《IDOL》(დასრულებული)

Part 25

და უცებ თავში რაღაც იდეამ დამკრა...

ცოტა სულელური კია მარა არაუშავს😂

მე-გთხოვთ შეასრულეთ ჩემი თხოვნა, ახლა თვალები დახუჭეთ და თავი უღრან ტყეში წარმოიდგინეთ, თან ღამეა.

ყველა იქ მყოფმა ჩემი თხოვნა შეასრულა მე კიდევ გველურად ჩავიცინე.

მე-წარმოიდგინეთ?
ყველა-კი-ხმამაღლა წამოიძახეს.

მე კი იცით რა ვქენი? საშიში ხმები ჩავრთე😈

მგელის ყმუილის ხმა...

ქალის კივილი...

პატარა ჩვილის ტირილი...

კაცის განწირული ყვირილი...

მთელ დარბაზში, ძალიან მაღალ ხმაზე შემზარავი ხმები ისმოდა.

მაგრამ შემდეგ შემეცოდნენ და გამოვრთე.

ისეთი შეშინებული სახეები ჰქონდათ ეჰჰჰ.

მე-აბა? მოგეწონათ? ხომ კარგი ვიცი რომ არა მაგრამ ცოტა სიგველემ შემომიტია😂ბოდიშით-ჯეკმა "მიგაკლავ" სახით გამომხედა.

მაგრამ ბოლოს მაინც ყველა იცინოდა.

სცენიდან ჩამოვედი და ჩემს ადგილს დავუბრუნდი.

ვუიანგი-ლამის კრუნჩხვებში ჩავვარდი
მე-მე ბოდიშით😂
ჰონჯუნი-ამ ერთხელ გეპატიება
მე-ჩემთვის დიდი პატივია გეთაყვა.

დაჯილდოვება დასრულდა თუ არა ჯეკს ხელი დავავლე და გარეთ უნდა გავსულიყავით როდესაც ვიღაცის ხმამ შემაჩერა.

-ავა მოიცადე
მეც უკან შევბრუნდი და ალბათ მიხვდებით ვინებიც იყვნენ.
მე-გისმენ ფელიქს
ფელიქსი-კომიდან როდის გამოხვედი? ან აქ რას აკეთებ?
მე-გუშინწინ და ხო აქ როგორც ვიცი დაჯილდოვებაა, მეტი თქვენთვის აღარაფერი მაქვს სათქმელი მაგრამ იცით როგორ მტკენს გულს ის როდესაც შენი საკუთარ ძმასაც არ სჯერა? ან შეყვარებულს, მეგობრებზე საუბარიც აღარ მაქვს.
საერთოდ როგორ დაიჯერეთ რომ მე ფელიქსს ვუღალატებდი.
ვკვდებოდი თქვენ კი იმ წუთას როცა მჭირდებოდით სახლში იჯექით და იმ ვიღაც რიუჯინს ეჭუკჭუკებოდით, ასე გააგრძელეთ. არ მჭირდება გარშემო ისეთი ხალხი რომლებსაც ჩემი არ სჯერათ.
ცხოვრება ისე გააგრძელეთ თითქოს არც გიცნობთ.