Aria's Pov

Chapter 37

*Evie:Αχιλλεα, πόσο ηλιθιος είσαι αγόρι μου;; Τι έκανες;;
*Αχιλλεας:Είπα τα πράγματα με το όνομα τους.. Και μην με βρίζεις,εσυ η έξυπνη πάντα.. Τι ήθελες να κάνω;; προσπαθώ να της βάλω μυαλό.. Τι άλλο να κάνω;;οτι κάνω το κάνω γιαυτην.. Θα το μετανιώσει, αλλά θα είναι αργά..
*Evie:Πας καλά;; δεν είπες απλα τα πράγματα με το όνομα τους.. Την έκανες κουρελι.. Λες να ήταν δικη της απόφαση να μείνει εκεί;; λες να είναι δική της απόφαση να χάσει την συναυλία;;
*Αχιλλεας:Όχι, έτσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον..
*Evie:Τότε τι;; γιατί της φώναξες ηλιθιε;; πωωωω δεν θέλω να σκέφτομαι πως θα είναι τώρα.. Μακάρι να μην πάθει τίποτα γιατί αλλιώς θα σε σκοτώσω, σου μιλάω πραγματικά.. Κανείς, μα κανείς δεν τα βάζει με την κολλητή μου..
*Αχιλλεας:Σιγά μην σκισεις κανένα καλσόν εσύ με την κολλητή σου.. Δεν θέλω ούτε εγώ να πάθει τίποτα..
*Evie:Τότε να το εύχεσαι γιατί αν πάθει κάτι, δεν θα σκίσω το καλσόν μου απλά, θα σε τεμαχίσω, τόσο απλά.. Θα ακούς το όνομα μου και θα τρέμεις..
*Αχιλλεας:Σιγά εσύ..
*Evie:Ναι, συνέχισε καλά το πας.. Ιαν;;
*Αχιλλεας:ΙΑΝΝΝΝ;;
*Ιαν:Έλα;; εεεε;; τι;;; τι έγινε;;
*Evie:Όλα καλά;; τι σκέφτεσαι;;
*Ιαν:Το ποσό ο μ@λ@κ@ς ο Αχιλλεας έχει καταστρέψει την αδερφή του αυτήν την στιγμή.. Θυμάμαι πόσο ήθελε αυτήν την συναυλία,τωρα δεν θα θέλει καν να γυρισει σπίτι..
*Αχιλλεας:Ιαν τι λες;; πας καλά;;
*Ιαν:Εγώ ναι.. Εσύ;; η αδερφή σου είναι ευαίσθητη και το ξέρεις, με αυτό που έκανες την έχεις βυθίσει, την έχεις στείλει σε άλλον κόσμο, να εύχεσαι να είναι καλά.. Μόνο αυτό σου λέω.. [λέω φανερά νευριασμενα..]
*Evie:Μπααα.. Νοιαζεσαι για την Αρια;;
*Ιαν:Evie;; κόψε την πλάκα.. Απλά αυτές τις μέρες έχουμε έρθει λίγο πιο κοντά με την Αρια.. Κάτι επρεπε να κάνω τσακωνοσασταν σαν τα σκυλιά, τι να έκανα;; κρατήσαμε επαφές μπας και με βοηθήσει, να με καθοδηγήσει να ηρεμήσουμε τα πράγματα.. Δεν σταματούσατε με τίποτα.. Και φοβήθηκα υπερβολικά πολύ μήπως και το συγκρότημα διαλυθεί.. Μην με κοιτάτε έτσι.. Μπορεί να μην την συμπαθώ, αλλά ξέρω πως είναι να σου κόβουν τα φτερά..
*Αχιλλεας:Δηλαδή πλέον μιλάτε;;
*Evie:Εσύ από όλο αυτό, αυτό συγκρατήσες;;
*Αχιλλεας:Ναι..
*Evie:Πόσο μπουφος Παναγία μου;; Ιαν;; έχεις κάτι κατανου;; μιλήσατε;; σου είπε κάτι;;
*Ιαν:Όχι.. Την τελευταία φορά πάλι μαλωσαμε.. Άκουσα την Λενια να την φωνάζει, η Άρια νευρίασε, η Λενια της είπε ότι άφησε έναν φίλο της να μείνει εκεί αλλά να μην αλλάξει το πρόγραμμα που ακολουθεί,η Άρια δεν είχε κατέβει να φάει και τότε νευρίασε η Άρια και την έδιωξε και εγώ την ρώτησα ποιος είναι εκεί και μαλωσαμε, μου είπε ότι δεν με νοιάζει, μου έκλεισε το τηλέφωνο και με μπλόκαρε μετά κι ολας..
