Chapter sixteen. Plan 000

24 0 0
                                    

Chapter sixteen. Plan 000

<Thea’s POV>

It’s Wednesday today and  “YAHHHHHHHHHH!!!” I’m so dooper, ultramega, blockbuster excited na for the upcoming Christmas vacation. Sino ba namang hindi?? Narinig ko minsan sina mom and dad nag-uusap.

[FLASHBACK]

-Darling next month Christmas na! –daddy

-Uo nga hon eh, so ano plano mo??- mommy

-Alam mo hon, we’ve been stocked dito sa bahay natin, kundi  dito ay nagpupunta tayo sa probinsya naman natin para ecelebrate ang season, why  not go out and have an adventure?

-HA?? What do you mean??

-Alam mo hon, hindi naman sa nagsasawa ako n palagi na lang sa bahay ang venue natin pagchristmas pero ang akin lang, masyado na tayong nakatutok sa mga trabaho, I guess we deserve a time to rest, relax and replenish.

-ASUS!! Ang hubby ko, nag eenglish masyado, wag mo nga dalhin language mo sa office dtto sa bahay, nakakaasiwa.

-HMMPP. Minsan na nga lang ako nageemote with English text , pinapansin mo agad. Ayaw mo at matuloy ang vacation eh, grabe kasumegway eh. -__-

-Ano ba hon, hindi naman sa ganun, di ka naman mabiro.

-Plano ko pa na naman sana na magboracay tayo this vacation.

-Talaga hon? Magboboracay tayo? Sorry na my ever dearest hubby(pouty lips, J puppy eyes). Syemre masaya lang ako na ang lalaking pinili kong pakasalan nagiging responsible talga sa obligasyon nya. Kaya mahal na mahal kita eh. (awwwww, ang sweet ng parents ko, nakakainggit tuloy ang paglalambing nila sa isa’t isa- sambit ko habang nasa may likod ng pintuan ng kitchen, nakikiosyoso sa love affair ng aking mudra at pudra)

- I love you more darling(grabe si daddy maka-endearment kay mommy ah, ano ba tlaga? Honey or darling??)

-Hmmppp. (at si mommy namumula pa, feeling bagets talaga tong mga to, batukan ko kaya, grabe kung lumandi ang dalawa ah. Ne anak nila wala ngang kalandilandi sa katawan)

[END OF FLASHBACK]

At yon! Diba ang sosyal? Boracay lang naman ang target, actually it’s not my first time na pumunta ako dun pero di ko pa rin mapigilan na-eexcite pa rin ako. Masyado pa kasi akong bata nang huli kaming pumunta. Nakalimutan ko na nga kung what age ako nun.

-Hello Thea.. JJ

-Hello(sagot ko habang nakayuko). O_O Thicky??

-Yeah, J Bakit??

-Huh?? Anong nangyayri sayo at wait—akala mo nakalimutan ko pinaggagawa mo sa cellphone ko!

-Huh?? Bakit? Ano ba ginawa ko??

-Che! Indenial ka pa,,. Bakit puro blank messages ang binibigay mo sa akin?? Anong ibig sabihin nun?? Praning ka rin ano, nag aalala tuloy ako kung napano ka na..

-Ah, yun ba. Hmmp…(ba’t napakasmiling ng lalaking to, ibang iba ang aura niya ah, may nangyari kaya??)

-Bwiseet ka talagang lalaki ka!  Sa sususnod try mo kaya epa-enrol yang telepono mo sa K+12 system ngayon, baka sakaling matutong maglagay ng laman ng kahit kunti message. Message mo pa nga lang nahihirapan na akong umintindi, kaya siguro ang hirap mo epredict na tao. Napaka—mo talga! Daig mo pa ang magbigay ng examination sa Physical Science ah,maka fill in the blanks ka wagas!

SHE'S MORE THAN ENOUGH by itsmeMayella (SNAIL-PACED UPDATE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon