Nightmare Guilty

NG:: คืนที่ 19 สัญชาตญาณ

Nightmare Guilty
:: คืนที่ 19 สัญชาตญาณ
#MelMelt

ฉันแต่งงานกับเคลวินหลังจากที่ฉันทำงานได้แค่ 3 เดือน
มันเร็วไปใช่ไหมคะ ...? แต่ตอนนี้ฉันก็อายุ 22 ปีแล้วนะ
"อยู่บ้านรอผมกลับมานะ" ผู้เป็นสามีพูดพร้อมกับหิ้วกระเป๋าใส่ไวโอลินออกจากบ้านไป
เอาจริงๆ เขายังคงทำงานอยู่ในอาชีพเดิม และดูเหมือนว่าเขาจะดังขึ้นเยอะกว่าเดิมด้วย
อีกอย่าง ตอนนี้เขาก็กำลังจะไปเล่นไวโอลินร่วมในคอนเสิร์ตของคิไรส์ค่ะ กว่าเขาจะกลับมาก็คงจะดึกๆ อยู่
ความรักของเรา เหมือนกับว่าจะใช้เวลาไม่นานนัก บอกตามตรง ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน
และฉันก็ไม่รู้ว่ามันเกิดเพราะเรื่องในคืนนั้นมั้ย ..?
ฉันเคยขอให้เคลวินเปลี่ยนฉันจากมนุษย์ให้เป็นแวมไพร์ แต่เขาดันปฏิเสธอย่างไม่ใยดีซะงั้น แล้วดันเอาคำพูดที่ว่า 'ยังไม่ถึงเวลามาเป็นข้ออ้างด้วย'
ฉันคิด พลางทำงานบ้านไป จนกระทั่งเสร็จหมดทุกอย่าง ตอนนี้เวลาก็ใกล้เวลาที่เคลวินจะกลับมาแล้ว ยังไงตอนนี้ในบ้านก็มีแค่หญิงสาวอยู่คนเดียว
'ออกไปรออยู่ที่สวนกุหลาบให้เซอร์ไพรส์เล่นๆ ดีมั้ยนะ' ร่างบางหัวเราะคิกคักขณะคิดอยู่คนเดียว
ว่าแล้ว เรียวขาบางก็รีบก้าวไปเปลี่ยนเป็นชุดสวยๆ และรีบออกมาที่สวนทันที

มือบางเด็ดดอกกุหลาบสีขาวนวลขึ้นมาสูดดมความหอมของดอกไม้เบาๆ บรรยากาศเย็นสบายทำให้เธอไม่รู้สึกตัวเลยว่ามีอะไรบางอย่างค่อยๆ คืบคลานมาหาเธออย่างช้าๆ
ฉึก!!
เลือกไหลนองเต็มพื้นพร้อมกับที่ร่างบางจะล้มลง

ติ๊ด ติ๊ด
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ปรากฎชื่อคนโทรที่แสนจะคุ้นเคยมาอย่างชัดเจน ชายหนุ่มรีบกดรับทันที
'ตรู้ด ตรู้ด ตรู้ด'
หากแต่เสียงในโทรศัพท์นั้นมีแต่เสียงสัญญาณขาดหาย ไม่มีเสียงของผู้พูดเลยสักนิด
"ใครโทรมาน่ะครับพี่" คิไรส์พูดพลางเหยียดเท้าให้เต็มที่ในรถลีมูซีนสีดำ
"ไอริสน่ะ รับแต่ไม่พูด" เคลวินบ่นๆ ออกมา เขาคงนึกว่าหญิงสาวกำลังแกล้งเขาอยู่
"แปลกจังนะครับพี่"
"แปลกอะไร...?" ผู้เป็นพี่ถามน้องชายด้วยความสงสัย
"ไม่รู้สิครับ บอกไม่ถูก แต่สัญชาตญาณของผมไม่ผิดเพี้ยนหรอกครับ.." สิ้นเสียงของน้องชาย หัวใจของเคลวินก็เหมือนถูกควักออกจากอกทันที
"รีบไปหาเธอคนนั้นเถอะครับ" คันเร่งรถเริ่มเหยียบสปีดแรงขึ้นเรื่อยๆ
ราวกับ.. 'แข่งกับเวลา'

#To Be Continued