SHE'S MORE THAN ENOUGH by itsmeMayella (SNAIL-PACED UPDATE)

Chapter seventeen. Is she worth more?

Chapter seventeen. Is she worth more?

<Thea’s POV>

Ewan ko kay Robbie ah, kaninang umaga lang sya aligang-aligaga. Kaninang tanghali, nagsasalita siya ng mga bagay-bagay na hindi ko nman halos maintindihan.

- I hate seeing myself that I look stupid in front of this girl but I love the thrill that this woman is giving me. She makes my world go round against in its axis.

- I hate seeing myself that I look stupid in front of this girl but I love the thrill that this woman is giving me. She makes my world go round against in its axis.

- I hate seeing myself that I look stupid in front of this girl but I love the thrill that this woman is giving me. She makes my world go round against in its axis.

- I hate seeing myself that I look stupid in front of this girl but I love the thrill that this woman is giving me. She makes my world go round against in its axis.

Ano ba! Magtigil nga kayo. Ba’t ba di yan mawala sa isipan ko. E ano ngayon kung may babae siyang pinopormahan, pakilam ko sa buhay niya. Bahala siyang maglista ng kahit ilang babae para maging girlfriend niya, wag nya lang epamukha sa akin na kaya niya akong saktan. O_O // Saktan ako?? Bakit naman niya ako sasaktan at bakit naman ako masasaktan? Malay ko ba kung may nililigawan siya?? Bahala siya sa buhay niya, oo maaaring crush ko siya pero wala ako sa lugar para pigilan siya sa panliligaw sa iba. Siguro ganun talaga ang mga nangyayari sa mga one-sided admiration.

Nandito na pala kami sa mall. Kakain daw kami at syempre dahil libre, go agad ako.

-Robbie, may ememeet ba tayo dito??? Ba’t di mo ko pinabihis at least man lang nakaprepare  ako.

-Ano ka ba. Kahit anong suot mo bagay sa’yo lahat at maganda ka pa rin.

*_* Robbie tumigil ka na! Wag ka ngang ganyan, feel ko ang pula pula ko dahil sa sinabi niya. Hindi naman ito ang unang pagkakataon na nakatanggap ako ng flattering remark pero bakit kapag ang lalaking to ang nagsasabi parang nag-aalburuto ang mundo ko sa saya.

Pumasok kami sa isang mamahaling restaurant. Ang tables ay pawang mga rooms na kung saan hindi mo makikita ang kabilang table and mostly ang mga customers nila ngayon ay couple.

-Kakailang naman dito thicky. Ba’t ba dito pa tayo kakain, pwede namang sa Jolllibee na lang di ba?? At least dun affordable ang pagkain. Dito ka ba palagi kumakain?? (A/N: O,Jollibee Foods Corporation grabe na akong makaendorse ah, wala pa ba akong magiging shoot para maging endorser niyo, hehe)

-Ano ka ba Thea?? Ayoko namang kumain sa karaniwang kinakainan natin, ngayon pa na importanteng araw to ng buhay natin.

-HMMp?? Buhay natin? Bakit naman, ano bang meron sa atin??

-Ah wala! What I mean is it is an important day for me.

-Birthday mo?? Ano ka ba? Ba’t di mo sinabi, nakakahiya naman wala pa naman akong gift sayo, bukas ko na lang ibibigay, okay lang ba??

-Ano ka ba, walang may birthday. Ayoko namang madaliin tumanda ako noh.

Walang birthday? Pero bakit sinabi niyang importanteng araw to sa kanya? As far as I know, a person just have few dates to remember, the day of his birth, the day he was born again and accept Christ as his personal Savior, the day of his baptism, his family’s birthdates and the anniversary if couple. Pero bakit niya pa ako sinama dito if it is a special day for him and not for us. We’re not even couples to celebrate monthsaries and pledge vows and wishes for each other. Kaso hindi nga kami di ba?? Kakayamot naman eh! (A/N: Pasensya na sa mga events na dapat eremember, nakakarelate lang ang author.)