Aria's Pov

Chapter 58

*Αρια:Ωχχχχ..
*Λαρα:Θέλω από εδώ και πέρα όταν έχεις πρόβλημα και ειδικά υγείας να μην το αντιμετωπίζεις μόνη σου, να μου το λες.. Και εγώ θα αποσύρω τους security, αλλά άμα θέλεις φρουρά θα μου το πεις,αν αισθάνεσαι ότι κινδυνεύεις, για τον οποιονδήποτε λόγο θα μου το πεις.. Εντάξει;;
*Αρια:[κοίταξα παραξενεμενη.. Εντάξει παιδιά για την μάνα μου μιλαμε.. Που είναι οι κάμερες;; Κάπου έχει κρυμμένες κάμερες.. Τι;; Οχι;; Τόσο καιρό ήταν το μόνο που ζητούσα να ακούσω από το στόμα της, ζητούσα πολλά;; Να μου δείχνει ότι με νοιάζεται όπως έκανε παλια, ο Θεός πρέπει να άκουσε τις προσευχές μου, δεν εξηγηται αλλιώς.. Το μόνο που έκανα ήταν να την αγκαλιάσω..] Σε ευχαριστώ μαμά.. Είμαστε σύμφωνοι.. Εγώ ανοιγομαι, εσύ εμπιστεύεσαι.. Κοίτα μόνο μην σας παρακολουθήσει κάνεις και γίνει χαμός στα media ότι είμαι στο νοσοκομείο πάλι και πλακώσουν οι παπαράτσι όπως την τελευταία φορά..
*Λαρα:Μην ανησυχείς γιαυτό, αυτό κανονίζεται.. Δεν μου είπες ποιος θα μείνει να σε προσέχει, προτιμώ τον Nick που είναι μεγαλύτερος και πιο ώριμος, ώστε να έχω το κεφάλι μου κάπως πιο ήσυχο..
*Αρια:Και οι δύο θα μείνουν.. Είμαι πολύ ευάλωτη ψυχολογικά και ο τρόπος που μου φερεται ο Ιαν αυτήν την στιγμή μου ανεβάζει την ψυχολογία, από την άλλη έχω τον Nick που τον αισθάνομαι τόσο κοντά μου, άσχετα που με το που έμαθε ότι είμαι στο νοσοκομείο, έτρεξε κατευθείαν να με δει.. Μην πεις με τίποτα στον Αχιλλέα ότι ο Ιαν ξέρει, τη βάψαμε όλοι τότε..
*Λαρα:Δεν γεννήθηκα και εχθές honey.. [της λέω σαρκαστικά και γελάει..] Με ποιον θα βγεις by the way??
*Αρια:Τι εννοείς ακριβώς;;
*Λαρα:Τι τι εννοώ;; Σε άκουσα πριν young lady,μην πας να μου κρυφτείς, trust rember??Με ποιον θα βγεις ραντεβού;; Μου αρέσει που πεταγομαστε από την μία συζήτηση στην άλλη, μπράβο μας.. Εγώ αυτό έχω να πω, όχι μπράβο μας.. [λέω και γελάει δεύτερη φορά..]
*Αρια:[έχουμε ξεσκιστεί στα γέλια..] Αχχχ, αχχχχ μαμά φτάνει, θα πεθάνω από τα γέλια.. [λέω και μετά από λίγο σταματάμε και παίρνουμε βαθιά ανάσα και ηρεμουμε..] Εχουμε καιρό να τα πούμε, γιαυτό και πεταγομαστε από το ένα θέμα στο άλλο.. Με τον Ιωακείμ θα βγω by the way..
*Λαρα:Τι εστι Ιωακείμ ακριβώς;;
*Αρια:Ιωακειμ εστι,παρτενέρ μου στο χορό και ένα παιδι που δεν το χονευα καθόλου και τώρα δεν μπορώ "μακρυά" του..
*Λαρα:Για καντο μου λίγο πιο λιανα το δεν μπορείς"μακρυά" του..
