz kalmış gibi hissederdi Akça.

**********************************

Ah Akça'm...❤
Ve Ah Özgür'üm...❤

Özgürcüm senin ne kadar deli sevildiğini anlatabilmem için kırk bölümü aşan bir kalp var oysa.
Ama şimdilik ikiniz adına da üzgünüm...❤