မြေခွေးလေးမှ မင်းကြီး၏ထီးနန်းအား နေ့တိုင်းလုယူခြင်း || ဘာသာပြန် ✅

အခန်း (၅)

၅။

အချိန်တွေက ကျော်လွန်သွားခဲ့ပြီ။

မင်းသားငယ်လေးဟာ လှပတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်ဖြစ်လာခဲ့ပြီး ကျောက်စိမ်းကဲ့သို့ ကြည်လင်လာခဲ့သည်။ မင်းကြီးဟာလည်း သေဆုံးသွားခဲ့ပြီဖြစ်တာကြောင့် မင်းသားငယ်လေးက ထီးနန်းအရိုက်အရာကို အောင်မြင်စွာဆက်ခံနိုင်ခဲ့ပြီး မင်းကြီးအသစ်ဖြစ်လာကာ တစ်နိုင်ငံလုံးကို ပေါင်းစည်းလိုက်တော့သည်။

မြေခွေးလေးဟာလည်း အရွယ်ရောက်လာခဲ့ပြီး ရှိသမျှသော ကြက်၊ ဘဲ၊ ကြောင်၊ ခွေးတွေကို စည်းလုံးနိုင်ခဲ့ပြီ။

တစ်ညမှာတော့ ဒဏ်ရာရသွားသည့်မြေခွေးဟာ သက်သာလာခဲ့ပြီး တောင်ပေါ်ကနေဆင်းလာခဲ့သည်။ လယ်တဲထဲမှာ လွန်ခဲ့တဲ့ဆယ်နှစ်ကျော်တုန်းက မွေးဖွားခဲ့သည့် သူ့ရဲ့သားလေးကို ကြက်လှောင်အိမ်ထဲမှာ တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ့ရဲ့သားရဲဝိညာဉ်လုံးကို ထုတ်ကာ ဝစ်ဝက်ဖြတ်လိုက်ပြီး သူ့သားကို စားခိုင်းလိုက်သည်။

မြေခွေးလေးက သားရဲဝိညာဉ်လုံးကိုစားပြီးချိန်မှာ ကြက်ခိုးနေတဲ့မြေခွေးလေးကနေ အဝတ်တစ်ခုမှကပ်မနေသည့်ကောင်လေးတစ်ယောက် ကြက်ခိုးနေသည့်အသွင်သို့ ပြောင်းလဲသွားတော့သည်။

မြေခွေးလေးရဲ့လူသားပုံစံဟာ သူ၏အမေဖြစ်သူနှင့်အတော်လေးကိုမှ ဆင်တူလှသည်။ ကွာခြားတာကတော့ ယောကျ်ား၊ မိန်းမဖြစ်ပြီး တစ်ယောက်က ငယ်ရွယ်ကာ တစ်ယောက်က အသက်ကြီးရင့်နေပြီဖြစ်သည်။

မျက်ခုံးကတော့ ရှေးမင်းကြီးအိုရဲ့မျက်ခုံးနှင့် မတူပါချေ။

မြေခွေးမေကြီးဟာ ကိုယ့်ကိုကိုယ်အပြစ်တင်ရင်း "ကိုယ့်ကိုကိုယ်ကုစဖို့အတွက် နှစ်ပေါင်းများစွာ တောင်ပေါ်တက်သွားလိုက်တာ.. အမေ့သားလေးကို လုံးလုံးမေ့သွားခဲ့တာပဲ"

လှပတဲ့ကောင်လေးက စိတ်ရှုပ်ထွေးစွာဖြင့် သူ့လက်ထဲမှ ကြက်ရဲ့နှုတ်သီးကို ဆိတ်လိုက်တော့သည်။ အသံလည်း ထွက်ခွင့်မပြုပေ။

မြေခွေးမေကြီးက အဝတ်တစ်ခုကို ဖန်တီးလိုက်ပြီး မြေခွေးငယ်လေးကို ပစ်ပေးလိုက်သည်။ "အခုချိန်ကနေ စရင်မဆိုးသေးဘူး။ လာ.. မှော်အတတ်ဘယ်လိုသုံးရမလဲဆိုတာကို သင်ပေးမယ်"