Chapter 64

8 2 0
                                    

*Αρια:[Όταν άνοιξα την πόρτα αντίκρισα τον πατέρα μου να κόβει βόλτες πάνω-κάτω και τον διευθυντη να προσπαθεί να τον ηρεμήσει..]Daddy!![λέω και γυρναει να με δει και τρέχω στην αγκαλιά του,εντάξει, είμαι θέατρο, το ξέρω..Με σφίγγει και μετά με απομακρύνει λίγο και με κοιτάει..]
*Μπαμπας:Τι έγινε αγάπη μου;;Ακούστηκες απελπισμένη και νευριασμενη στο τηλέφωνο,και μια Αναστσιαδη δεν ειναι ποτε απελπισμενη,όλα καλα;;
*Stuart:Όλα υπέροχα κύριε Αναστασιαδη..Εεεεε Αναστασιαδη παιδί μου;;
*Μπαμπας:Μιλάω με την κόρη μου,thank you..Νομίζω πως είναι αρκετά μεγάλη και ικανή για να εκφέρει γνώμη,έχει αντίληψη και μην με διακοπτετε..
*Αρια:[λέει νευριασμενα ο μπαμπάς μου και ο Stuart όχι μόνο μαζεύτηκε στην θέση του,το βούλωσε κι ολας..]Η Ροζ-Μαρη με σφαλαιρισε,[λέω και δεν προλαβαίνω να πω κάτι άλλο γιατί ήδη είχε γίνει κόκκινος..]η κυρία Jones μου ζήτησε συγνώμη, εγώ δεν απάντησα και η Ροζ-Μαρη με χαστούκισε..[του λέω και με παρατηρεί καλύτερα και στέκεται στο ένα μου μαγουλο που με σφαλιαρισε,μάλλον έχει σημάδι..]
*Μπαμπας:Τι πραγμα;;Γιαυτο το μαγουλο σου ειναι ετσι;;
*Αρια:[λεει και του κουναω θετικα το κεφαλι μου..]
*Λεον:Δεν θα έπρεπε να είχα ενημερωθεί από την διεύθυνση για αυτο;;
*Αρια:[ρωτάει νευριασμενα και αρκετά φωναχτά κοιτώντας τον Stuart..]
*Αχιλλεας:Εκτός και αν η διεύθυνση προσπάθησε να το κρύψει ώστε να τις καπουλαρει η Παπασταυρου χωρίς καμία τιμωρία για αλλη μια φορα..
*Μπαμπας:SAY WHATTT NOWWWWW???
*Αρια:[λέει ενώ είναι έξω από τα ρούχα του,θα μου πειτε πως το ξερεις αυτο;;Τι εκανε;;Well,δεν χρειαζεται πολυ μυαλο,χτυπησε το χερι του στο γραφείο του Stuart και ο Stuart κοκαλωσε..Κοίταω τον Αχιλλέα και του χαμογελάω..Ο μπαμπάς μου πήρε το κινητό του πληκτρολογησε ένα νούμερο το κάλεσε και όταν το άτομο το σήκωσε ξεκίνησε να μιλάει..]
*Μπαμπας:Έλα ρε Σωτήρη, που χαθηκες;;Καιρό έχουμε να βρεθούμε,ναι συμφωνώ,να κανονίσουμε όπως παλιά έχεις δίκιο..
*Αρια:[το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πάει του έστριψε και το πως θα το πω στην μάνα μου..]
*Μπαμπας:Τα παιδια;;Ναι μωρέ σχολείο,Τρίτη λυκείου τα δίδυμα φέτος ναι..
*Αρια:[κοιτάω τον Αχιλλέα και από την μια αναρωτιέμαι τι γίνεται και από την άλλη το τι έπαθε ο πατέρας μου,κλαταρε;;]
*Μπαμπας:In fact,νομιζω πηγαίνουν και στο ίδιο σχολείο ακομα.. Ναι,ναι σε αυτό πηγαίνουν και τα δίδυμα.. Έχεις να κάνεις κάτι τωρα;;Σε ενοχλω;;Μήπως είσαι στο γραφειο;; Αααα όχι,όχι.. Θα σε περιμένω αν είναι στο σχολείο στο γραφειο της διεύθυνσης,ναι ναι,τα λέμε από κοντά..Bye..
*Αρια:[κλείνει το τηλέφωνο και μας κοιτάει..]Dad??Are you alright??
*Μπαμπας:More than perfect honey..
*Αρια:If you say so..[λέω καθώς σηκωσα τα χέρια στον αέρα ως σήμα 'δεν ξερω' και κοιτάω τον Αχιλλέα που έχει μείνει σαν εμένα.. Σε λίγη ώρα η πόρτα χτυπάει και ο μπαμπάς μου χαμογελάει..Ειμαι σε φαση 'Dude,he is creeping me out..' και κοιτάω τον Αχιλλέα και έχει ακριβώς το ίδιο ύφος με εμένα.. Η πόρτα ανοίγει με το κλασικό «περαστε» και βλέπουμε έναν άγνωστο ψηλό κύριο με μαύρα μαλλιά και μέλι μάτια να μπαίνει μέσα,άγνωστο για εμένα και τον Αχιλλέα τουλάχιστον, γιατί χαιρετηθηκε με τον μπαμπά μου και είδα τον Stuart να σφίγγεται υπερβολικά πολύ..]
*??:Τι συναιβει ακριβως και μου είπες να έρθω από εδώ βρε Λεον;;Τοσες καφετεριες δεν μπορουσαμε να βρεθουμε σε καμια;;Oohh wait?? Τα παιδιά σου;;
*Μπαμπας:Ναι..Χαίρομαι που μπορούσες να έρθεις και δεν σου ήταν κόπος..Θα καταλάβεις γιατί εδώ.. Χαχαχα ναι..Από εδώ η Αριανα μου και από εδώ ο Αχιλλέας μου..
*Αρια:Χάρηκα κυριε[λέω περιμένοντας να μου πει κάποιος πως τον λένε ή έστω να μου συστηθεί..]
*??:Και εγώ μικρή μου δεσποινίδα,και εγώ.. Κύριος Παπασταυρου..
*Αρια:[λέει και μένω όχι μόνο εγώ,αλλά και ο Αχιλλέας..]
*Παπασταυρου:Έχω και μια κόρη, σίγουρα την γνωρίζεται και αυτη παει τρίτη.. Την Ροζ-Μαρη Παπασταυρου..
*Αρια:ΡΟΖ-ΜΑΡΗ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ..[λέω εγώ νευριασμενα και αυτός απορεί..]DADDD??[του φωνάζω νευριασμενη..]
*Παπασταυρου:Ώστε την ξέρεις.. Γιατί νευριαζεις;;Τι σου εκανε;;Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω με αυτό το παιδί,είχαν καιρό να με ειδοποιήσουν από το σχολείο και πίστευα ότι επιτέλους συμμορφώθηκε, αλλά μάλλον όχι.. Would you care to explain to me what happened,young lady??
*Μπαμπας:Όχι νεύρα τώρα,τώρα μιλάμε πριγκίπισσα.. Πες στον Σωτήρη ή αλλιώς στον μπαμπά της αυτο που σε ρωτησε,πες του τι σου εκανε..
*Αρια:Well,will do then..Η κόρη σας με σφαλιαρισε..
*Παπασταυρου:Τι πραγμα;;
*Αχιλλεας:Well that happened..Είστε πολύ τυχερός που εχουμε γρήγορα αντανακλαστικα κάποιοι στην τάξη και προλάβαμε την αδερφή μου πριν της ορμησει,αλλιώς τώρα η κόρη σας θα ήταν dead meat..[του λέω και του πετάγονται τα μάτια..]Συγνωμη που σας το λέω,αλλά είναι αλήθεια..
*Αρια:Δεν ειμαι οξύθυμη και θα το καταλάβαινα άμα το θεμα την αφορούσε,ή άμα έλεγα κάτι που τόσο πολύ την πειραξε,θα μπορουσα να της ζητήσω και συγνώμη,αλλά πραγματικά το θέμα δεν την ενδιέφερε..
*Παπασταυρου:Πείτε μου περιληπτικά από την αρχή παρακαλώ..
