Aria's Pov

Chapter 33

*Άρια:[το πρωί ξύπνησα από τον ενοχλητικο ήχο της πόρτας να χτυπάει και να μου σπάει τα τύμπανα..] πραγματικά, δεν διαφέρει καθόλου από το σπίτι μου..[λέω χαμηλόφωνα και εφόσον η πόρτα σταματάει να χτυπάει ξανά πέφτω για ύπνο ή έτσι νόμιζα τουλάχιστον.. Δευτερόλεπτα μετά η πόρτα συνεχίζει και χτυπά κάνοντας με εξοφρενων.. Σηκώνομαι με νεύρα και πάω να ανοίξω την πόρτα έτοιμη να βρίσω τον μ@λ@κ@ που μου χαλάει τον ύπνο.. Ανοίγω την πόρτα και βλέπω τον Matías μπροστά μου να μου χαμογελάει και να με τσεκάρει απο πάνω ως κάτω.. Σου αρέσει πουλάκι μου;; τεντωνομαι επίτηδες επάνω στην πόρτα και μένω εκεί..] καλημέρα.. Στον ύπνο σου με έβλεπες πρωί-πρωί;;
*Matías:Εσενα όχι,καποια άλλη ομως ναι.. Να περάσω;;
*Αρια:[ωπα.. Ωπα δηλώσεις..] δηλώσεις ακούω.. Και δεν περνάς;; [λέω και μπαίνει και κλείνω την πόρτα..] σε άλλη περίπτωση θα είχα σκοτώσει αυτόν που με είχε ξυπνήσει.. Δεν μπορώ να σου κρύψω ότι ερχόμουν απειλητικά προς την πόρτα για να βρίσω τον μ@λ@κ@ που με ξύπνησε.. [του λέω και γελάει και με κοιτάει εντονα όταν καταλάβει ότι τον έχω πει μ@λ@κ@..] Μέχρι που είδα ότι είσαι εσύ.. Μην αγχώνεσαι δεν είσαι μ@λ@κ@ς.. [λέω και με κοιτάει παράξενα..] Πίστεψε με ξέρω καλά από μ@λ@κες, έχουμε πολλούς πίσω στην Αμερική και πρώτος και καλύτερος ο κολλητός του αδερφού μου και μετά πάει και ο αδερφός μου.. [και με κοιτάει ακόμα πιο περίεργα..] Τον αγαπάω αλλά ότι κάνει μ@λ@κιες, δεν μπορώ να μην το πω.. Πρώτη και καλύτερη που αναιρεί όλες τις υπόλοιπες, έδιωξε την κολλητή μου από το συγκρότημα ΜΟΥ παρακαλώ.. [του λέω τονίζοντας το μου..] Η κολλητή μου πλέον δεν θέλει να κάνει ούτε με εμένα παρέα.. Έχασα την κολλητή μου από μια μ@λ@κι@ του αδερφού μου..
*Matías:Όλα θα πάνε καλά.. Θα δεις.. Είσαι καλύτερα από εχθές;;
*Αρια:Ναι.. Βοηθησε η συμβουλή σου.. [του λέω και χαμογελάει και επεξεργαζεται την πληροφορία και με κοιτάει περίεργα πριν τυναξει τα μάτια του έξω..]Και κάπου εδώ καταλαβαίνουμε ότι ακόμα σκέφτεσαι το χθεσινό φιλί..
*Matías:Πρέπει να το σταματήσεις αυτό μικρή.. Είναι creepy..
*Αρια:Μην με ξαναπείς μικρή, θα σε κάνω κόμπο.. [του λέω και μου κουνάει θετικά το κεφάλι του..] Λοιπόν;; Το σκέφτεσαι;;
*Matías:Ναι.. [λέω και με κοιτάει χαμογελώντας με ένα ύφος ικανοποίησης..] I mean,how did that happened??did she liked it?? did she wanted it to happened or it did by accident?? she likes me??
*Αρια:Matías;;
*Matias:Ήθελε όντως να γίνει;; περίμενε να την φιλήσω πίσω;;
*Αρια:Matías;;
*Matías:Ένιωσε απλά οικία και δεν ήξερε πως να με ευχαριστήσει και το έκανε;; της άρεσε ο τρόπος που της φέρθηκα και αυτό ήταν το ευχαριστώ της;;
*Αρια:[εεεεε αυτό ήταν, τέλος..] MATÍASSSSS?? [Του φωνάζω και σταματάει και με κοιτάει τρομαγμένος..]
*Matías:Ah, ah, ah ¿qué?? ¿Por qué estás gritando?? Puedo y te oigo.. [(Αι, αι, αι τι;;γιατί φωνάζεις;; μπορώ και σε ακούω..)]
*Αρια:Pero no me oyes ese es el punto.. [(μα δεν με ακούς αυτό είναι το θέμα..)]τωρα άσε με επιτέλους να μιλήσω μετά το παραλήρημα σου.. [του λέω και μου κουνάει το χέρι του δείχνοντας μου να ξεκινήσω.. Κοίτα βιασύνη..] καταρχήν μου το είπε μόνη της για το τι έγινε εχθές.. [του λέω και μου κουναει θετικά το κεφάλι του..] Matías, η Σαντρα είναι μπερδεμένη.. Δεν ξέρει τι θέλει.. Της λείπει ακόμα ο William, και από την άλλη είσαι εσύ που δεν θέλω, αλλά ούτε αυτή θέλει να πληγωθεις.. Δεν ξέρω αν ακόμα και τώρα ερχόταν πίσω ο William αν η Σαντρα έφευγε μαζί του.. Άμα ερχόταν η Σμαράγδα, θα την άφηνες πίσω λέγοντας της για την Σαντρα;;
*Matías:Δεν ξέρω.. Δεν ξέρω ακόμα.. Όλη η κατάσταση είναι πολύ μπερδεμένη.. [ειπα και μου κούνησε θετικά το κεφάλι της..] ξέρω όμως ένα πράγμα.. [ειπα και με κοίταξε με απορία..] όταν η Σαντρα με φίλησε ένιωσα παράξενα, δεν έχω ξανανιώσει έτσι.. Ούτε με την Σμαράγδα, ούτε με καμία άλλη.. Ήταν θαρρείς και την ήξερα όλη μου την ζωή και απλά ήρθε τωρα και δέσαμε.. Δεν το σκέφτηκα πολύ και από εχθές από την ώρα που έγινε, το μετανιώνω[ειπα και με κοίταξε νευριασμενα], μετανιωνω που την άφησα να φύγει και δεν την φίλησα πίσω.. [ειπα και ένα χαμόγελο προσγειώθηκε στα χείλη της..] δεν ξέρω τι συνέβη αλλά το μόνο που ξέρω είναι ότι μετανιωνω που την άφησα να φύγει.. Ίσως να είχα μια και μοναδική ευκαιρία και να την έχασα..
*Αρια:Είστε δύο ώριμοι ενήλικες, με πολύ καλό χαρακτήρα.. Ξεκαθαριστε πρώτα τι θέλετε όμως και μετά κάντε ότι είναι να κάνετε, όχι τίποτα άλλο μην πληγωσετε ο ένας τον αλλον περισσότερο από ότι είστε ηδη πληγωμένοι δηλαδη..
*Matías:Ναι.. Αυτό θα κάνω.. Θενξ μικ[λέω και με κοιτάει έτοιμη να με σκοτώσει..] εντάξει, Αρια.. [λέω και κουνάει θετικά το κεφάλι της..] να σου πω;; δεν πάμε για πρωινό;;
*Αρια:Να πάμε.. Να ντυθώ και να πάμε..
*Matías:Θα είναι και η Σαντρα;;
*Αρια:Μάλιστα.. Κατάλαβα.. Θα κρατάω το φανάρι.. [ειπα και γέλασε..] κάθε μέρα κατεβαίνει για πρωινό οπότε θα είναι.. [λέω και τον βλέπω να χαμογελάει.. Παίρνω ένα κολάν και ένα μπουστάκι από τα αθλητικά μου ρούχα τα βάζω, κάνω τα απαραίτητα στο μπάνιο και βγαίνω..] έτοιμη.. Πως είμαι;; Πάμε;;
*Matías:Θεα, θέα.. Πάμε..
*Αρια:[είπε και πήγαμε κάτω.. Εκεί βρήκαμε την Σαντρα και εδώ και μισή ώρα τα πιτσουνακια έχουν σχολιάσει από τις χαρτοπετσέτες του ξενοδοχείου μέχρι και το τι ύφασμα έχει το τραπεζομαντηλο και αν είναι καλό.. Θα πεθάνω.. Εκεί που κάθομαι και λέω πάει τελείωσε δεν υπάρχει σωτηρία, κάποιος μου κλείνει τα μάτια..] ποιος μ@λ@κ@ς έσβησε τα φώτα;; [λέω και ακούω να γελανε.. Για μισό.. Αυτό το γέλιο είναι γνωστό,πολυ γνωστό.. Κάποια στιγμή παίρνει τα χερια του και βλέπω τα παιδιά να μου δείχνουν να γυρίσω πίσω.. Γυρνάω και βλέπω έναν Nick και μένω στυλη άλατος..] ΑΑΑΑΑ δεν το πιστεύω.. [λέω και πηδαω επάνω του και γραπονομαι και με κρατάει εκεί.. Τον σφιγγω όσο πιο πολύ μπορώ,εφοσον δεν έχει πεθάνει, πάλι καλά.. Μετά από λίγο χαλαρώνω την δύναμη μου και κάθεται σε μια καρέκλα με εμένα στην αγκαλιά του.. Γυρνάω ώστε να βλέπω τα μούτρα του και είμαι πλάτη στα παιδιά..] δεν σε πιστεύω, είσαι εδώ.. Ήρθες..
*Nick:Ήρθα sunshine.. Εφόσον δεν έχεις εσύ σκοπό να έρθεις ήρθα εγω..
*Αρια:Μην μου το θυμίζεις και τρελαίνομαι.. Με το ζόρι κοιμήθηκα εχθές..
*Nick:Τι έπαθες κερασάκι μου;;
*Αρια:Η διευθύντρια της εταιρίας είπε ότι με χρειάζεται 3 μερες ενώ κανονικά με χρειάζεται 7..[λεω και γουρλωνει τα μάτια του..] ξέρεις τι σημαίνει αυτό;; δεν προλαβαίνω να τραγουδήσω στην συναυλία, αυτό σημάνει.. My whole career is drowning..
*Nick:Ηρέμησε.. Όλα θα πάνε καλά.. Τι έγινε αν δεν τραγουδήσεις;; βάλε την Evie και πες ότι είχες ανελλειμενες υποχρεώσεις.. Στην ουσία είναι και αλήθεια..
*Αρια:Άμα δεν τραγουδήσω εγώ η καριέρα μου θα καταστραφεί, θα χάσω μεγάλο ποσοστό από τους φανς, αλλά και φολοουερς.. Τα καναλια θα με σχολιάζουν μερα-νυχτα και το πιο από τελειωτικό χτύπημα;; θα μπω στην μαύρη λίστα όχι μονο της Νέας Υόρκης, αλλά ολόκληρης της Αμερικής..
*Nick:Σιγά μικρή, σιγά θα πάθεις τίποτα.. Ηρεμησε.. Εγώ είμαι εδώ, ναι;; θα σε βοηθήσω εγώ.. Τι θέλεις να κάνω;; να βάλουμε την Evie, να τραγουδισει;;
*Αρια:Δεν μπορούμε.. [λέω και με κοιτάει περίεργα..] ο αδερφός μου της μίλησε πολύ άσχημα και την έδιωξε από το συγκρότημα, η Evie παραιτήθηκε όχι μόνο από το συγκρότημα αλλά και από την παρέα και έμεινα στον Άσσο, με έναν Ιαν, Δόξα τον Θεό να τα τρεχει όλα και τον ηλιθιο τον αδερφό μου να παίζει ντραμς απλά..
*Nick:Άκουσα καλά;; είπες Δόξα το Θεό και το είπες για τον Ιαν;; για τον γνωστό Ιαν;; που τον αποκαλείς παράσιτο;;
*Αρια:Σωστά.. Γιαυτόν.. Είναι ο μόνος που μπορώ να βασιστώ μέσα από το συγκρότημα πλέον, ο μόνος που δεν με απογοήτευσε σε σχεση με το συγκρότημα πάντα..
*Nick:Πυρετο εχεις;; είσαι άρρωστη;; τι σου δώσανε εδώ;;
*Σαντρα:Την ελευθερία που δεν έχει σπίτι της..
*Αρια:True..
*Nick:Γειά είμαι ο Nick..
*Matías:Matías και από εδώ η Σαντρα..
*Nick:Χάρηκα..
*Σαντρα:Και εγώ όσο κανείς την φίλη μου χαρούμενη..
*Nick:Αποκτήσαμε Αχιλλέα και εδώ;;
*Αρια:Αχιλλεας Νο2..[λέμε ταυτόχρονα και γελάμε..]