*Evie:Well that sounds like her.. Οπότε τώρα τι κάνουμε;;
*Ιαν:Αύριο το μεσημέρι πρόβα στο στούντιο.. Όταν τελειώσουμε από το σχολείο.. Μέχρι οπότε μπορούμε ολοι, αλλά πρόβα.. Όλοι θα είστε εκεί μια συγκεκριμένη ώρα και δεν θα μαλωνετε ο ένας με τον άλλον γιατί απλά θα σηκωθώ να φύγω και θα σας αφήσω να τα βγάλετε πέρα μόνοι σας,εγινε κατανοητό;;
*Evie:Πω, πωωω αγρίεψε αυτός καλέ.. Κατανοητό.. Έχεις πάρει πρέφα ότι σε χρειαζομαστε έτσι;;
*Ιαν:Εννοείται.. Η Άρια θα λείπει από όσο είπε, άμα φύγω και εγώ θα είστε μείον.. Εφόσον να σας εγκβιαζω είναι ο μόνος τρόπος να συγκεντρωθείτε και να παίξουμε, θα το κάνω..
*Evie:And that's what the true leader does.. [λέω και κοιτάω υποτιμητικά τον Αχιλλέα..]
*Αχιλλεας:Να σου θυμίσω ότι εμένα άφησε η αδερφή μου στην θέση της;;
*Evie:Να σου θυμίσω ότι όλοι οι άνθρωποι κάνουν λαθοι;; κάνεις δεν είναι τέλειος.. Εεεεε αυτό είναι το χειρότερο λάθος που έχει κάνει ποτέ..
*Αχιλλεας:Τι είπες;;
*Evie:Δεν ακούς;; Ότι δεν κάνεις για αρχηγός.. Κουφό είσαι παιδάκι μου;;
*Αχιλλεας:Θα πεθάνεις.. Από τα χέρια μου θα πεθάνεις, θα το δεις..
*Evie:Μμμμ τρέμω..
*Ιαν:Άντε παλι[ειπα αλλά κανείς δεν με πήρε χαμπάρι και έτσι βγήκα από την κλήση..]
*Αχιλλεας:Ιαν ακούς πως μου μιλάει;; και μετά θέλει να την σέβομαι κι ολας.. [λέω αλλά βλέπω οτι ο Ιαν βγήκε..] κοίτα τι έκανες.. Έφυγε.. Συγχαρητήρια..
*Evie:Εγώ;; εσύ ο ηλιθιος τους διώχνεις όλους.. [του λέω και πριν προλαβει να πει κάτι βγαίνω και εγώ..]
*Nick:[Αφου τελειώσαμε με τον διάλογο και αποφασίσαμε να το κρατήσουμε κρυφό ακόμα και από την Αρια μπήκαμε μέσα στο δωμάτιο.. Είχε περάσει ένα μισάωρο αλλά η Άρια ήταν στην ίδια θέση.. Πήγα κοντά της και της χαιδεψα την πλάτη, σήκωσε δειλά το κεφάλι της και είδε ότι ήμουν εγώ και χώθηκε στην αγκαλιά μου.. Με την Αρια είμαστε σαν αδέρφια.. Από τότε που η μητέρα μου χώρισε με τον πατέρα μου τα πράγματα πήραν άλλη τροπή.. Η Λίζα ήταν πολύ μικρή τότε και η μητέρα μου κατάφερε να κερδίσει την κηδεμονία της Λίζας, εγώ επειδή τότε ήμουν κοντά στα 16,η εισαγγελέας με ρώτησε με ποιον ήθελα να μείνω και διάλεξα τον πατέρα μου.. Αν η Λίζα ήταν αρκετά μεγάλη θα διάλεγε να μείνει μαζί με τον μπαμπά και μαζί μου.. Η μητέρα μου δεν είναι και το καλύτερο υπόδειγμα μητέρας, μπορείς μάλιστα να την χαρακτηρίσεις την χειρότερη με διάφορα.. Και εγινε πολύ χειρότερη από τότε που χώρισε με τον μπαμπά μου.. Έτσι ένιωσα και τώρα, σαν τον ξεριζωμό που ένιωσα τοτε με την αδερφή μου.. Αισθανόμουν ότι ήταν πολύ χάλια και όσο και να ήθελα να την βοηθήσω απλά δεν μπορούσα..] μην ανησυχείς.. Θα τα καταφέρουμε.. Θα πας στην συναυλία..
