Kayıp (Wander)

19

Görgü, duruş ve itaat... Üç kavram, hayata mantıksız bir şekilde hükmediyor gibiydi ve yine de kimse tarafından sorgulanmaya cüret edilmiyordu.

Hwang Hyunjin on dört yaşındaydı ve ülkenin bu kurallarını avucunun içi gibi biliyordu.

Görgü, öğrenmesi en kolay şeydi; orada birkaç ders ve burada biraz temel bilgiler, kafasına yerleştirmeye yetecek kadar maruz kalmıştı. İtaat ise doğal olarak geldi; ev halkının iradesine karşı gelmenin sonucunu birçok kez görmüştü.

Duruş? Hâlâ üzerinde çalışılıyordu... sonuçta o sadece bir çocuktu.

"Ve sonra! Hyun sonra ne olduğuna asla inanamayacaksın!" Hyunjin'in odasında yatağın üzerinde bir tür kabadayı gibi duran on beş yaşlarında bir çocuğun heyecanlı sesi yankılandı.

"Yataktan..." Hyunjin sessizce oturduğu sandalyeden konuştu, diğer çocuğun yastığına basmasından rahatsız oldu. "İner misin? Lütfen?"

Lee Minho adındaki neşeli çocuk onu tamamen görmezden geldi. Bugün ona harika haberler vermek için arkadaşının yatak odasına gelmişti ve Hyunjin'in tuhaf çekincelerinin onu alıkoymasına izin vermeyecekti.

"Bana! Teklif! Etti! Onunla RANDEVUYA ÇIKMAMI İSTEDİ!" Minho, cümledeki her kelimeyi heyecanla dile getirdi, adeta küçük bir kız gibi heyecandan ciyaklıyordu. "Ve evet dedim!"

Hyunjin bir an için diğer çocuğa baktı, tuhaf bir his verilen habere baskın çıktı. Elbette arkadaşının eşcinsel olduğunu zaten biliyordu... sürpriz bu değildi. Asıl sürpriz Minho'nun randevulaşmadaki ani başarısını duymaktı...

"Bu harika!" Hyunjin yüzüne küçük bir gülümseme yerleştirip cevap verdi. "Tanıdığım biri mi?"

"Hayıırr," diye yanıtlarken Minho, Hyunjin'in yatağında zıpladı, biraz fazla hiperaktifti. "Başka bir okuldan. Yine de iyi biri, ondan hoşlanırsın!"

Hyunjin buna bir kez daha gönülsüzce gülümsedi, ne cevap vereceğinden emin değildi. Minho, yaşadığı romantizm mevsimine biraz kendini kaptırmıştı, yataktan atladı ve Hyunjin'in yanına koştu ve kolunu omzuna doladı.

"Eeee? Şimdi de sana birini bulmalıyız, seksi," Minho şakacı bir şekilde göğsünü dürterek onunla dalga geçti.

Hyunjin, Minho'nun elini çekerken garip bir kahkaha attı. "Hayııır, sorun değil. İyiyim..."

"Ahh, hadi ama!" Minho onu cesaretlendirdi. "Sevdiğin biri yok mu? Belki sınıfta?"

Küçük çocuk bir dakika sessiz kaldı, görünüşe göre Minho'nun söylediklerini düşünüyordu. "Pekala," Hyunjin bir saniye sonra konuştu. "Şu, uh, Kang ailesinin kızı hoş. Şu dükkan sahipleri, tanıyor musun? Ailem onu ​​çok seviyor."

Minho ona onaylamayan bir bakış attı. "Gerçekten mi? Tüm düşünebildiğin bu mu?"

"Ben... bilmiyorum." Hyunjin savundu kendini.
"Bir de ailesinin oteli olan Yoojung kızı da var. Ailem onu da seviyor-"

"Hayır!" Minho hemen sözünü kesti. "Ben senin kimi sevdiğini sordum, anne babanın kimi sevdiğini değil!"