Aria's Pov

Chapter 39

*Λενια:Μάλιστα.. Σε καταλαβαίνω είναι η αλήθεια.. Δεν φταίω εγώ για το λάθος και προσπαθώ να το διορθώσω όσο πιο πολύ μπορώ δηλαδή.. Γιαυτό σας κάλεσα εδώ σήμερα.. Θα το έλεγα μόνο σε εσένα Αρια, αλλά δεν ήξερα αν θα μου έρθει τίποτα στο κεφάλι ή αν θα έχουμε καμία διαμάχη
*Σαντρα:Γιαυτό και φώναξες εμένα..
*Λενια:Εεεε ναι, ακριβώς.. Και επειδή σε συμπεριλαμβάνει κι ολας..
*Αρια:Ωραία, ακούω λοιπόν..
*Λενια:Κατάφερα να βάλω την τελευταία επίδειξη μόδας μισή ώρα πιο νωρίς από το κανονικό.. Μόνο αυτό μπόρεσα.. Προσπάθησα και για 1-2 ώρες ,αλλα δεν κατάφερα κάτι, λυπάμαι..
*Αρια:Αλήθεια;; [λέω και κουνάει θετικά το κεφάλι της..]Αυτά είναι σπουδαία νέα.. Ίσως τελικά προλάβω την συναυλία στην μέση.. Κάτι είναι και αυτό.. Σε ευχαριστώ Λενια.. Και πάλι συγνώμη για την απερίγραπτη συμπεριφορά μου, αλλά η καριέρα μου παίζεται κορόνα-γράμματα ξέρεις..
*Λενια:Το ξέρω μικρή μου, το ξέρω.. Προσπαθώ να κάνω το καλυτερο.. Έφαγες;;
*Αρια:Όχι, ήμασταν έξω, αλλά όχι για φαΐ.. Έκανα εξάσκηση με την μηχανή.. [της λέω και γουρλώνει τα μάτια..] Ηρέμησε το ξέρουν οι γονείς μου.. Έχω μηχανή στην Αμερική και δίπλωμα, δεν οδηγαω κρυφά πλέον,at least.. [της λέω και κουνάει θετικά το κεφάλι της..] Μας χρειάζεσαι κάτι άλλο;;
*Λενια:Όχι αυτό ήταν κορίτσια.. Δεν ήθελα να το κρατήσω μυστικό, ήθελα να δω την χαρά στο προσωπάκι σου μικρή, αυτοπροσώπως..
*Αρια:Σε ευχαριστώ πολύ Λενια.. [της λέω και σηκώνομαι και πάω να την αγκαλιάσω, από την αντίδραση της καταλάβαινες ότι δεν το περίμενε.. Εντάξει δεν είμαι πολύ αγκαλίτσας φάση και αυτό είναι υπερβολικό για εμένα.. Ούτε τους γονείς μου δεν πολύ αγκαλιάζω.. Οι μόνοι που θα μπορούσαν να πουν ότι τους αγκαλιάζω πολύ είναι ο Nick, η Κλεα, η Evie και ο Αχιλλεας.. Βγαίνουμε με την Σαντρα και με κοιτάει..] θα πάμε για φαΐ τώρα;;
*Σαντρα:Ναι γιατί;; τι θέλεις;;
*Αρια:Οοοοχι τίποτα.. Να πάμε με τα αγόρια;;
*Σαντρα:Μαλιστααα.. Με τα αγόρια ακούω;;
*Αρια:Ναι, γιατί;;
*Σαντρα:Όχι τίποτα.. Να πάμε με τα αγόρια.. Να σου πω;; έχεις βαλθεί να με κάνεις να τα φτιάξω με τον Matías μικρη;;
*Αρια:Γιατί το λες αυτό;; [της λέω και χαμογελάω κρυφά και χαμογελάει και αυτή όταν το δει..] πιστεύω πως είναι πολύ καλύτερος από τον William και ταιριάζετε πιο πολύ.. Μόνο εσείς δεν το βλέπετε.. You are meant to be together..
*Σαντρα:Αχααααα I see.. Λοιπόν.. Μην το σπρώχνεις το πράγμα.. Είμαστε ακόμα πολύ μπερδεμένοι και οι δύο.. Μου αρέσει να κάνω παρέα μαζί του δεν λέω, μαθαίνω πράγματα από αυτόν, αλλά και γιαυτόν, αλλά ρε Αρια ακόμα δεν ξέρω τι στα σκατα μου γίνεται.. Δεν ξέρω τι να κάνω και προσπαθώ αλήθεια να ακούσω την καρδιά μου, αλλά προς στιγμήν ακούω μόνο το μυαλό μου που όταν κοντεύω τον Matías μου πετάει κάτι WARNING με μεγάλα κόκκινα γράμματα, φοβάμαι ότι θα πληγωθω και αυτήν την φορά θα είναι πολύ χειρότερα από την προηγούμενη.. Εσύ με τον Nick??