*Αρια:Μας έβαλαν μαζί ζευγάρι και χορευουμε μαζί στον διαγωνισμό.. Εχω πολλά άτομα που γνώρισα και χόρεψα μαζί τους, διάφορους παρτενέρ και το γνωρίζεις πολύ καλά, αλλά ο Ιωακείμ είναι ο μόνος που εμπιστεύτηκα κατευθείαν.. Δεν ξέρω γιατί αλλά του ανοίχτηκα κατευθείαν, η καρδιά μου τον άφησε να μπει στην ζωή μου, αλλά το σώμα μου ακόμα φοβάται..
*Λαρα:Μάλιστα.. Καλό είναι αυτό.. Να ακούς καμία φορά το ένστικτο σου είναι και γυναικείο οπότε ισχύει κάποιες φορές, σχεδόν συνέχεια βασικά.. Τον έχω γνωρίσει;;
*Αρια:Αποκλείεται να μην δεν τον έχεις γνωρίσει, κάνει χορό όσα χρόνια και εγώ.. Οπότε τον ξέρεις.. Από μικρά ήμασταν στην ίδια σχολή, όπου πήγαινα, πήγαινε και αυτός, θαρρείς και ήσασταν συννενοημενες με την μάνα του, ή ακόμα και τώρα οπότε αλλάζω τμήμα τον βλέπω μπροστά μου, θαρρείς και με παρακολουθεί..
*Λαρα:Το πεπρωμένο..
*Αρια:Ναι γιατί το πεπρωμένο δεν είχε άλλη δουλειά να κάνει, παρά μόνο να δουλεύει εμένα..
*Λαρα:Μα γιατί να σε δουλεύει καλέ;;
*Αρια:Πες μου ένα σύμπαν που θα μπορούσαμε εγώ και ο Ιωακείμ να είμαστε ζευγάρι.. Όχι πες μου ένα..
*Λαρα:Στον δικό μας.. [λέω με αποφασιστηκοτητα και με κοιτάει σαν μπουφος..] Γιατί το λες;; Δεν ταιριάζετε;; Πως είναι;;
*Αρια:Γιατί να το λέω άραγε.. Δεν ξέρω αν ταιριάζουμε, αν και νομιζω πως οχι, γιατί ο συγκεκριμένος είναι θεογκομενος..
*Λαρα:Τι εννοείς με το θεογκομενος;; Και εσύ τι είσαι;; Μια χαρά καρακουκλαρα και ας τολμήσει να πει κάποιος το αντίθετο..
*Αρια:Με το θεογκομενος εννοώ, ξανθός, με μπλε μάτια και καραγυμνασμενος, με σωματαρα.. Δεν με βλέπεις;; Σαν σαφρακιασμενο.. Το λέω εγώ για εμένα..
*Λαρα:Τζακποτ δηλαδή;; [της λέω και γελάει..] Μην λες μ@λ@κιες Αρια.. Ολόκληρο φωτομοντέλο, σαν σαφρακιασμενο λέει, τι να πω εγώ που πέρασε η ηλικία μου..
*Αρια:Μία χαρά καρα κουκλαρα μαμα έχω, αυτο να πεις..
*Λαρα:Και εγώ έχω μοντέλο κόρη, οπότε κερδίζω..
*Αρια:Touché;; [λέω και γελάει..] Μπορώ το καλοκαίρι μετά που θα τελειώσω τις διακοπές μου με τα παιδιά και μετά από τις υποχρεωσεις μου με το χορό και το τραγούδι..[λέω και παίρνω μια βαθιά ανάσα..]
*Λαρα:Ναι, για πες..
*Αρια:[μου λεει με γλυκιά φωνή..]Να έλεγα αν μπορώ να πάω στην Ελλάδα στην γιαγιά;; Θα προπονουμαι και εκεί και στον χορό και στο τραγούδι, το υπόσχομαι και θα μένω με την γιαγιά..