*Αρια:Μία καθηγήτρια με προσέβαλε, ήρθαμε στο γραφείο το λύσαμε, γυρίσαμε στην τάξη και απολογήθηκε για την συμπεριφορά της,όταν το έκανε δεν την συγχορεσα γιαυτό και δεν είπα τίποτα,δεν απάντησα απλά κουνησα το κεφάλι μου θετικά,η κόρη σας είχε την φαεινή ιδέα να με χαστουκισει επειδή δεν είπα ότι συγχωρώ την καθηγήτρια.. Αυταααα..
*Παπασταυρου:Μάλιστα.. Εγώ από την διεύθυνση του σχολείου γιατί δεν ενημερωθηκα;;
*Αχιλλεας:Χαααα..Αυτήν την απορία είχε και ο μπαμπας..[λέω και κοιτιουνται μεταξυ τους συνενοουνται με τα μάτια κάνοντας κάτι νοήματα και μετά κοιτάνε και οι δύο νευριασμενοι των διευθυντη..]Αυτό είναι άλλη ιστορία..[λέω και με κοιτάνε και οι δύο περιμένοντας την συνέχεια..]Ο κύριος Stuart είπε η Αρια να δώσει τόπο στην οργή και να μην αναφέρουμε κάτι γιατί είναι η κόρη σας,[λέω και ο Stuart πάει να μιλήσει..]μην πείτε ότι δεν ισχύει ή ότι λέω ψέματα.. Η αδερφή μου σας ρώτησε αν μπορεί να χτυπήσει και αυτή την Παπασταυρου ή να την πονέσει με οποιονδήποτε τρόπο και εσείς της το απαγορευσατε αυτό,για την αδερφή μου ή για οποιονδηποτε αλλον θα είχε κανονική ποινή,ενώ για την Παπασταυρου κάνουμε πάντα τα γλυκά μάτια..
*Παπασταυρου:Κάνεις δεν κάνει τα γλυκά μάτια νεαρέ και μην ανησυχείς,όλα θα διορθωθούν,σε διαβεβαιω.. Φώναξτε την κόρη μου στο μικρόφωνο..
*Αρια:[λέει στον διευθυντη και αυτός το κάνει..]
*Stuart:Οι Δεσποινίς Παπασταυρου να προσέλθει στο γραφείο του διευθυντή παρακαλώ,επαναλαμβανω, η δεσποινίς Παπασταυρου να προσέλθει στο γραφείο του διευθυντή..
*Αρια:[Λέει και σε λίγο χτυπάει η πόρτα.. Ο μπαμπάς της κρύβεται και αφήνει τον δικό μου να κάνει κουμάντο.. Τι κόλπα είναι αυτα;;Πιωμένοι είναι και οι δυο;; Εφόσον ακουστεί το γνωστό «περαστε» μπαίνει μέσα το βλαμμένο..]
*Ροζ-Μαρη:Με ζητήσατε κύριε Stuart..
*Μπαμπας:Όχι εγώ σε ζήτησα..
*Ροζ-Μαρη:Κύριε Αναστασιαδη..Τι συμβαίνει;;
*Μπαμπας:Συμβαίνει ότι τρως 3 μέρη αποβολή επειδή απλωσες χέρι στην κόρη μου,αυτό συμβαίνει..
*Αρια:[της λέει και αυτή γελάει.. Ρεεεε ψυχολογικά έχουν όλοι σημερα;;]
*Ροζ-Μαρη:Says who??
*Μπαμπας:Says me..Δεν θα έχεις διαφορετική αντιμετώπιση από τους άλλους επειδή ο μπαμπάς σου είναι μέτοχος στο σχολείο και στο συμβούλιο των γονέων και κηδεμόνων..Κανείς δεν χτυπάει την κόρη μου και της "καπουλαρει",ή για να σου το πω πιο σωστά,κάνεις δεν χτυπάει την κόρη μου,ή έστω την ακουμπάει χωρίς την έγκριση της..
*Ροζ-Μαρη:Δεν μπορείτε να μου κάνετε κάτι κύριε Αναστασιαδη.. Ο κύριος Stuart αποφάσισε ήδη ότι δεν θα τιμωρηθω γιαυτό,σωστά κύριε Stuart;;
*Stuart:I did,but
*Ροζ-Μαρη:No buts,end of discussion..Κρίμα,κάνατε τόσο δρομο να έρθετε ως εδώ,αλλά δυστυχώς θα φύγετε με άδεια χέρια..