*Αρια:Πως ρε Nick;;δεν θέλω να απογοητεύσω κανέναν και στο τέλος απογοητεύω πάντα μόνο τον εαυτό μου.. Ο ίδιος μου ο αδερφός.. [λέω με πικρία..] Αντί να μου σταθεί ο ίδιος μου ο αδερφός μου φώναξε κι όλας.. Νομίζει ότι πονάει πιο πολύ από εμένα.. Το τραγούδι και ο χορός είναι η ζωή μου.. Νομίζει ότι το διασκεδάζω όλο αυτό..
*Nick:Πάνω στην απελπισία του το είπε βρε μικρό,δεν το εννοούσε.. Θα δεις που έτσι είναι.. Θα σου ζητήσει και συγγνώμη, αλλιώς να μην με λενε Nick..
*Αρια:Είσαι τόσο σίγουρος;;
*Nick:Ναι καρδιά μου.. Τώρα μην κάνεις έτσι.. Μην κλαις άλλο, θα χαλάσεις τα υπέροχα ματάκια σου.. Τι θέλεις να κάνουμε;;
*Αρια:Δεν έχω όρεξη.. Θα μείνω μέσα, αλλά εσείς να πάτε να διασκεδάσετε..
*Σαντρα:Ναι, αυτο ξεχνατο.. Όλοι μαζί θα βγούμε και θα περάσουμε σούπερ.. Ο Nick έχει δίκιο.. Θα προλάβεις την συναυλία, μην ανησυχείς..
*Αρια:Το ότι είστε όλοι τόσο σίγουροι σήμερα εκτός από εμένα που τραγουδάω σε εκείνη την συναυλία μπορεί να με τρέλανει..
*Matías:Γιατί είμαστε πιο μεγάλοι και πιο έμπειροι απο εσένα.. Ξέρουμε ότι όταν κάτι το αγαπάμε τόσο πολύ, τίποτα δεν μπορεί να μπει εμπόδιο, ούτε καν η απόσταση.. Εμπιστεύσου μας..
*Αρια:Μπορώ να κάνω και αλλιώς;;
*Σαντρα:ΌΧΙ.. Σήκω.. Πάμε..
*Αρια:Που πάμε;;
*Σαντρα:Βόλτα.. Έκπληξη.. Πρέπει λίγο να χαλαρώσεις.. Σήκω ντύσου και φύγαμε..
*Αρια:Σαντρα δεν θελ
*Σαντρα:Μην συνεχίσεις καν την πρόταση.. ΣΉΚΩ, ΝΤΎΣΟΥ ΚΆΝΕ ΌΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΣΕ ΜΙΣΉ ΏΡΑ ΦΕΥΓΟΥΜΕΕΕ..
*Αρια:Καλά, καλά.. Τι φωνάζεις χριστιανη μου;; το κατάλαβα.. Πωωωω.. [ειπα και σηκώθηκα και πήγα στην τουαλέτα και έβαλα ένα κολάν μπορντό μαζί με το τοπακι του, έκανα τα απαραίτητα και βγήκα..] έτοιμη.. Ευχαριστημένη;; [λέω κοιτώντας λοξά την Σαντρα..]
*Σαντρα:Πολύ.. Πάμε λοιπόν..
*Αρια:[λέει και φεύγουμε.. Εδώ και πολύ ώρα κάνουμε βόλτα με τις μηχανές, η αλήθεια είναι δεν έχω καταλάβει που στο διαολο πάμε, αλλά δεν λέω κάτι.. Μετά από λίγο σταματαμε έξω από μια πόρτα η οποία έχει security.. Τα παιδιά μιλάνε μαζί τους όσο εγώ χαζεύω στο κινητό μου.. Η Evie μου έχει αφήσει χιλιάδες μηνύματα, αλλά δεν μπαίνω καν στον κόπο να τα διαβάσω.. Απλά τα προσπερνάω.. Χτυπάει το κινητό μου και βλέπω μήνυμα από την Κλεα.. Πως και με θυμήθηκε αυτή τόσο πρωί;; η Κλεα είναι η μόνη που από τότε που έφυγα μιλάει μαζί μου κάθε μέρα και δεν με ξέχασε.. Ποσο την χρειάζομαι τώρα εδώ να ήξερε..]