*Nick:Πάμε καμιά βόλτα;; είμαι με την μηχανή..
*Αρια:Δεν θα ρωτάς τέτοια.. [γύρισα προς τα παιδιά..] Λοιπόν πιτσουνακια η παρέα σας σκίζει,αλλα ο Nick ήρθε ως εδώ για να με δει.. Οπότε τα λέμε μετά..
*Σαντρα:Μην ξεχάσεις.. Στις 6 πρέπει να είσαι εδώ.. Στις 8 ξεκινάμε..
*Αρια:Το θυμάμαι.. Μπαϊ..[τις λέω και τραβάω τον Nick από το χέρι.. Κάνουμε βόλτες εδώ και πολύ ωρα.. Είναι πραγματικά σούπερ όταν έχεις τους φίλους σου μαζί σου.. Σε κάποια φάση χτυπάει το κινητό μου και το σηκώνω..] Παρακαλω;;
*Σαντρα:Τι παρακαλάς γ@μω;; που είσαι;;
*Αρια:Βόλτα με τον Nick, γιατι;;έχουμε ακόμα ώρα..
*Σαντρα:Τι ώρα έχεις γ@μω;; είδες καθόλου την ώρα;;ειναι 17:45..
*Αρια:ΤΙ;;ναι καλά.. [λέω και κοιτάω το κινητό μου βλέποντας ότι έχει δίκιο φρικάρω πιο πολύ..] ΦΑΚ.. ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ.. ΈΡΧΟΜΑΙ, ΈΡΧΟΜΑΙ.. ΜΠΑΪ..[της λέω και το κλείνω..]Σήκω.. Φύγαμε..
*Nick:Τι;;Γιατι;;
*Αρια:Πέρασε η ώρα γιαυτό.. Γιατί σε ούτε 15 λεπτά πρέπει να είμαι εκεί για να ξεκινήσω να ετοιμάζομαι.. Πάμε Nick..
*Nick:Πάμε, πάμε..
*Αρια:[το ότι την έχει πατήσει την μηχανή δεν χρειάζεται να το πω, πιστεύω το καταλάβατε.. Σε ούτε 10 λεπτά ήμασταν εκεί.. Πόσο κάνεις κανονικά να φτάσεις από εκεί που ήμασταν;; μμμμ 20 λεπτά περίπου.. Μπήκα μέσα και με είδε η Σαντρα..] Εφτασα, έφτασα.. Είμαι εδώ..
*Λενια:Το βλέπουμε.. Που ήσουν;;
*Αρια:Έξω με έναν φίλο μου.. [λέω και μπαίνει μέσα ο Nick και βάζει το χέρι του στην μέση μου.. Τον κοιτάω και του χαμογελάω..] Λενια, από εδώ ο Nick.. Nick, από εδώ η διευθύντρια της εταιρίας μου η Λενια..
*Nick:Χάρηκα πολύ.. [λέω δίνοντας της το χέρι μου, το σκέφτεται λίγο και μου δίνει το δικό της..]
*Λενια:Και εγώ.. Αρια;;ξέρει ο Λεόν και η Λαρα γιαυτό;;
*Αρια:[λέει δείχνοντας τον Nick.. Χαμογελαώ και την κοιτάω..] λες αν ήξεραν Νο1 να ζούσα και Νο2 να ήμουν εδώ μόνη μου;; Μόνο ο αδερφός μου ξέρει και να μην μάθουν τίποτα, παρακαλω..
*Λενια:Ξέρεις ότι αν πάθεις κάτι έχω την ευθύνη σου;;
*Αρια:Ξέρεις ότι ανευθυνότητα σου μου κοστίζει μια καριέρα και τρέχω από προχθές να την καλύψω;; [της λέω πλέον φανερά νευριασμενη και κατεβάζει το κεφάλι της.. Πάω κοντά της και της σηκώνω το κεφάλι πάνω..] Κοίτα Λένια συγνώμη για τον τρόπο που σου μιλάω, αλλά παιζω την καριέρα μου κορόνα-γράμματα αυτήν την στιγμή από μια βλακεια της στιγμής.. Ο Nick είναι πολύ καλό παιδί..
*Λενια:Μόνο που δεν είναι παιδί.. Πόσο είσαι νεαρέ;;
*Nick:23!! [της απαντάω και της βγαίνουν τα μάτια..]