*Λαρα:Από εδώ το πηγές, από εκεί το πηγές, πάλι στην Ελλάδα καταλήξαμε.. [λέω και ξεφυσαω δήθεν θυμωμένα, η έκφραση της, απλά μοναδική..]Να πας.. Εφόσον το θέλεις τόσο πολύ, να πας και να περάσεις καλά..
*Αρια:Σε ευχαριστώ πολύ μαμά, είσαι η καλύτερη, [λέω και κάνω μια παύση..] όταν θέλεις.. [λέω μ' ένα σοβαρό ύφος και με κοιτάει νευριασμενη και μετά από λίγο δεν κρατιέμαι και ξεσπάω στα γέλια όπως και αυτή..] Μαμα;; Γιατί μισείς τόσο την γιαγιά Ρόζα;
*Λαρα:Δεν την μισώ Αριανα μου..
*Αρια:Αλλά;;
*Λαρα:Αλλααααα
*Αρια:[λέει και μετά σταματάει για πολύ ώρα..] Καθε φορά που μιλάω για την γιαγιά Ρόζα αλλάζεις εκφράσεις και ειδικά όταν μιλάω καλά γιαυτην,πχ όταν σου λέω για τα πράγματα που μου έμαθε και για τον τρόπο που σε μεγάλωσε, μοιάζεις πολύ νευριασμενη και θυμωμένη απέναντι της, γιατί;;
*Λαρα:Αρια νομίζω ότι η συζήτηση έχει ξεφύγει.. Συζητούσαμε για εσένα και για το πως θα γίνεις καλά, θυμάσε;;
*Αρια:Μαμά δεν έχω αμνησία, αλλά eating disorder.. Απλά η συζήτηση εκείνη τελείωσε και με απασχολεί πολύ αυτό το θέμα, δεν θέλω να μην δεν πηγαίνουμε για διακοπές εκεί,ή να  πηγαίνω μόνη μου μόνο.. Εχουμε να πάμε χρόνια..
*Λαρα:Αρια δεν σου στερω την γιαγιά σου,μην ακούω βλακειες.. Άκου εκεί έχουμε να πάμε χρόνια.. [μιμουμαι την φωνή της..]
*Αρια:Μα χρόνια έχουμε να πάμε.. Την τελευταία φορά μας έβαλες στο αεροπλάνο με την φρουρά και από εκεί μας περιμενε η φρουρά της γιαγιάς.. Εσύ γιατί δεν έρχεσαι;;
*Λαρα:Είχα δουλειές.. Δεν έτυχε, όταν μπορέσω θα πάω..
*Αρια:Θα έρθεις μαζί μου.. Σε λίγο καιρό κατεβαίνω για τον διαγωνισμό χορού έτσι και αλλιώς.. Είναι μια καλή ευκαιρία να δεις την μαμά σου λοιπόν..
*Λαρα:Δεν μπορώ, θα δουλεύω..
*Αρια:Να το πάλι.. ΜΑΜΑΑΑΑ;; Τι έλεγα τώρα;; Αυτό ακριβώς κάνεις.. Προσπαθείς να το αποφύγεις.. Η δουλειά σου μπορεί να περιμένει 4 μέρες.. Εξάλλου το κοινό δεν θα παρεξηγηθεί για 3-4 μέρες..
*Λαρα:Δεν ξέρω.. Θα το σκεφτώ..
*Αρια:Θα το κάνεις, δεν θα το σκεφτείς καν.. Πρέπει να λιώσεις τον πάγο που δημιούργησες απέναντι της.. Η γιαγιά δεν φταίει σε τίποτα..
*Λαρα:Κι όμως Αριανα μου, φταίει και η γιαγιά σε κάποια κομμάτια..
