မြေခွေးလေးမှ မင်းကြီး၏ထီးနန်းအား နေ့တိုင်းလုယူခြင်း || ဘာသာပြန် ✅

အခန်း (၁၁)

၁၁။

မြေခွေးငယ်လေးက ဆွဲခေါ်သွားခံရပြီး အိပ်ဆောင်ထဲကို ရောက်သွားပြန်သည်။

မင်းကြီးက ဝတ်စုံတစ်စုံကို ယူထုတ်လာခဲ့သည်။ "မင်း ဒါအရင်ဝတ်လိုက်"

မြေခွေးငယ်လေးက ဝတ်လိုက်သည်။

ပန်းထိုးထားသည့်ခမ်းနားသည့်ဝတ်ရုံရှည်၊ သက်တံ့ရောင်ရှိသောစကပ်၊ ယိမ်းခါနေသည့်မြစိမ်းရောင်ကျောက်လည်ဆွဲတို့ဖြင့် မြေခွေးငယ်လေးဟာ တုနှိုင်းစရာမရှိအောင်လှပနေသည်။ ကောင်းကင်မှကျလာသည့်အလားပင်။

မင်းကြီးက ဒူးထောက်လိုက်ပြီး မိဘုရားလေးရဲ့မင်္ဂလာဝတ်စုံကြိုးကို သူ့ပါးစပ်နားဖြင့် ကိုက်လိုက်ကာ နူးညံ့စွာပြောလာတော့သည်။ "မင်းရဲ့စကပ်အောက်က အစေခံလေးဖြစ်လာဖို့ ဆန္ဒရှိပါတယ်"

ကြောင်အနေတဲ့မြေခွေးလေးက ပြောစရာစကားပျောက်ရှနေတော့သည်။ "...."

မင်းကြီးက ကြည့်လိုက်ပြီး မေးလိုက်သည်။ "ဘာရှိသေးလို့လဲ?"

မြေခွေးလေး "ငါ့အမေပြောတာက သူလည်း အရသာရှိတဲ့အစားအသောက်တွေစားပြီး သေရည်ကောင်းကောင်းတွေ သောက်ရတဲ့ ပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့နေ့ရက်တွေကို ပိုင်ဆိုင်ချင်သေးတယ်တဲ့"

မင်းကြီးက လက်ဝေ့ယမ်းပြလိုက်ပြီး "ကိစ္စမရှိဘူး။ သူ့ကို မယ်တော်မိဘုရားကြီးဘွဲ့ပေးအပ်လိုက်မယ်"

မြေခွေးငယ်လေးက မြေခွေးမေကြီးပြောတဲ့ဆန္ဒတွေ အားလုံးပြီးမြောက်သွားပြီဆိုတဲ့အကြောင်း ကို သေချာတွေးလိုက်သည်။ "တခြားမရှိတော့ဘူး။ ထီးနန်းမလိုချင်တော့ဘူး"

မင်းကြီး "အရင်တုန်းက မြေခွေးမိစ္ဆာတွေက ပုံပြောင်းနိုင်တယ်လို့ ပြောဖူးတယ်မလား? မင်း မိန်းမအသွင်ပြောင်းလိုက်ရင် အခုပုံစံနဲ့ ကွာခြားသွားတယ်မလား?"

မြေခွေးငယ်လေးက သူ့မျက်နှာကို ပွတ်လိုက်တော့ မရင်းနှီးတဲ့မိန်းမရုပ်ရည်သွင်ပြင် ပေါ်ထွက်လာသည်။ "တစ်ခါကို နှစ်နာရီလောက်ပဲ ထိန်းထားနိုင်တယ်"

မင်းကြီး ခေါင်းညိမ့်လိုက်ပြီး "နှစ်နာရီဆိုလုံလောက်တယ်"

...

၁၁။

ေျမေခြးငယ္ေလးက ဆြဲေခၚသြားခံရၿပီး အိပ္ေဆာင္ထဲကို ေရာက္သြားျပန္သည္။

မင္းႀကီးက ဝတ္စုံတစ္စုံကို ယူထုတ္လာခဲ့သည္။ "မင္း ဒါအရင္ဝတ္လိုက္"

ေျမေခြးငယ္ေလးက ဝတ္လိုက္သည္။

ပန္းထိုးထားသည့္ခမ္းနားသည့္ဝတ္႐ုံရွည္၊ သက္တံ့ေရာင္ရွိေသာစကပ္၊ ယိမ္းခါေနသည့္ျမစိမ္းေရာင္ေက်ာက္လည္ဆြဲတို႔ျဖင့္ ေျမေခြးငယ္ေလးဟာ တုႏႈိင္းစရာမရွိေအာင္လွပေနသည္။ ေကာင္းကင္မွက်လာသည့္အလားပင္။

မင္းႀကီးက ဒူးေထာက္လိုက္ၿပီး မိဘုရားေလးရဲ႕မဂၤလာဝတ္စုံႀကိဳးကို သူ႔ပါးစပ္နားျဖင့္ ကိုက္လိုက္ကာ ႏူးညံ့စြာေျပာလာေတာ့သည္။ "မင္းရဲ႕စကပ္ေအာက္က အေစခံေလးျဖစ္လာဖို႔ ဆႏၵရွိပါတယ္"

ေၾကာင္အေနတဲ့ေျမေခြးေလးက ေျပာစရာစကားေပ်ာက္ရွေနေတာ့သည္။ "...."

မင္းႀကီးက ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေမးလိုက္သည္။ "ဘာရွိေသးလို႔လဲ?"

ေျမေခြးေလး "ငါ့အေမေျပာတာက သူလည္း အရသာရွိတဲ့အစားအေသာက္ေတြစားၿပီး ေသရည္ေကာင္းေကာင္းေတြ ေသာက္ရတဲ့ ေပ်ာ္႐ႊင္စရာေကာင္းတဲ့ေန႔ရက္ေတြကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ေသးတယ္တဲ့"

မင္းႀကီးက လက္ေဝ့ယမ္းျပလိုက္ၿပီး "ကိစၥမရွိဘူး။ သူ႔ကို မယ္ေတာ္မိဘုရားႀကီးဘြဲ႕ေပးအပ္လိုက္မယ္"

ေျမေခြးငယ္ေလးက ေျမေခြးေမႀကီးေျပာတဲ့ဆႏၵေတြ အားလုံးၿပီးေျမာက္သြားၿပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း ကို ေသခ်ာေတြးလိုက္သည္။ "တျခားမရွိေတာ့ဘူး။ ထီးနန္းမလိုခ်င္ေတာ့ဘူး"

မင္းႀကီး "အရင္တုန္းက ေျမေခြးမိစာၦေတြက ပုံေျပာင္းