Ercüment acil ameliyata alınmıştı.Diğerleride onu bekliyordu saatlerce ameliyat kapısının önünde. 4 saat geçmişti fakat hala bir haber alınamamıştı. Ender'in ağlamaktan gözleri balon balon olmuştu. Ege ve Egemen ise hem ağlıyor hem de annelerini teselli etmeye çalışıyorlardı.
-Tamam artık ağlama.Bir haber yoksa bu kötü olduğu anlamına gelmez ki.
-Tabii ya.Kötü olduğu anlamına gelmez ki.
Annesi bunun üzerine biraz daha rahatlamışa benziyordu.Annelerinin rahat olduğunu gören çocuklar da rahatlıyordu.Ege kantine yiyecek almak üzere yürüdü.3 tane pizza tost alıp yine üst kata doğru cıkıyordu.O sırada bir polisin telsizinden çıkan sesi duydu.Ses şöyleydi.
-Arkadaşlar çabuk 5. kata gelin.Biri kriz geçiriyor.
Ege tostların üstüne baktı ve içinden mırıldandı.
-Cık cık cık.Zavallı insancıklar.Ne hallerdeler.
Merdivenlerden çıktığı anda kendi ameliyat odalarının önü fena kalabalıktı.Meraklanıp daha ileri gitti.Keşke gitmeyeydi !Annesi yerlere atılmış bir şekilde ağlıyor,Egemen ise annesinin sırtına dayanmış ağlıyordu.Bu manzarayla karşılaşınca elindekileri düşürdü ve uçarak annesinin yanına kOştu.
-Ne oldu ? Ne oldu anneee ?
Annesinin sUmükleri akmıştı ağlamaktan.Ağlamasını arttırarak konuşmaya çaliştı.
-B..B...B..Ba..Baban..
Sadece bunları söyleyebilmişti.Eksik lafını Egemen tamamladı.
-Ab..Abiiiiii. Ba-ba-ba-m ölll..müüüş.
Bunu duyar duymaz hastane Ege'nin başına yıkılmıştı.Gözlerinden yaşlar gelmişti.Fena haldeydi.Annesi zorlukla ayağa kalktı.Fakat kadıncağız kısa süre içinde yere kapaklanıvermişti.Ege boğuk boğuk bakışlarla sonra kardeşinin yere düştüğünü gördü. Ardından kendi göz kapaklarıda kapanıverdi.
-------|-------
Ege kendini beyaz bir odada bulmuştu.Bir yatakta yatıyordu.Kardeşide yanındaydı ama ANNESİ YOKTU !! Zor olsa da ayağa kalkmayı başardı.Kapıyı açarak koridora göz gezdirdi. Oldukça kalabalıktı ama sessizdi. Doktor onun ayakta olduğunu görünce hemen yanına geldi.
-Dur bakalım delikanlı.Şokta olabilirsin.Yatağına yatman gerek.
Ege doktorun suratına böş böş baktıktan sonra konuştu.
-Annem nerde?
Doktor dudaklarını kasıp odaya girdi. Ve kapıyıda kapadı.
-Bak çocuğum beni iyi dinle.Annen bir şok geçirdi.Bu şok oldukça ciddi. Bizde onu doğal olarak Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi'ne yerleştirdik.Yani annen güvende merak etme.
Ege bunları duyduğunda başka birşey dinlemek istemiyordu.
-Tamam çıkın şimdi odamdan.
Ardından yatağa uzandı .Ellerini başının arasına aldı.
-Allahım.Yardım et.
Sonra sağ tarafına dönerek gözlerini kapadı.Uyku gözlerine darbe vuruyordu...