*Αρια:Είδες;; Το ήξερα ότι είχες κάτι απέναντι της.. Σε τι φταίει;; Τι έχει κάνει;;
*Λαρα:Δεν ήταν εκεί για εμένα όταν την χρειαζόμουν.. Αυτό έχει κάνει.. Εγώ είμαι πάντα δίπλα σου.. Η γιαγιά Ρόζα από τότε που πέθανε ο παππούς Παναγιώτης δεν μου έδινε σημασία, συνέχεια μαλωναμε και κοιτούσε μόνο την δουλειά της, η νονά Maggie και η μαμά της, η κυρία Άννα μου έμαθαν να αγαπάω, έστω αυτό το λίγο που ήξερα, μετά ο μπαμπάς σου μου έδειξε ολοκληρωτικά την έννοια της αγαπης, με τα όλα του, με τον πόνο, την απογοήτευση, την χαρά, την αισιοδοξία.. Η γιαγιά Ρόζα ήταν απών, πάντα απών, μικρή.. Και όμως look at me, τα κατάφερα.. Μεγάλωσα, έχω δική μου οικογένεια, σας αγαπάω όλους, δεν ξεχωρίζω κανέναν σας και μιλάω ακόμα μαζί της, ενώ έχω τραβήξει τόσα..
*Αρια:Μαμά η γιαγιά Ρόζα έκανε λάθη όπως όλοι μας,ποτέ όμως δεν της έδωσες την ευκαιρία να επανορθώσει.. Από τότε που γεννηθήκαμε, ανάθεμα αν μας έχει δει 10 φορές όλο κι όλο.. Μπορεί να μιλάμε βίντεοchat, μπορεί να μιλάμε στο τηλέφωνο, αλλά καμία επαφή δεν είναι ίδια με την πραγματική..
*Λαρα:Αριανα μου δεν θέλω να πληγωθεις όπως πληγώθηκα εγώ.. Μου φτάνουν τα δικά μου.. Μια λάθος κίνηση της γιαγιάς σου και θα είσαι στα τάρταρα μετά και το ξέρω..
*Αρια:Για εμένα το κάνεις;; Κρατάς την μητέρα σου μακρυα σου για εμένα;; Με κάνεις να έχω περισσότερες ενοχές από όσες είχα πριν.. Το ότι είμαι ευαίσθητη με την υγεία μου δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να διαχειριστώ καταστάσεις, alright?? Ο καθένας έχει τις παραξενιές του και εγώ αγαπω την γιαγιά Ρόζα με τις παραξενιές της μαζί.. Μου αρέσει να πηγαίνω στην Ελλάδα, η γιαγιά να με πριζει με το φαγητό όλη την ώρα και ο παππούς να μου λέει ιστορίες για το πως γνώρισε την γιαγιά Ρόζα και πως γνωριστήκατε και αγαπηθηκατε εσύ με τον μπαμπά..
*Λαρα:Λέει ο παππούς τέτοια πράγματα;;
*Αρια:Και η γιαγιά μου λέει.. Μου λέει συνέχεια πόσο μοιάζουμαι εμείς οι δύο.. [της λέω και γελάμε..] Μας μιλάνε για το πως ήσασταν παλιά, η γιαγιά έχει πει πολλές φορές μονη της ότι έχει κάνει πολλά λάθη μαζί σου, αλλά ξέρει ότι έχεις σωστη ανατροφή πάνω από όλα..
*Λαρα:Παλι καλά που το αναγνωρίζει τουλάχιστον..
