My Emerald Green{ကိုယ့်ရဲ့မျက်ဝန်းလေး}/My Emerald Green{ကိုယ့္ရဲ့မ်က္ဝန္းေလး}

Part-2{U/Z}

Unicode~

Harry's Pov

ဟယ်ရီတစ်ယောက်နိုးလာတော့မနက်၆နာရီထိုးတော့မယ်။အာ့ကြောင့်သူလည်းလမ်းလျှောက်ထွက်မယ်ဆိုပြီးသူတို့အိမ်နားကပန်းခြံထဲရောက်လာတယ်။အဲ့ဒီမှာသူလွန်ခဲ့တဲ့တစ်လကစပြီးမက်ခဲ့တဲ့အိမ်မက်အကြောင်းစဉ္းစားနေခဲ့တယ်။အိမ်မက်ထဲမှာသူကငိုနေတယ်သူ့ရှေ့ကလူရဲ့မျက်နှာကိုတော့သေချာမမြင်ရဘူး။​ဘာကြောင့်အဲ့အိမ်မက်ကိုလွန်ခဲ့တဲ့တစ်လကစပြီးနေ့တိုင်းမက်နေတာလဲဆိုတာကိုလဲစဉ္းစားမရဘူး။သူစဉ္းစားနေတုန်းသူ့ကိုတစ်ယောက်ယောက်ကြည့်နေတယ်လို့ခံစားရလို့ဘေးဘီကြည့်လိုက်တော့ သူနဲ့မျက်စောင်းထိုးထိုင်ခုံက လူကြီးတစ်ယောက်က သူ့ကိုကြည့်နေတာတွေ့လိုက်ရတယ်။သူထင်တာနေမှာပါဆိုပီးဒီတိုင်းနေလိုက်တယ်။ပြီးတော့မှအဲ့လူကြီးပြန်အကြည့်ရောက်သွားတော့ကြည့်နေတုန်းပဲ။အဲ့တာနက်မဟုတ်သေးပါဘူးဆိုပြီး အဲ့လူကြီးကို ကိုယ်တိုင်မေးဖို့ထွက်လာခဲ့တယ်။"ဉီးလေးကြီးဘာလို့ကျတော့ကိုကြည့်နေတာလဲ"လို့မေးတော့ဟိုလူကြီးက"ငါကအဲ့လောက်တောင်အိုနေလို့လား"တဲ့ ကျတော်
ရီချင်စိတ်ကိုထိန်းပြီး"မဟုတ်ပါဘူး ကျတော်က ဘယ်လိုခေါ်ရမှန်းမသိလို့ပါ"ဆိုပြီးစပ်ဖီးဖီးနက်ပြန်ပြောတော့အဲ့လူကြီးကသူ့အသက်က၃၀စွန်းစွန်းပဲရှိသေးတယ်တဲ့ကျတော်ထင်တာကအဲ့လူကြီးအလွန်ဆုံးရှိမှ၂၅ ၂၆ လောက်ပေါ့ တော်တော်နုတာပဲလို့တွေးပြီးခုနကမေးခွန်းကိုပြန်မေးဖို့လုပ်တယ်။အာ့မှာမေးလဲမေးလိုက်ကောအဲ့ဒီလူကြီးကျောက်ရုပ်ဖြစ်သွားသလားတောင်ထင်ရတယ်။ဘာစကားမှပြန်မပြောတော့ကျတော်လည်းငုတ်တုတ်ကြီးသေသွားတာလားလို့မေးလိုက်တာ။ပြန်အော်လိုက်တာကျတော့လိပ်ပြာလွှင့်မတတ်ပဲ။စိတ်ထဲကတွေးလိုက်မိတယ်"အသံတော်တော်အောင်တာပဲ"လို့
ကျတော်လည်းစိတ်မရှည်တော့တာနဲ့ဖြေဖို့အစီစဉ္ကောရှိရဲ့လားလို့မေးလိုက်တော့သူက"ငါမင်းကိုမကြည့်ပါဘူး မင်းကငါ့မြင်ကွင်းထဲကို ဝင်လာတာ"တဲ့။ကောင်းရော အာ့နက်ကျတော်လည်းရှက်ရှက်နက်ပဲတောင်းပန်စကားပြောပြီးပြိီးလှည့်ထွက်မယ်အလုပ်-
"ကောင်လေး.."
သူလှမ်းခေါ်တယ် အာ့နက်ကျတော်လည်းပြန်လှည့်ပြီးပြောစရာရှိသေးလို့လားလို့မေးလိုက်တော့ဘာမှပြန်မပြောဘူး။ခနနေကျမှ-
"မင်းနာမည်က.."
အာ့တော့မှကျတော်လည်းကျတော့နာမည်ပြောပြီးလှည့်ထွက်လာခဲ့တယ်။အိမ်ရောက်တော့၇နာရီခွဲနေပြီ။ပြီးတော့ရွန်ကိုနုှိးဖို့တက်လာရင်းနက် "ဟိုလူကြိီးနာမည်မမေးလိုက်ရဘူး"ပဲလို့ပြောမိသွားတယ်။အာ့ချိန်မှာရွန်က-
"ဘယ်လူကြီးလဲ ဟယ်ရီ"ဆိုပြီးအိပ်ချင်မူးတူးနက်မေးလာတယ်။အာ့နက်ဟယ်ရီလည်းး-
"ဘယ်သူမှမဟုတ်ပါဘူး။ကိုယ်ဟာကိုမျက်နှာသွားသစ်စမ်းပါ"ဆိုပြီးသူ့အခန်းထဲရေချိုးဖို့ဝင်သွားတော့တယ်။