*Μπαμπας:Says who??
*Ροζ-Μαρη:Says me..
*Αρια:[λέει όλο αυτοπεποίθηση και έχει ένα βλαμμένο χαμόγελο στα χείλη..Τώρα θα στο κόψω μαρη περίμενε..]
*Μπαμπας:Δεν θα ήμουν τόσο σίγουρος στην θέση σου..
*Ροζ-Μαρη:Και γιατί οχι;;Το χειρηστηκα μια χαρά νομίζω.. Η Αρια σας πήρε τηλέφωνο και εγώ την έβγαλα καθαρή χωρίς καν να το μάθουν οι γονείς μου,οπως κάθε άλλη φορά δηλαδή..
*Αρια:[λεγε κι άλλα,λεγε κι άλλα..]
*Μπαμπας:Εχει ξαναγίνει αυτο;;
*Ροζ-Μαρη:Ουυυυυυ μια και δυο;;I always get what I want..
*Αρια:[λέει και χαμογελάω καθώς βλέπω τον μπαμπά της να βγαίνει από το δίπλα γραφείο..]
*Σωτηρης:Αυτην την φορά πάντως θα πάρεις μια ωραία αποβολή όπως προείπε ο φίλος μου ο Λεον και θα φας και μια αρκετα μεγάλη τιμωρία με το που πάμε σπίτι..
*Ροζ-Μαρη:Μπαμπα;;Με τρόμαξες.. Τι κάνεις εδω;;Πόση,ποση
*Σωτηρης:Ποση ώρα ειμαι εδω εεεεε;;Αυτό δεν σε νοιαζει;;Να απαντήσω και στην ερώτηση σου όμως..Αρκετή ώρα ώστε να ακούσω τα καμώματα σου..You are gonna be grounded for a long time..
*Ροζ-Μαρη:Dad but
*Σωτηρης:No buts.. You are pretty much busted in act and grounded for a while like I said.. Όσο για εσάς επειδή είμαι αυτός που είμαι δεν σημαίνει ότι η κόρη μου θα κάνει ότι θέλει,θα έχει την ίδια ακριβώς αντιμετώπιση με τα αλλα τα παιδιά γιατί είναι το ίδιο, τίποτα παραπάνω,τίποτα λιγότερο.. Έγινα κατανοητος;;
*Stuart:Μάλιστα,μάλιστα κύριε Παπασταυρου..
*Σωτηρης:Και επειδή όπως προείπα θα αντιμετωπίζεται όπως όλα τα άλλα παιδιά θα φάει όντως αποβολή,αλλά 5 μέρη για να μάθει να σηκώνει χερι άλλη φορά και εννοείται πως θα γραφτεί στο ποινολόγιο..
*Stuart:Μάλιστα κύριε Παπασταυρου..Ότι πει
*Αρια:[Ότι πείτε θα έλεγε αν η Ροζ-Μαρη δεν μιξοεκλαιγε και φώναζε..]
*Ροζ-Μαρη:But dad??Noooo..Mum is going to be so pissed about it,you know I want to make her proud,she is going to be looking at me again like I'm not good enough..
*Σωτήρη:Μίλησα Ροζ-Μαρη,τέλος.. Αυτό να το σκεφτόσουν πιο μπροστά..Αυτό είναι δικό σου πρόβλημα,να μάθεις να φέρεσαι άλλη φορά.. Και μην τυχόν και δεν γραφτεί στο ποινολόγιο..
*Αρια:[λέει στον διευθυντη και εκείνος απλά κουνάει νευρικά το κεφάλι του..]
*Ροζ-Μαρη:But dad?? That's unfair..Γιατί αυτή να μην φάει αποβολή και να φάω μόνο εγω;; Αυτή πήγε να με σκοτώσει..
