Nightmare Guilty
:: คืนที่ 4 ถ้อยคำหลั่งเลือด
#MelMelt
มือหนาของเคลวินจับเข้าที่ลูกบิดประตูแล้วกดล็อค เหมือนสติสัมปชัญญะทั้งหมดของฉันพร่ามัว ทันทีที่เขาเผยเขี้ยวยาวๆ ออกมาก่อนจะฝังมันลงอย่างแรงที่คอของฉัน
อึก....!
"ยะ.. หยุดนะ...!!" ไอริสกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เลือดสีแดงเข้มสดๆ ไหลรินออกมาจากต้นคอร่างบางอย่างช้าๆ
ความเจ็บปวด.. ที่มาพร้อมกับความรู้สึกแบบแปลกๆ .. ราวกับ....
'สูญเสียความเป็นตัวเอง'
ความรู้สึกเคลิ้มแบบแปลกๆ .. ใช่ เธอไม่เคยรู้สึกแบบนี้ แทนที่จะเจ็บ กลับรู้สึกบางอย่างแทน
ชะ ชอบจัง... ดวงตาพร่ามัวกลับมีน้ำตา ทันทีที่นึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านั้น
ถ้าย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์วันแรกที่หลุยส์เข้ามาสั่งงานวิทยาพนธ์กับเธอ
'ไม่มีใครทำงานวิทยานิพนธ์สำเร็จเลยน่ะ'
ใช่.. ฉันรู้ความหมายของคำพูดนั้นแล้ว..
เพราะผู้หญิงที่ทำวิทยานิพนธ์ไม่สำเร็จนั้น...
หนึ่งในนั้น.... ก็คงจะเป็นฉัน
ความคิดทั้งหมดดับวูบลงทันทีที่ชายหนุ่มผลักเธอออก
"ไม่เคยกินเลือดของผู้หญิงคนไหนที่หอมขนาดนี้มาก่อนเลย..." เสียงทุ้มต่ำของเขาก้องไปทั่วหัวที่มึนงงของฉัน
สติทั้งหมดสั่งให้รีบหนีออกไปจากที่ตรงนี้ ฉันรีบผลักเขาออกทันที ก่อนจะเปิดประตูห้องเคลวินพร้อมกับวิ่งออกไปด้วยแรงที่มี
"เฮ้อ.. อย่าวิ่งพล่านออกไปทั้งๆ ที่ยังมีเลือดติดตัวแบบนั้นสิ" นั่นเป็นเสียงของผู้ชายผมดำที่ฉันเจอเมื่อวันก่อน!! และดวงตาสีดำของเขาแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงแบบเคลวินอีก!!
'อะไรกัน...!!'
'ทั้งบ้านนี้เป็นแวมไพร์ทั้งหมดเลยรึไง!!'
ในหัวคิดทบหวนเรื่องทั้งหมด วนซ้ำไปซ้ำมาราวกับฟันเฟืองที่กำลังเคลื่อนที่อยู่ในหัวสมอง
มือบางจับเข้าที่ต้นคอตัวเองอย่างหวาดกลัว ท่ามกลางความรู้สึกบางอย่าง
ตุบ ตุบ
เสียงหัวใจสูบฉีดแรงขึ้นเรื่อยๆ ทั้งๆ ที่เลือดน่าจะหยุดไหลไปนานแล้วแท้ๆ
ขาเรียวบางก้าวเท้าอย่างอ่อนแรง บริเวณบ้านเขาใหญ่มาก นี่ฉันวิ่งมาจนจะหมดแรงแล้วยังไม่ถึงประตูรั้วเลย!!
ไอริสถอนหายใจยาวๆ ออกมาเฮือกหนึ่ง ก่อนจะได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง
ก๊อง แก๊ง
เสียงระฆังในโบสถ์ร้องดังขึ้นพร้อมกับสัญชาตญาณบางอย่างที่พลุ่งพล่านออกมาจากจิตใจ
เหมือนเธอจะเห็นเงาอะไรบางอย่างอยู่ในพุ่มไม้ที่สวนนั่น แต่ว่าความจริงคือ เธอไม่มีเรื่องให้น่าตกใจมากกว่าที่รู้ว่าเคลวินเป็นแวมไพร์อีกต่อไปแล้ว
สิ่งที่ปรากฏหลังพุ่มไม้นั่นกระโจนเข้ามาหาเธอด้วยความเร็วเกินที่เธอจะรู้สึกตัว
'หมาป่า!!!'
หมาป่าพุ่งเข้าใส่กระโจนเธอทันทีโดยที่เธอไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะหันหลังหนี
ท่ามกลางความหวาดกลัวที่ถาโถมเข้ามาภายในจิตใจ
ท่ามกลางเสียงกรีดร้องที่ดังไปถึงข้างในคฤหาส์นแวมไพร์
ท่ามกลาง... เสียงพร่ำเรียกร้องขอความเป็นธรรมจากพระเจ้า
คนที่เธอหวังว่าจะให้มาช่วยตอนนี้ ไม่ใช่พ่อแม่ เพื่อน หรือญาติพี่น้อง
แต่เป็น..
"เคลวิน..." เสียงแหบแห้งเอ่ยออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินอาบแก้มด้วยความหวาดกลัว
ฉึก...!!
#To Be Continued
أنت تقرأ
Nightmare Guilty
عاطفيةPG17 "ไอริส" นักศึกษาสาวที่ต้องมาทำวิทยานิพนธ์ด้วยหัวข้อ 'ทัศนคติในการเล่นดนตรี และดนตรีกับการดำเนินชีวิต' จึงเป็นเหตุให้ต้องมาเจอกับ 'เคลวิน' หนุ่มลึกลับ ผู้มีชื่อเสียงในวงการไวโอลินเป็นอย่างมาก แต่ความลับที่ไอริสเผลอไปเจอเข้าคือ ...!!
