MÜHÜR

MÜHÜR 10

Poyraz'in ağzindan...

Hiralarin evinin önüne gelmiştim,kendimi bir şekilde affettirmem lazimdi,ben o kızın o şekilde davranacağını bilseydim yanina gitmezdim.

Aşkın beni arkaya çağirmiş sana önemli bir şey söyliyeceğim demişti,bende maksatini anlamamıştım oyuzden yanina gittim,konuşurken birden dudağima yapişmişti,hiçbirşey anlamamıştım şaşkınlıktan geriye bile çekilememiştim.

Orda hirayı görünce yıkıldım,biliyorum beni görmüştü,onlari görmeyi hiç haketmemişti ama benim bilmediğim bişeydi bu...

Arkasindan bağirmiştim ama beni umursamamişti,hatta ağlamış üstüne üstlük herkesin içinde düşmanliğimizi ilan etmişti.

Bide şu egemen var,hirayi sevdiği her halinden belli bu ayriliğimizi fırsat bilip inşallah hiraya yakınlaşmazdi,işte ozamn içimdeki hırçın poyrazi herkes görürdü...

Elime bir taş alip hiranin odasinin camina attim,biliyorum bu biraz salakçaydi ama aklima bu gelmişti barışmak için herşeyi yapardim.

Hira ve kayra diye adini bildiğim kiz hemen cama çıkmıştı,hirayi görünce çok kôtü olmuştum,ağlamaktan gözleri şişmişti,daha yeni ağladiği burnunun kizarik olduğundan anlaşılıyordu...

"Ne işin var senin burada defol evimden seninle konuşmak istemiyorum"dedi,ama ben gitmek istemiyordum,hiraya sarilip onu ne kadar çok sevdiğimi söylemek,ve gördüklerinin bir yalan olduğunu söylemek istiyordum.

Hira seni seviyorum lütfen beni bir dinle,anlatayım sana olanlari ,ben onu öpmedim o beni öptü ben senden başkasina bakmam,bakamam hadi lütfen hira"dedim bende ama ikna olacak gibi değildi.

"Poyraz senin yalanlarini dinlemek istemiyorum artik yeter ya,yeter defolup git burdan "dedi.ağlamaya başlamisti ağlamasini sevmiyordum helede benim yüzümden,kendimi nasil affettiricektim ben hiç bi fikrim yoktu,hiranin beni istemediğini söylemesi koca bir yalandi bana göre,biliyordum oda beni seviyordu ve hayal kırıklığına uğradiği için bunlari söylüyordu.

"Ağlama hira lütfen affet beni seni seviyorum hadi aşağıya gelde konuşalim"dedim.Ama o ağlamaya devam ediyordu, kiyamazdim ona ben.

"Daha ne yalan uydurucaksin sen bana, farkindamisin beni böyle yaparak dahada bitiriyosun sen bende söylenecek söz bırakmadin şimdi git birdahada karşıma çıkma"dedi.biliyordum onu böyle daha çok üzdüğümü ama ben bilerek hiç bir şey yapmamiştim.ama artik onu üzmek istemiyordum kendimi daha sonrada affettirebilirdim,şimdi gitmem lazimdi onu daha fazla üzmeden.

"Bukadar çabuk vazgeçmem senden bunu bil şimdilik gidiyorum sadece"dedim ve gözlerinin içine baktim sonra arkami döndüm ve ordan uzaklaştim...

Egemeni aramam lazimdi,ona benim olana dokunamayacağini öğretecektim..

Okulda bir çocuktan numarasini almiştim,hemen numarayi çevirdim.

"Efendim"dedi egemen.senin terbiyeli çocuk havalarina...

"Egemen yarin okul çıkışı sahile geliyosun konuşacağız"dedim sinirli ses tonuyla.

"Sen kimsin lan"dedi egemen.salak çocuk benim kim olduğumu anlamamıştı.

"Ben poyraz lan duydunmu yarin görüşücez senle"dedim ve bir şey sôylemesine firsat vermeden telefonu suratina kapattim..

Eve doğru yürümeye başladim,çok sinirliydim bir okadarda moralim bozuktu,herşey bir anda saçma sapan olmuştu,hemde benim hiç suçum yokken.

Evin ônüne gelmiştim,öyle gösterişli bir evde degildi siradan bir apartman dairesiydi.

Zili çaldim,annem kapiyi açti ve içeri girdim.