*Σωτηρης:Άδικο είναι να σηκώνεις το χερι σου και να κάνεις την αρχηγό ενώ δεν είσαι..Η Αριανα χρησιμοποίησε αυτοάμυνα,εσύ την εφερες σε αυτό το σημείο.. Επειδή είμαι μέτοχος στο σχολείο σου δεν σου δίνει την δυνατότητα να φέρεσαι στους άλλους σαν να είναι σκουπίδια,είσαι ισότιμη με όλους.. Στο μόνο που διαφέρεις από τους άλλους είναι ότι είσαι ένα κακομαθημένο πλουσιοπαιδο και σε αυτό φταίει η μάνα σου..Από μικρή έτσι σε είχε.. Μην κλάψει το μωρό,μην την αφήνεις να κλαίει, δώστης αυτό που θέλει,και τώρα βγήκες τέτοιο σκατομαθημενο..
*Ροζ-Μαρη:ΜΠΑΜΠΑ;;
*Αρια:[φωνάζει νευριασμενη..Αυτός άμα ήταν καρτούν θα έβγαζε μέχρι και από τα αυτιά καπνούς..]
*Σωτηρης:Μπαμπα τι Ροζ-Μαρη;;Μπαμπα τι;;Η αλήθεια πονάει όπως λέγαν και αρχαίοι ημών πρόγονοι..In fact,λέω να βάλλω την Αριανα να διαλέξει την τιμωρία σου..
*Ροζ-Μαρη:What??No way..Why her??No dad,please?? I HATE HER,please not her..
*Σωτηρης:I like her,she seems friendly and good..
*Αρια:Ευχαριστώ πολύ κύριε Παπασταυρου για τα καλά σας λόγια,να 'στε καλά..
*Σωτηρης:Τιποτα μικρη.. Όπως προείπα διαλέγεις.. Κάνε ότι θέλεις..
*Αρια:[λέει και κοιτάω τον αδερφο μου και με κοιτάει με ένα σατανικό βλέμμα και χαμόγελο,τα οποία είναι ακριβώς ίδια με τα δικά μου..Ξέρω ότι μοιάζουν ακόμα και οι εκφράσεις μας,τον θέλω δίπλα μου χαρούμενο για εμένα, αλλά δεν μπορεί να το καταλάβει ακόμα.. Τουλάχιστον είναι εδώ σε τέτοιες στιγμές και μπορούμε να τις ευχαριστιομαστε μαζί..Εφόσον μπορούμε να είμαστε στον ίδιο χώρο χωρίς να πλακωνόμαστε, είμαστε πολύ καλά..]
*Μπαμπας:Αριανα μου;;Είσαι καλά;;Σε ρωτησε κάτι ο Σωτηρης πριν λίγο και δεν απάντησες.. Να παμε στον γιατρο;;
*Αχιλλεας:Γιατρο;;Γιατί γιατρο;;Τι εχει;;Αρια;;[της λέω και απλά με κοιτάει..]
*Αρια:Καλά είμαι.. Θέλω η Ροζ-Μαρη απλά να μάθει να φέρεται και να μην νομίζει ότι είναι κάτι ή κάποια καλύτερη από τον οποιονδήποτε στο λύκειο..[λέω και μου κουνάνε και οι δύο το κεφάλι,αλλά αυτό που μου έκανε θα το πληρώσει ακριβά..Και το πλήρωσε με τις επόμενες λέξεις που βγήκαν από το στόμα μου..]Θελω τις foxes..[λέω και κοντεύει να λιποθυμίσει,ενώ ο αδερφός μου έχει εκπλαγεί..]
*Ροζ-Μαρη:ΤΙΙΙΙ;;Οχι,όχι,όχι..Ουτε καν όμως.. Μπαμπα μην τολμήσεις..Οι αλεπούδες είναι δικές μου..
*Αρια:[λέει και οι γονείς μας μας κοιτάνε περίεργα γιατί δεν ξέρουν τι λέμε..]Foxes ονομάζεται το cheerleading team του σχολείου μας..[λέω σε φάση 'duh' και ο μπαμπάς της μου χαμογελάει..]