*Αρια:Συμφωνώ, αλλά η καρδούλα σου θα αργήσει να αποφασίσει.. Δεν είναι όλοι υπομονετικοί να ξέρεις.. Μπορεί να τον χάσεις.. Εγώ με τον Nick;; τι σχέση έχω εγώ με τον Nick;; εγώ και ο Nick είμαστε μόνο φιλαράκια..
*Σαντρα:Δεν με νοιάζει αν θα περιμένει.. [λέω σίγουρη.;]
*Αρια:Όσο σίγουρη και να θέλεις να ακουστείς, δεν είσαι σίγουρη και το ξέρεις..
*Σαντρα:Είστε μόνο φίλοι;; και σε προσέχει έτσι;; τι σκατα φίλοι είναι αυτοί;; να βρούμε τέτοιους γκομενους πρέπει..
*Αρια:[πάω να μιλήσω αλλά δεν με αφήνει..]
*Σαντρα:Και όχι, δεν ξέρουμε αν ο Matías είναι τέτοιος..
*Αρια:[μου λέει και κατσουφιαζω κατευθείαν..] παμεεε.. [της λέω και την τραβάω.. Πάω, ντυνομαι και παίρνω τον Nick μέσα από το δωμάτιο και κατεβαίνουμε στην ρεσεψιόν..]
*Σαντρα:Έλεος.. Πόση ώρα περιμένουμε.. Τι κάνατε;;
*Nick:Η φίλη σου..
*Αρια:[λέει και με δείχνει..] δηλώνω ενοχή.. [της λέω σηκώνοντας το χέρι..] εγώ ήμουν με αθλητικά, ενώ εσείς φορούσατε μια χαρά ρούχα.. Τι θα έκανα;; θα ερχόμουν σαν τον λετσο;;
*Σαντρα:Άλλαξες;; [λέω και την παρατηρώ καλύτερα και βλέπω πως όντως φοράει ένα κοντό τζιν και μια μπλούζα ραντακι που της είναι φόρεμα..] όντως άλλαξες εσύ.. Η μπλούζα σούπερ.. Από που την πήρες;; θέλω και εγώ..
*Αρια:Δεν ξέρω από που είναι..
*Σαντρα:Τι εννοείς δεν ξέρεις από που είναι;; Εσυ ξερεις μεχρι και το παραμικρο σου κόσμημα απο που ειναι..Εσύ δεν την φοράς;; [της λέω και μου κουνάει θετικά το κεφάλι της..] και δεν ξέρεις απο που είναι;; [της λέω ξανά το συμπέρασμα μου και μου ξανακουναει θετικά το κεφάλι της..]
*Αρια:[πάω να μιλήσω αλλά με προλαβαίνει ο Nick..]
*Nick:Που να ξέρει από που είναι;; δική μου είναι η μπλούζα, έχει μπει μέσα στα ρούχα μου, πόση ώρα έκανε να βρει κάτι που ήθελε να βάλει από τα ρούχα της και μετά βούτηξε στον σάκο μου..
*Σαντρα:Μου κάνεις πλάκα;;
*Αρια:Νοπ.. Βλέπεις να σου κάνω πλάκα;; φοράω τα ρούχα του..
*Σαντρα:Οι "μόνο φίλοι" που λέγαμε πριν;;
*Αρια:Πάντα..
*Nick:Πες μου ότι μας πέρασες για ζευγάρι;; μας πέρασε για ζευγάρι;;
*Αρια:Μα γιατί το λες αυτό;; [του λέω και χασκογελαώ μόνο στην ιδέα εμένα και του Nick να είμαστε ζευγάρι και μας πιάνει και τους δυο το σπαστικό το γέλιο, είδαμε και πάθαμε μέχρι να ηρεμήσουμε..]Αχχχχχ Παναγία μου σε καλό μας τόσο γέλιο..
*Matías:Γιατί ρε guys;; τόσο ανεπανόρθωτο είναι να είστε εσείς ζευγάρι;;
*Σαντρα:Από το στόμα μου το πήρες..
*Αρια:Και περισσότερο ανεπανόρθωτο από το κανονικό μην σου πω..[λέω και με αυτό που λέει η Σαντρα και την κοιτάω πονηρά..]
