Chapter twelve. FIRST STEP
<Robbie’s POV>
Talagang plano ni tita oh-ako itong kinakabahn eh. Nasa skul na kami ngayon(kami means ako si Robbie Franco, pinkajaporms, naks! Baduy ng word, si Thea at si Abe. Oo close na sila ulit, buti pumayag itong kalog na friend ni Thea na makipagbati. Papasok na kami n gaming speech communication class, since this is a minor subject at the same ang schedule namin sa halos lahat ng subjects.
Magkabati kamng tatlo, ako- ang pinakadulo na malapit sa bintana, si Thea habang kaatabi niya si Abe. Ang daming natingin sa kanilang dalawa, maliban sa puro sila magaganda ay dahil sa naging agwat nila noon, pero wala silang pake sa mga tingin at mga tsismis ng iba, kagaya ng mga normal na studyante ay nagsispag ingay na rin sila kasama ng buong klase, hindi pa kasi dumadating ang professor namin.
-hoy thicky!
-hmmm (nakikinig kasi ako ng music sa ipod ko)
-Eh! Tanggalin mo muna iyan (tukoy niya sa earphone na nasa aking tenga syempre alangan namn sa ilong.. J)
- BAkit ba??
- Eh sabi ni mommy mag-aaout of town daw kami,, sama ka??
-HA? Anong gagawin ko dun?? Ne wala nga akong pera para sa gala-gala noh at tsaka family activity yon, kalian pa ako naging part ng family nyo?? Wag na lang..
(WAPAAKKKK)
-Aray! Ano ba!
-Gusto mo isa pang sapak?? Kaya nga kita niyayaya eh..>> bopols mo naman!
- Eh, ayoko nga!
-Bakit , pakipot ka pa,, libre nga di ba! Ang arte mo naman, kung hindi lang talaga sinabi ni mommy noh, hinding hindi kita yayayain.
-eh! Bakit ako lang, dapat kasama ibang friends mo,., aie sorry kami lang pala ni Abe ang friends mo.. L yayain mo rin siya!
-Asus! Diskarte mo tsung bulok, yayain si Abee, ang sabhin mo may gusto ka sa BFF ko noh.. ayeeeeeeeeeee
-Che! Magsitigil ka nga! Ayoko kasama ka ng mag isa ano magkakapasa pa ako lalo. Baka magdala pa ako ng sandamakmak na bukol sa pag-uwi ko.
-Hindi makakasama si Abe kasi may reunion sila ng clan niya, sige na thicky pumayag ka na, mapapagalitan ako ni mommy pag di ka umuo eh,. Or else gusto mong--- wait.. (sabay kuha ng phone niya na nooy nasa kanyang bulsa nga si mommy) matawagan nga si mommy, kaw na mag-eexplain sa kanya kung bakit ayaw mo sumama okay??
Oh hello mom! Yes, eh ayaw nya sumama eh,, wag na lang kaya mommy. Ba’t ba kasi kailangan niyang pumunta eh hindi naman siya part ng family (OUCH! Tong babaeng to, harap-harapan ba namang echepwera, sa bagay totoo naman).
Eh kayo na kumausap, nakakirita ! (NAKu.. ako nakakairita, sobra na talaga siya ah, nanlalait na prang wala lang sa kanya mga sinabi niya.. argghhh)
oo-ayan! (sabay abot sa akin ng phone niya)
-ROBBSSSS! (aray naman po, sakit sa tenga, ano klaseng bunganga meron itong mommy ni Thea)
-Tita pwede ibulong niyo na lang ang sasabihin niyo?? Ang sakit po talaga sa tenga ng pinaggagawa niyo. (haha, pagalitan ban man ang mas nakakatanda??)
Si Thea ay ksalukuyang nag-eavesdrop sa usapan namin ng mommy niya, tuloy ang lapit ng mukha naming sa isa’t isa. Eh, nang-iinit ang mukha ko sa babaeng to ha..
BINABASA MO ANG
SHE'S MORE THAN ENOUGH by itsmeMayella (SNAIL-PACED UPDATE)
Teen FictionLITTLE THINGS COUNT MOST! in every drop of care, a count of love is measured! little did we know that even in the saddest times of our life, we can reach for something, we need not to look down coz the only way to spend life to the fullest height i...