Delirmiş olmayalım, kendime küfür ediyorum artık.. Hemşire gelmeden çıkmalıydım buradan.. Onu tekrar görmek istiyorum çünkü.. Ama bu sefer konuşacağım.. Cesaretimi toplayıp çıkacağım..
....
Millet neden bu kadar acımasız? Neden herkes bana acır gibi bakıyor..? Bu kadar mı berbat görünüyorum..
Kimin yanından geçsem ya birşeyler fısıldıyor ya da bana bakıp gülmeye başlıyorlardı..
" Ayy ne kadar da kötü görünüyor.." " Hastaneden mi kaçmış??" " Yazık.." " Altımda ne kadar da güzel durur bu" " Kendine yazık etmiş.." " Şu üstüne baksana" " Dilencilerin burada ne işi var hah!"
Kulaklarımı tıkamak istiyorum.. Gerçekten de iğrençler..
Ellerime baktım, titriyorlardı.. Sakinleştirmeye çalıştım kendimi.. Cesaretimi toplayıp gidecektim yanına işte başka ne olabilirdi ki..?
Derin bir nefes alıp girdim içeri, herkes bana baktı.. O da öyle.. Ayağa kalktı, yaklaştı bana.. Baktı biraz, süzdü beni.. Oradan bakınca nasıl gözüküyordum, hiçbir fikrim yoktu.. Ama sanırım gerçekten de berbat gözüküyordum..
" Neden..?" diyebildim sadece Nefesim titredi.. Benimle birlikte oda ağlıyordu..
+ Neden ağlıyorsun..? Bak bana, gurur duyuyor musun..? Bir gecede siktir olup gittiğin sevgilinim ben, hatırladın mı..? 2 sene boyunca tek başına bıraktığın kişiyim.. Şimdi neden ağlıyorsun..? O kadar mı berbat görünüyorum? Mutlu değil misin..? MUTLU DEĞİL MİSİN? BAK BENİ NE HALE GETİRDİN, MUTLU DEĞİL MİSİN? İSTEDİĞİN BU DEĞİL MİYDİ SENİN? HA? Ya ben neler çektim senin haberin varmı..? Ben neler yaşadım.. Her gecem, lanet olsun ki her gecem ağlamak ile geçti Seni düşünmek ile.. Ben, ben unutamadım seni.. Bak şuan, şuan tam karşındayım.. Bana söz verdin.. Bana söz verdin beni bırakmıyacaktın.. Kanseri beraber yenecektik..? Nerdesin sen..? Nerede verdiğin bütün bu sözler..? Nerede sevgin..? Nefret ediyorum senden ama inkar edemem.. Bir başkasına ait olan dudakların kalbinden sonra nefeslenebildiğim tek duraktı..
Hıçkıra hıçkıra bağırdım içimdeki bütün kini, bütün nefreti Gözlerimdeki yaşlar azalmak yerine daha da fazla akıyordu.. Önümü göremiyordum, her yer bulanıktı Bütün sesler uğultu sesi Yere oturdum.. Çöktüm.. Oda oturdu, tuttu ellerimden.. Öptü hepsini tek tek.. Baktım sadece ona.. Neden ağlıyordu..?
" Gözlerin " dedim zor çıkan ses tonumla.. Belkide duymamıştı sesimi, ama devam ettim..
Hatırlıyor musun..? Eskiden bana şunu demiştin. "Kelimeler tükendiğinde gözlerime bak. Bak ki göresin sana olan aşkımın incilerini.." Şimdi bakıyorum da gözlerine, bana olan aşkının incileri birer birer sönmüş..
Elimi elinden ayırdım güçsüzlük ile, göğüs tahtasına yerleştirdim.. Gözlerim bir süre orada takılı kaldı.. Sırıttım..
" Kalbi kırılmış küçük çocuk bu parçaları ruhuna saklar ve kırık parçalar çocuğun ruhunuda kalbi gibi incitip, yok etmeye başlar zamanla.."
Çaresizlik ile tırmandı gözlerim gözlerine.. Yalvarıyordu gözleri..
" Bir birimize ait olan kalplerimiz yok olmuş sanırım.. Ama benim ki hala atıyor.."
Adımı seslendi, tuttu belimden.. Fısıldadım.. "Senden başkasına kör olan gözlerim için en güzeldin. Başkalarına manzara olabileceğini tahmin bile edemezdim.."
Kafasını gömdü boyun girintime, sıcak nefesi çarptı buz kesmiş vücuduma.. Mayıştım.. " Özür dilerim "
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