*Σωτηρης:Σκασμος Ροζ-Μαρη γιατι θα τα παρω στο κρανιο..Και επειδή δεν ζήτησε κάτι ουαου το παιδί Ροζ-Μαρη,φυσικά και θα γίνει.. Στο σπίτι θα φας εννοείται πολύ πιο μεγάλη τιμωρία.. Εύστοχη παρατήρηση πάντως.. Θα το κάνει.. Δεν ζητάς και κάτι ανεπανορθωτο εδώ που τα λέμε.. Ζητάς καποιο επίπεδο και όχι ξεκατίνιασμα..Και όσο για το άλλο,έγινε Αρια..Οι αλεπούδες πλέον είναι δικές σου,είσαι η αρχηγός τους..Με μια προϋπόθεση όμως..
*Αρια:Καταρχην,χαιρομαι που γινομαι αντιληπτή..Η οποία ειναι;;
*Σωτηρης:Η Ροζ-Μαρη θα συνεχίσει να είναι μια fox..Θα είναι σαν να έχει άσυλο.. Απο μικρή λάτρευε το cheerleading,δεν θέλω να την καταστρέψω τελείως,απλά να της δώσω ένα μάθημα.. Θέλω ότι θέλεις και εσύ.. Απλα θα την βασανίσεις by being the leader,by being something she is not,but she actually wants to..What do you say??
*Αρια:I'm in..
*Σωτηρης:Ok,so done..The foxes are yours..Μην διστάσεις να πεις στον μπαμπά σου να με πάρει τηλέφωνο αν η κόρη μου δεν τηρήσει αυτό που ζήτησες..
*Αρια:Will do..Εδώ ερχόμαστε για να μάθουμε, υπάρχει η ελευθερία λόγου και είναι σεβαστό, αλλά ως ένα σημείο,αυτό προσπαθώ να δώσω στην κόρη σας να καταλάβει, αλλά δεν λέει να το καταλάβει..Πιστεύει πως είναι η πιο ουαου του σχολείου,η βασίλισσα και ότι όλοι πρέπει να την υπηρετούν και να κάνουν αυτό που λέει..
*Σωτηρης:Είμαι απογοητευμένος με εσένα Ροζ-Μαρη..Πίστευα ότι θα ήσουν πιο καλός άνθρωπος και θα είχες τα χαρακτηριστικά με τα οποία σε αναθρεψαμε πρώτου έρθει ο πλούτος και η δόξα,αλλά μάλλον έκανα λάθος.. Ξέχασες ότι όλα αυτά τα ρούχα που πλέον φοράς,κάποτε μπορούσες μόνο να τα σκεφτείς;;Οχι να τα φοράς, αλλά ούτε καν να τα αγγίξεις,μόνο να τα σκεφτείς.. Ξέχασες το κινητό το οποίο είχες τότε το οποίο βέβαια δεν εχει καμία σχέση με αυτό που έχεις τώρα..
*Ροζ-Μαρη:ΣΤΑΜΑΤΑ.. Δεν είμαι φτωχή πλέον.. Έχω χρήματα.. Τα χρήματα μπορούν να αγοράσουν τα πάντα και τους πάντες..
*Αρια:[πήγε να μιλήσει ο μπαμπάς της αλλά τον πρόλαβα..]Και αυτό είναι το λάθος που κάνεις..[της λέω και η προσοχή πέφτει σε εμένα..]Τα χρήματα δεν αγοράζουν εσένα,την αξιοπρέπεια σου,τους τρόπους σου,το μυαλό σου,ακόμα και τους φίλους σου..Γιατί πραγματικοί φίλοι είναι αυτοί που μένουν στα δύσκολα,όταν δεν είχες λεφτά,όταν ξεκίνησες από το μηδέν,αλλά ήταν εκεί για να σε βοηθήσουν να ξεκινήσεις.. ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ.. Η ανθρωπιά είναι το παν,ο τρόπος σκέψης είναι το παν,το να βοηθάς κάποιον που έχει ανάγκη,αυτό είναι το παν..Σε αυτήν την ζωή δίνεις για να πάρεις.. Είναι ο φαύλος κύκλος,ότι δίνεις παίρνεις..[της λέω νευριασμενη και φεύγω χτυπώντας την πόρτα..]

Hello everyone.. Τι κάνετε;; ζείτε;; με τέτοιες καταστάσεις αν καταφέρατε και υπαρχετε είστε μάγκες.. Have a good one..

Aria's PovWhere stories live. Discover now