*Σαντρα:Σκάσε βρώμικο μυαλό..
*Αρια:Είπα κάτι;; [ρωτάω τον Nick και κουνάει αρνητικά το κεφάλι του, καθώς καταλαβαίνει το τι εννοούσα..] εγώ δεν είπα τίποτα.. Είδες;; έχω και μάρτυρες.. [λέω και ο Nick με σιγοντάρει κουνώντας θετικά το κεφάλι του..]
*Σαντρα:Σκέφτηκες.. Η φάτσα σου τα λέει όλα..
*Αρια:Εεεε ρε η φάτσα μου που τα λέει όλα.. Πάμε λέμε.. Nick;;[του λέω καθώς περιμένω..]
*Σαντρα:Τι θέλει;;
*Nick:[λεει και βγάζω και της δίνω τα κλειδιά της μηχανής και μου χαμογελάει και με αγκαλιάζει..]να τι ήθελε..
*Αρια:Ευχαριστω, ευχαριστώ, ευχαριστώ.. [του λέω και τον σφίγγω πιο πολύ στην αγκαλιά μου..]
*Σαντρα:Μωρή τον έχεις ξεζουμισει..
*Αρια:Μα αν δεν του αρεζε θα μιλούσε και μόνος του.. [λέω και δεν ακούω κανένα παράπονο από τον Nick, οπότε συνεχίζω να τον αγκαλιάζω αλλά έχω χαλαρώσει την δύναμη μου..]
*Σαντρα:Δεν σε βλέπω να παραπονιεσαι.. [λέω στον Nick και μου χαμογελάει..]
*Nick:Θα επρεπε;; θα έπρεπε να χαλιέμαι εγώ τώρα ας πούμε;; τι άλλο να ζητήσω;; η πριγκίπισσα μου με αγκαλιάζει.. [λέω και την φιλαω στο κεφάλι..]
*Matías:Και δεν είστε ζευγάρι είπαμε;;
*Αρια:Τα είπαμε αυτά.. Δεν τα έχουμε, δεν είμαστε ζευγάρι..
*Nick:Μόνο το παριστάνουμε για τον αδερφό της και την παρέα της..
*Σαντρα:Πες μου οτι το εχαψαν κι ολας;;
*Αρια:Εδώ εσείς το χαψατε και σας είπαμε πόσες φορές ότι δεν τα έχουμε..
*Σαντρα:Αυτό να μου πεις..
*Αρια:Σου το λέω.. Ο Nick με γνωρίζει από μικρή και μου έχει σταθεί πάρα πολύ, άμα δεν ήταν αυτός, δεν θα μπορούσα να ξαναπατήσω στα πόδια μου.. Κάποια στιγμή στην ζωή μου πραγματικά ήθελα να πεθάνω, τότε γνώρισα τον Nick και μου έμαθε το νόημα της ζωής και ότι πρέπει να την χαρώ όσο πιο πολύ μπορώ.. Το ότι είμαι ζωντανή μέχρι και σήμερα λοιπόν, το χρωστάω στον Nick..
*Nick:Μην λες βλακειες.. Ο καθένας θα μπορούσε να το έκανε στην θέση μου.. Και εσύ μου έμαθες πάρα πολλά πράγματα και είμαι πολύ ευγνώμων για αυτό, αλλά και επειδή ζεις σήμερα..
*Αρια:Μπορούσε να το κάνει ο καθένας, αλλά δεν θα το έκανε.. Μάλιστα κάποιος βοήθησε για να γίνει το αντίθετο..
*Nick:Έλα τώρα.. Μην του το κρατάς μανιάτικο.. Τι είσαι εσύ ρε παιδί μου;;
*Αρια:Ξέρω πολύ καλά τι κάνω.. Είπα στον εαυτό μου ότι δεν θα τον συγχώρεσω ποτέ..
*Matías:Το ποτέ είναι μεγάλη κουβέντα..
*Αρια:Με έχεις εμένα για τις μικρές;;
*Σαντρα:Μην απαντήσεις, παγίδα.. [λέω και μου κουνάει θετικά το κεφάλι του..]
*Αρια:Άντε πάμε;; θέλω να οδηγήσω.. [λέω και κουνάω τα κλειδιά μπροστά τους και μου χαμογελανε όλοι..]
*Nick:Πάμε κερασάκι, πάμε..
*Αρια:[λέει και φεύγουμε.. Το πατάω αρκετά και το καταλαβαίνω.. Σταματάμε σε ένα fast food, παιρνουμε να φάμε και εκεί που καθόμαστε και χαλαρώνουμε, ακούω δύο κυρίους να μιλάνε..]
