Chapter nine. Looks like a puzzle
<Thea’s POV>
It’s July 28, 20__ ang saya-saya sa school bukod sa walang klase ay maraming activities ang nakaabang.
Nandyaan ang founder’s day, kainan everywhere pero syempre hinid kasali mga estudyante mga matatakaw na faculty ang kasali. Mga glutton talaga ang mga iyon, pinacompulsory pa ang pagpunta sa school para lang makita naming ang pagpapak nila ng mga pagkain. Actually double celebration daw ang events ngayon kasi closing ceremony dawn g Nutrition month, akala ko pa naman makakawala ka na sa ganuong events kapag college, pero pilit talaga sinusundan ang mga studyante sa ganyan ano..
Pero okay na rin na may ganito masaya naman ako kasi walasng klase at may mga nakaka aliw na presentation ng mga chikiting mula sa pre-elementary department ng school.
Pagkain ng tama ang syang puno’t dulo,
Ng malusog na katawan at matalino na isipan.
Sakit man o bakterya ay hindi ako tatablan
Prutas, gatas at gulay ang syang kukumpleto sa araw mo. (sabi ng isang bata na nagtutula)
Klap…klap…WOOH!!
Ang gagaling ng mga bata, buti pa sila walang problema, puro laro at saya lang.
She’s not a beauty queen, seventeen with no self-esteem
(Everybody say) girl, you wanna dream
Sometimes, she cries at night
Telling God “I’m suffering inside.” (Nobody there)
So, she laid her head and cry oohh.
Baby, I see you trying (I see you trying)
And I see you crying (I see you crying)
Look beyond your fears and say,
Baby, I love me this way.
I’m not perfect, but I’m still beautiful,
No one can bring me down, not even you.
Get off my back, I’m telling all the world
I could make any change, if I wanted,
But I feel so beautiful, just the way I am.
{THICKY CALLING}
-Hey! What’s up?? Teka san ka na ba???
-Aie Thea I have important things to settle eh
-Important?? Wooh.. may ganun ka pala??
May pinapahalagahan pa pala ang katulad mo?? ^_^ hehe
-Che! Bakit, ikaw tingin mo hindi kita pinapahalaghan??
(che, Bakit brughdhkdkjhj pinapahalagahan)
-ano sinasabi mo??
-WALA! Sabi ko pupunta na lang ako dyan mamaya?/ tapos na bang mg aactivities dyan??
-Ba’t mamaya pa??? may mga booths pa naman dito…
- Bakit miss mo na ako noh??
-kapal mo! Wag ka nga! Mas mabuti ngang wala ka ditto eh..
-sige na, see u Thea baby..
BINABASA MO ANG
SHE'S MORE THAN ENOUGH by itsmeMayella (SNAIL-PACED UPDATE)
Teen FictionLITTLE THINGS COUNT MOST! in every drop of care, a count of love is measured! little did we know that even in the saddest times of our life, we can reach for something, we need not to look down coz the only way to spend life to the fullest height i...