Chapter twenty-three. Christmas breeze
<Robbie’s POV>
Paraang ang bilis lang ng araw, bukas ay Christmas eve na. it’s my first time na ditto magcelebrate ng pasko dito sa Pinas. Sabi nga ng kanta, iba ang pasko sa Pinas. Oh well, parang wala lang namang pinagkaiba siguro sa France aside sa snow na nagsisimula sa buwan ng November.
KRING> > . . . KRING>> >. . .
-Mom, good morning.
-Yes, hijo. Kumusta ka na dyan?
-Okay lang naman po. kyo po?
-Ah, don’t worry about us here, we are doing great.
-Mom, it’s Christmas eve in here tomorrow. Hindi ba talaga kayo pupunta dito?
-Bakit ditto rin naman ah, later. Ahehe. But we are so sorry to tell you that busyng busy talaga ang mommy at daddy eh. Next time na lang Robbie okay.
Hi Kuya!
Stop it Peach!
-Ah sige po, I understand.
-Sorry.
-Okay mom, I need to go. I have something pa na asikasuhin dito eh.
<call ended>
She’s always in my mind
From the time I wake up ‘til I close my eyes
She is everywhere I go, she’s all I know
. . . JOSHUA CALLING
J-Josh.
-Robbie, 23rd na ngayon.
-Oo alam ko, may kalendaryo naman ako sa bahay kahit sa phone ko. Di mo kaolangan ibukambibigz yon no!
-Ows, ows,., easy lang. Ba’t ang init ng ulo mo? Paskung-pasko.
-Iwan ko, basta! Wala! Bakit ba? Anong meron ngayon?
-Remember yong plano nating boy’s night?
-Bakit ngayon ba yon? Pasensya wala ako sa mood sumama.
-Ano ba pare! Ang KJ mo nman, syempre hindi ngayon! Yon na nga bukas ng gabi na iyon! Di ba, ikaw lang mag-isa sa bahay at least kung sasama ka ay ma-eenjoy mo ang pasko mo di ba! Makalimutan mo pa ng saglit si Thea.
-Ano bang pinagsasabi mo? Tsaka, nagyayaya ka, paano na lang family mo, di ba magagalit parents mo nyan?
-Ano ba dude! Chill up! I already ask permission. They understand your situation.
-Ang bakla mo dude!
-Basta, we will be going there ng sabay.
-Bahala ka nga!
<Call ended>
<Thea’s POV>
It’s 23rd, tomorrow ay 24th syempre Christmas eve. Alam nyo bang inip na inip na ako, bakit naman hindi, eh sila mommy parang walang moves eh, akala ko ba we will be going to Boracay. Pero I guess, hindi ata naman matutuloy eh.
BINABASA MO ANG
SHE'S MORE THAN ENOUGH by itsmeMayella (SNAIL-PACED UPDATE)
Teen FictionLITTLE THINGS COUNT MOST! in every drop of care, a count of love is measured! little did we know that even in the saddest times of our life, we can reach for something, we need not to look down coz the only way to spend life to the fullest height i...