*Αρια:Μετά τον θάνατο του παππού Παναγιώτη η γιαγιά έχασε την Γη κάτω από τα πόδια της.. [της λέω και πελαγώνει..] Σκέφτηκε πολλές φορές πως θα σε μεγαλώσει μόνη της, ότι δεν ήταν ικανή για κάτι τέτοιο, γιαυτό και αποφάσισε όσο δύσκολο και αν της ήταν και το τονίζω αυτό, όσο δύσκολο και αν της ήταν αποφάσισε να σε αφήσει να πάρεις τον δρόμο σου, έτσι όπως της είχε πει ο παππούς Παναγιώτης, απλά αυτή είχε πει ότι θα είναι δίπλα σου σε κάθε αναποδιά, θα είναι βράχος δίπλα σου και όταν την συγχωρέσες το έκανε, ήταν δίπλα σου μέχρι και που έφυγες, ήταν δίπλα σου και το καλοκαίρι που πήγαμε εκεί, όταν ήμασταν δύο χρόνων εγώ και ο Αχιλλεας,το θυμάσε;;[της λέω και μου κουνάει θετικά το κεφάλι της..] Η γιαγιά ήταν εκεί, ο μπαμπάς όχι, μάλλον γιατί αποφάσισες να του το κρατήσεις κρυφό και καλά έκανες though,η συμπεριφορά του ήταν απαράδεκτη, αλλά από τότε από εκείνη την φορά που φύγαμε και γυρίσαμε Αμερική, ξεγραψες την μαμά σου για τα καλά, η γιαγιά στεναχωριέται όλη την ώρα που δεν έχεις πλέον καλές σχέσεις μαζί της, σε θέλει δίπλα της, θέλει τα εγγόνια της και την κόρη της δίπλα της, η γιαγιά θέλει να σε στηρίξει, εσύ δεν την αφήνεις όμως..
*Λαρα:Αριανα μου δεν
*Αρια:Πάλι δεν;;
*Λαρα:Μα άσε με να μιλήσω επιτέλους.. Ολοϊδιες όμως ρε π@#στη μου;; [της λέω και γελάμε και μετά σωπαίνει για να της μιλήσω και εγώ..] Πίστευα πως η μαμά μου απλά ήθελε να με ελέγχει.. Δεν ήξερα ποτέ τι πραγματικά ήθελε
*Αρια:Γιατι δεν νοιαστηκες να ρωτήσεις..
*Λαρα:Γιατί πολύ απλά δεν μου το είπε.. Όταν πέθανε ο μπαμπάς μου από εκεί και μετά μέχρι να γνωρίσει τον Άρη με αντιμετώπιζε ως πρόβλημα, ως μια υποχρέωση.. Πληγωθηκαν τα αισθήματα μου.. Εγώ σε ηλικία 14 να βλέπω την κολλητή μου να έχει μια σούπερ σχέση με την μαμά της και να μπορεί να της πει τα πάντα, ενώ η δική μου δεν ήξερε καν αν ζω ή αν πέθανα.. How do you think that feels??
*Αρια:Yikes..
*Λαρα:Ααααααα yikes τωρα!! Η γιαγιά σου έκανε λάθη, αλλά δεν την κρεμάω.. Και εγώ έκανα λάθη, ένα από τα μεγαλύτερα είναι που δεν είπα στον μπαμπά σας κατευθείαν για την εγκυμοσύνη..
*Αρια:Λίγο δύσκολο εφόσον δεν μπορούσες να τον βρεις.. Σε είχε ξεγραμμενη..
*Λαρα:Σου μίλησε η μάνα μου οπωσδήποτε..
*Αρια:Και ο παππούς Άρης και πολύ καλά κάνανε.. Πρέπει να ξέρουμε.. Εγώ θέλω να γνωρίζω τουλάχιστον..
*Λαρα:Αγάπη μου, εγώ δεν σας τα λέω γιατί αυτά δεν ειναι για μικρά παιδιά.. Δεν θέλω να βασανίζεις το μυαλό σου..
*Αρια:Λάθος.. Πρέπει να γνωρίζω γιατί δεν είμαι μικρή και εκτιμώ κάποια πράγματα..
*Λαρα:Αυτό δεν ειναι
*Αρια:Σωστο;; Καθώς πρέπει;; Ούτε η συμπεριφορά του μπαμπά ήταν αλλά την δέχτηκες..
*Λαρα:Δεν την δέχτηκα..
*Αρια:Άμα δεν την δεχοσουν δεν θα γυρνούσες πιωμένη σαν την άδικη κατάρα..
