《IDOL》(დასრულებული)

Part 21

სხვა აღარაფრისთვის მომისმენია იქედან გამოვვარდი და ბიჭები გავაფრთხილე რომ სადღაც მივდიოდი.

ტაქსი დავიჭირე და მისამართი ვუთხარი.

მივედით თუ არა მძღოლს ფული მივაწოდე, მანქანიდან გადმოვედი და სახლის კარზე დავაკაკუნე.

მანაც კარი მალევე გააღო, მე კი პირდაპირ ჩავეხუტე.

მე-ბოდიში რომ იმ დღეს არ მოგისმინე...გთხოვ მაპატიე
ფელიქსი-დაწყნარდი პატარავ, სახლში შევიდეთ.

სახლში შევედით და დივანზე ჩამოვსხედით.

მე-იცი...ყველაფერი გავიგე გთხოვ მაპატიე მაშინ რომ შენთვის მომესმინა...
ფელიქსი-არაუშავს ახლა ხომ ყველაფერი იცი, მთავარია შენ ისევ ჩემთან ხარ ჩემო პრინცესავ.

ჩამეხუტა, შემდეგ კი შუბლზე მაკოცა.
მე-იცი ეს ჭორფლები როგორ გიხდებააა?-საყვარლად ავხედე და ჭორფლებზე ხელი გადავუსვი.
ფელიქსი-შენ კიდე იცი ახლა  რა საყვარელი ხარ?

ერთმანეთს ისევ ჩავეხუტეთ, ბოლოს კი ჩაგვეძინა.

1 კვირის შემდეგ
უკვე ერთი კვირა გავიდა იმ დღის შემდეგ რაც მე და ფელიქსი შევრიგდით...

მაგრამ ეს ერთი დღეა ყველა თავს მარიდებს, ზიზღით სავსე სახით მიყურებენ...ისე თითქოს რამე დავუშავე...

ვცდილობ დაველაპარაკო და გავიგო რა დავაშავე მაგრამ ხმას არცერთი მცემს, მათ შორის ფელიქსიც...

დღეს კი გავიგე მიზეზი...

გავიგე როგორ საუბრობდნენ ჩემზე...არ ვიცი საიდან მოიტანეს მაგრამ თურმე ფელიქსისთვის მიღალატია და მე არ ვიცოდი, სასაცილოა უბრალოდ...

თანაც რაღაც საუნდს უსმენდნენ სადაც "ვითომ მე" ვამბობდი რომ ვიღაც ტომასი მიყვარს და ფელიქსს ვღალატობ, ხალხო მეღადავებით?...

ახსნის საშუალებას არ მაძლევენ...

დიდი დიდი რაღაც ნაგავი ხარ სახით შემომხედონ.

დღეს კი მთელი ჩემი სამეგობრო ერთად იკრიბება, როგორც "დავგეგმეთ" მაგრამ მე არ ვიქნები...

არ ვიცი, თავს ისე ვგრძნობ თითქოს აღარავის ვადარდებ.

უკვე ყველაფრისგან დაღლილი, სახლში წავედი.

კარი შევაღე თუ არა რაღაცის ხმა მომესმა.

თითქოს რაღაც გატყდა.

იქაურობის დათვალიერება დავიწყე მაგრამ საეჭვო ვერაფერი ვნახე.

შემდეგ ისევ პირველ სართულზე ჩავედი.

მოულოდნელად მუცლის არეში ტკივილი ვიგრძენი.

სისხლიან დანა ძირს დავარდა...

გავიგონე როგორ გარბოდა ვიღაც სახლიდან...

მე კი ძირს დავეცი...

უკვე სისხლში ვცურავდი...მაგრამ ვიღიმოდი, რადგან ჩემი დანახვა უკვე აღარავის უხაროდა...

ფეხზე ადგომას ვცდილობდი, რაღაცნაირად შევძელი კიდეც...

ჯიბიდან ტელეფონი ძლივს ამოვაძვრინე და ფელიქსს დავურეკე...

ძალიან ბევრჯერ ვსცადე, საბოლოოდ კი აიღო...

ფელიქსი-რა გინდა
მე-ყველა მანდ ხართ?-ვცდილობდი ხმაზე არაფერი შემტყობოდა.
ფელიქსი-კი მერე-მითხრა არფრის მომცემი ხმით
მე-შეგიძლია ხმამაღალზე ჩართო?
ფელიქსი-გისმენთ მალე
მე-იცით...მე მინდა ყველაფრისთვის მადლობა გადაგიხადოთ...ვიცი, უკვე ყველას გძულვართ, მმაგრ..ამ-უკვე ხმა მიწყდებოდა-მმინდა ამ სს.ამ.ყაროდდან მ..შვ..იდ..ად წ.ავ.იდე, ფელლიქს მმე შე..ნთვის არ მიღ..ალა..ტია და იცცო..დე  რომ ძა..ლიან მი..ყვარხარ.
მე..გობრ..ებო თქვე..ნ კი ძა..ლიან დი..დი მა..დლობა რომ ჩემ..ზე ასე ზრ..რუნ.ავდით. ყვე..ლა.ნი მიყ..ვარხ.ართ.

ეს ძლივსღა ამოვთქვი და ჩემდა უნებურად ტკივილისგან წამოვიყვირე.