*??:Che ore sono;;[(τι ώρα είναι;;)]
*??:Aaaaaaa sono quasi le 18:00.. Aaa per l'esattezza sono le 17:50.. [(Ααααααα ειναι σχεδόν 18:00.. Ααα για την ακρίβεια είναι 17:50..)]
*Αρια:[Ωπα.. Ωπα κάτσε.. Ξερεις τι λένε;; 'duh' μιλάω και Ιταλικά, μπορώ να συνεννοηθώ, άμα με στείλουν πουθενά μακρυά να είμαι έτοιμη.. Εντομεταξυ, σκέτη φρίκη εεεε;;] Scusa mi seniore, hai detto che sono le 17:50??[(με συγχωρείτε κυριε είπατε ότι είναι 17:50??)]
*??:Sì ragazza mia..Sono le 17:50[(Ναι μικρή.. Είναι 17:50..)]
*Αρια:Grazie mille..[(Σας ευχαριστώ..) και τώρα τι;; χτυπάμε όλοι μαζί τα κεφάλια μας στον τοίχο.. Πανικοβλητη κοιτάω σε ένα σημείο και όταν συνηδιτοποιησω τι μου γίνεται και τι έμαθα μόλις τρανταζομαι..] ΠΑΜΕΕΕΕ..[φωναζω και τα παιδιά τρομάζουν..]
*Σαντρα:Που πάμε;; τι φωνάζεις μωρέ;;
*Nick:Κάτσε.. Ξέρεις Ιταλικά;; Τι σου είπαν;;
*Αρια:Ναι, μπορώ να συνεννοηθώ.. Πάμε να φύγουμε λέμε.. Είναι 17:50.. Γ@ΜΩΤΟ.. [φωναζω και βλέπω και την Σαντρα να ταράζεται..]
*Σαντρα:Φύγαμε.. [χτυπάω τον Matías και σηκωνεται σούστα..]
*Αρια:NICKKKK.. [Του φωνάζω και σηκώνεται τρομαγμένος και μου δίνει τα κλειδιά ο καημένος και τρέχουμε πίσω.. Από θαύμα ζούμε όλοι μας, να το ξεκαθαρίσουμε αυτό.. Φτάσαμε 18:03 λεπτά.. Μπαίνουμε μέσα και βλέπουμε μια Λενια να πηγαίνει πάνω-κάτω και ένα μοντέλο να μας δείχνει και η Λενια κάπως να καθησυχάζει..] Εγώ αυτό το μοντέλο ποτέ δεν το χώνεψα.. [της ξεκαθαρίζω και συμφωνεί μαζί μου.. Η Λενια έρχεται θυμωμένη καταπάνω μας..]
*Λενια:Που είστε;; τρελάθηκα από την αγωνία μου.. Πάτε με τα καλά σας;; ειδικά εσύ μικρή, που βγαίνεις και πρώτη.. Τι θα γίνει;; είπαμε ότι δεν θα αλλάξεις το πρόγραμμα σου..
*Αρια:[τα αγόρια ήρθαν δίπλα μας..] Δεν άλλαξα το πρόγραμμα μου, είμαι εδώ.. Και άμα δεν μου φωναζες αυτήν την στιγμή θα ετοιμαζόμουν και δεν θα χρειαζόταν να αργήσουμε..
*Λενια:Επίσης άμα ήσουν εδώ στην ώρα που συμφωνήσαμε δεν θα αργουσαμε..
*Αρια:[μου λέει κάπως νευριασμενη.. Έτσι είσαι;;θέλεις να παίξουμε με μαχαίρια;; μπορώ και εγώ..] και άμα η γραμματεία ήταν σωστή δεν θα έτρεχα να καλύψω λάθη της εταιρίας σου Κ. Μάνου.. [της είπα στον ίδιο τόνο που μου μίλησε.. Δεν τόλμησε να πει κάτι άλλο, απλά έφυγε..]
*Nick:Της μιλάς πολύ άσχημα..
*Αρια:ΝICOLAS.. [του φωνάζω και τρανταζεται..] παίζω μια καριέρα κορόνα-γράμματα και guees what?? Δεν φταίω εγώ γιαυτό.. Κάποιος πρέπει να τα ακούσει.. Κανονικά έπρεπε να είμαι σπίτι μου και να κάνω πρόβες.. Αχχχχ είπα σπίτι.. Ακόμα δεν τους έχω πει ότι θέλω να αλλάξω τον αρχηγό του γκρουπ.. Περιμένετε λίγο.. [λέω και παίρνω στην ομαδική και το σηκώνουν όλοι..]