*Λαρα:Η μανα μου πρέπει να μάθει να κρατάει το στόμα της κλειστό.. [της λέω και γελάμε..] Με επηρέασε πολύ δεν θα σου πω ψέματα.. Έπεσα να πεθάνω όταν σταμάτησε να δίνει σημείο ζωής.. Ήμουν χάλια, τον γνώρισα και έγινε η σανίδα σωτηρίας μου, μου είπε ότι δεν θα μας χώριζε ποτέ κανείς και τίποτα και θα ήταν πάντα δίπλα μου, όταν έφυγε απλά ξανά βιθηστικα πολύ πιο χαμηλά από την προηγούμενη φορά.. Έπινα, κάπνιζα, έκανα κόντρες με την μηχανή, ξεκίνησα να κάνω και σκοποβολή ώστε να χαλαρώνω.. Έβγαλα μέχρι και το δαχτυλίδι του,[λέω και της το δείχνω..]το δαχτυλίδι που μου χάρισε στα γενέθλια μου, το είχα βγάλει πριν από μια παράσταση.. Οταν έχω άγχος παίζω με τα χερια μου και τότε συνηδητοποιησα ότι ακόμα το φορούσα.. Θυμάμαι ότι είπα με νεύρα στην μητέρα μου ότι δεν ανήκω σε κανέναν και απλά της εδωσα το δαχτυλίδι.. Κάτι που δεν ήξερα είναι τι μου επιφυλάσσει το μέλλον.. Που να φανταστώ εγώ ότι θα ξαναβρεθώ με τον μπαμπά σου και θα χτυπάει η καρδιά μου πολύ πιο δυνατά και από την πρώτη φορά..
*Αρια:Μα δεν ανήκεις όντως σε κανέναν.. Τι είσαι για να ανήκεις σε κάποιον;;
*Λαρα:Ανήκω ολοκληρωτικά στον μπαμπά σου, αυτό είναι δεδομένο πλέον.. Ποτέ μα ποτέ δεν θα μπορέσω να αγαπήσω κάποιον άλλον όπως αγαπώ τον μπαμπά σου.. Ποτέ δεν θα μπορέσω να αγαπήσω κάποιον άλλον γενικά, δεν έχω ματιά για άλλον.. Ο μπαμπάς σου με γεμίζει, με ολοκληρώνει ως γυναίκα και είμαι σίγουρη πως θα το κάνει για πάντα.. Είτε με τον έναν, είτε με τον άλλον τρόπο, εγώ και ο μπαμπάς σου we were meant to be together forever.. Γεννηθήκαμε ο ένας για τον άλλον.. Το να βρεις το άλλο σου μισό ειναι αρκετά δύσκολο, μα όταν το κάνεις νιώθεις τόση γαλήνη που πλέον έχεις τον άνθρωπο σου δίπλα σου, το στήριγμα σου, την αιώνια αγάπη σου.. Αυτά και ακόμα περισσότερα αισθάνομαι εγώ για τον μπαμπά σου και σου μιλάω πραγματικά Αρια, επειδή είσαι έξυπνη κοπέλα, σου εύχομαι όσο τίποτα να νιώσεις το ίδιο και εσύ.. Σου εύχομαι να βρεις το απόλυτο.. Εύχομαι να βρεις κάποιον να σε ολοκληρώνει ως γυναίκα, όπως εμένα ο μπαμπάς σου,γιατι οι γυναίκες δεν έχουμε έχουμε πλασθει μόνο για να κάνουμε παιδιά, αλλά και για να βρούμε την ευτυχία.. Και Αρια, σου αξίζει υπερβολικά πολύ να είσαι ευτυχισμένη.. Σου αξίζει να έχεις ένα παντοτινο και αληθινό χαμόγελο στα χείλη σου and not that pretty but fake smile that you wore everyday.. [της λέω και παραξενευται..]

Hello everyone.. Τι κάνετε;; ζείτε;; με τέτοιες συνθήκες αν καταφέρετε και υπαρχετε είστε μάγκες.. Have a good one..