*Σαντρα:Μεγάλος.. Μου αρέσει που ξέρεις τι θέλεις μικρή..
*Λένια:Αρκετά μεγάλος για εσένα, μάλιστα..
*Αρια:Νομιζω πως μου φτάνει ο αδερφός μου και ο εξονυχιστικος του έλεγχος.. Άμα το μαθουν οι γονείς μου, θα με τσακίσουν στους ελέγχους, επίσης και έχω και έναν Ιαν πάνω από το κεφάλι μου να σιγοντάρει τον αδερφό μου και να καταστρέφει τα πάντα.. [της λέω με μια ανάσα..] λοιπόν;; τι λες;; θα με αφήσεις να χαρώ τις υπόλοιπες μέρες, πριν επιστρέψω στην πραγματικότητα;;[ειπα και με κοιτούσε και σκεφτόταν.. Ο Nick ήρθε και έπιασε το χέρι μου και του χαμογέλασα, επιτέλους η Λενια μίλησε και έσπασε την σιωπή..]
*Λενια:Καλα,κερδισες.. Δεν θα τους πω τίποτα..
*Αρια:[είπα και πιδηξα επάνω στον Nick και γραπωθηκα επάνω του φωναζωντας σαν μικρό παιδάκι..] ΓΙΕΙΙΙΙΙΙ
*Λενια:Αλλά..
*Αρια:Ααααα έχει και άλλα;;
*Σαντρα:Πάντα, τώρα το μαθαίνεις;;
*Λενια:Δεν θα χάσεις καμια επίδειξη, δεν θα βγεις από το πρόγραμμα σου και δεν θα αργείς.. Και δεν θα πεις στους γονείς σου ότι ήξερα γιαυτό,αλλιώς θα με σκοτώσουν, είμαι σίγουρη γιαυτό..
*Αρια:Ναι, οπωσδήποτε.. Όλα οκ.. Σε ευχαριστώ πολύ Λενια. [της λέω και την αγκαλιάζω.. Όταν σπάμε την αγκαλιά, αγκαλιάζω τον Nick ξανά..] θα μείνεις έτσι;;
*Nick:Και το ρώτας μικρή;; για εσένα ήρθα..
*Matías:Εεεε αυτός γιατί σε λέει μικρή;; [ειπα και το μόνο που κέρδισα ήταν ένα θυμωμένο βλέμμα και τα μάτια της απλά φώναζαν θα σε σκοτώσω..] Ok, ok entendí..[(εντάξει, εντάξει κατάλαβα)]..
*Nick:¿También habla español? [(μιλάει και αυτός Ισπανικά;;]
*Αρια:Sí, es de España..[(ναι, είναι από την Ισπανία..)]
*Nick:¿¿Realmente??[(αλήθεια;;)]
*Matías:Sí[(ναι..)]
*Σαντρα:Μιλήστε Ελληνικά ή Αγγλικά τουλάχιστον να καταλαβαίνω και εγώ.. Είναι άδικο..
*Αρια:Εντάξει, εντάξει.. Ο Nick μιλάει Ισπανικά..
*Nick:Λάθος.. Η Άρια ανάγκασε τον Nick να μάθει να μιλάει Ισπανικά..
*Σαντρα:Αληθεια τωρα;;
*Nick:Ναι..
*Αρια:Όχι..[είπαμε ταυτόχρονα..] όχι.. [ειπα και τον κοίταξα πιο απειλητικά..]
*Nick:Δεν σε φοβάμαι..
*Αρια:You should be.. [ειπα και με κοίταξε ξανά όντως χωρίς να φοβάται..] ο Nick όταν τον γνώρισα ήξερε να μιλάει Ισπανικά, απλά ήξερε λίγα.. Εγώ ηξερα Ισπανικά οπότε του έμαθα και Ισπανικά, στην ουσία τον βοήθησα να τα τελειοποιησει.. Δεν τον ανάγκασα να μάθει.. Τον βοήθησα.. [λέω και κουνάει το κεφάλι του κοροϊδευτικα και του πατάω μια σφαλιάρα στο σβέρκο, με κοιτάει και κοιτάω από εδώ και από εκεί με τραβάει πάνω του και του χαμογελάω πριν με αγκαλιάσει..]

Hello everyone.. Τι κάνετε;; ζείτε;; με τέτοια κάψα αν καταφέρετε και υπαρχετε είστε μάγκες.. Have a good one..