*Αχιλλεας:Άλλαξες γνώμη;; έρχεσαι;;
*Αρια:Όχι, ο κόσμος στηρίζεται σε εμένα.. Πήρα να σας πω το τι θα γίνει με την μπάντα..
*Evie:Σε παρακαλώ μόνο πες μου ότι δεν ακυρώθηκε η συναυλία;;
*Αρια:Όχι.. Δεν εχω μιλήσει με τον Pedro, αν ακυρωνοταν θα με έπαιρνε τηλέφωνο.. Λοιπόν.. Έβαλα τον Αχιλλέα αρχηγο, αλλά κόντεψε να μου διαλύσει την μπάντα, οπότε θέλω να κάνω μερικές αναθεωρήσεις..
*Evie:Σε ακούμε.. Πες μας..
*Αρια:Η μπάντα από εδώ και στο εξής θα έχει καινούριο αρχηγό όταν δεν είμαι εγώ εκεί και αυτός ο αρχηγός θα είναι Ο ΙΑΝ.. [λέω και με κοιτάνε όλοι μ@λ@κες..]
*Evie:Πας καλα;; άκουσα καλά;; είπες ο Ιαν;;
*Ιαν:Είπες εμένα;; δεν ξέρω τίποτα από αρχηγιλικη.. Τι υποτίθεται ότι θα κάνω;; θα τα θαλασσωσω..
*Αρια:Είμαι απολύτως σίγουρη για τις επιλογές μου αυτην την φορα.. Ιαν, δεν χρειάζεται να ξέρεις πολλά πράγματα και δεν χρειάζεται ούτε πτυχίο, απλά θα κάνεις ότι έκανες ως τώρα.. Θα με ενημερώνεις για το κάθε τι και θα βρίσκουμε μαζί λύσεις.. Με το που γίνει στραβή,[πάω να ολοκληρώσω μα με διακόπτει, αλλά λέει αυτό που θα έλεγα και εγώ αν με άφηνε να μιλήσω..]
*Ιαν:Σε παίρνω τηλέφωνο..
*Αρια:Ακριβώς.. Δεν χρειάζεται να ξέρεις κάτι παραπανω.. Να επιβληθείς ξέρεις πολύ καλά μάλιστα, οπότε ναι.. Αυτά παιδάκια.. Είμαι στα παρασκήνια και πρέπει να ετοιμαστώ.. Πρέπει να σας αφήσω τώρα.. Ιαν, όπως είπαμε με πιγμη.. [λέω και κουναει θετικά το κεφάλι του..]
*Ιαν:Καλή επιτυχία.. Θα σε δω μετά..
*Αρια:Ναι, να μου πεις πως πήγε..
*Ιαν:Θα σου πω.. Τα λέμε μετά..
*Αρια:Άντε τσαο.. [λέω και κλείνουμε..] πάει και αυτό.. Σαντρα πάμε να ετοιμαστούμε πριν έρθει η Λενια πάλι, αντεεε.. [λέω και την τραβάω.. Πήγαμε, βαφτηκαμε, χτενιστηκαμε και βάλαμε και ότι έπρεπε να δείξουμε.. Ευτυχώς είμαι ανήλικη και δεν μπορεί να με βάλει να δείξω εσώρουχα, όχι ότι θα ντρεπόμουν να βγω με μαγιό, έχω ωραίο σώμα οκ, αλλα δεν μου αρέσει και δεν θα το έκανα ποτέ πιστεύω.. Η ώρα πέρασε με εμένα να είμαι μέσα στα νεύρα.. Επιτέλους η επίδειξη τελείωσε και πήγα στον Nick..] Είναι ανοιχτή η πίστα τέτοια ώρα;;
*Nick:Θα πας να τρέξεις τώρα;; μόνη σου δεν πας πουθενά..
*Αρια:Έχω ανάγκη να ξεδωσω και ποιος σου είπε ότι θα πάω μόνη μου.. Θα έρθεις και εσύ γιατί αν είναι ο άλλος ο ηλιθιος από πριν θα πλακωθουμε άσχημα και θα με μπουζουριασουν.. [του λέω και γελάει..] λοιπόν;;
*Nick:Φύγαμε..
*Αρια:[λέει και μου δίνει τα κλειδιά..] Σαντρα.. Φεύγουμε.. [της λέω και δείχνω εμένα και τον Nick και μου κάνει οκ και φύγαμε..]

Hello everyone.. Τι κάνετε;; ζείτε;; με τέτοια κάψα αν καταφέρετε και υπαρχετε είστε μάγκες.. Have a good one..