Nie czułam głodu póki nie zasmakowałam twoich ust.
A teraz wiem,że chciałam bym być tą której przez cały czas szukałeś.I opłacało ci się mnie znaleźć.
Rozpoczęto : 29.07.2021r.
Zakończona : 27.08.2021r-
Okładka wykonana przez @DEVVIANT
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
_____________<○>_____________
Niklaus
-Dziecko jest coraz bliżej.-Na mojej twarzy pojawił się uśmiech. Już po chwili w pomieszczeniu było można usłyszeć płacz naszego dziecka.Wtedy wszystko niczym mak ucichło.
-Jeśli ją skrzywdzisz zabiję ciebie!-Krzyknąłem.-Zabiję!
-Daj mi ją proszę chociaż chwilę podtrzymać. -Usłyszałem bardzo słaby głos Andrei.Mimo widocznej na twarzy niechęci podała jej,ostrożnie dziecko. By ta mogła i całować ją w czoło i przytulić do swojej klatki piersiowej.
-Nie!-Krzyknąłem przyglądając się jak mój mały aniołek bierze ostatnie wdechy powietrza.
Zanim zdążyłem zauważyć sprawcznynie tego zdarzenia zdążyły zwiać.Dopiero wtedy,kiedy upadłem na kolana. Odrazu bez namysłu znalazłem się przy ciele Andrei.Szybko pochwyciłem ją w swojej ramiona.
-Klaus.-Spojrzałem na swojego brata. Który dopiero teraz pojawił się obok mnie ze spływającymi łzami po policzkach.
-Nie byłem w stanie jej pomóc.-Powiedziałem łamiący się głosem nie zwracając nawet na łzy na moich policzkach.Mimo,iż w pomieszczeniu był tylko mój brat miałem w głębokim powarzaniu,co sobie pomyśli.Z znikająca coraz dłuższą minutą rozpacz zaczęła przejmować ogromna złość. Wstawać powaili z ciałem mojej ukochanej ułożyłem ją na małym ołtarzyku.
-Nie wiedziedzą z kim zaczęły. Zapłacą za to,a ja sprawię,że nasza córeczka będzie bezpieczna.-Odparłem całując ją w czoło.-Obiecuję ci to..
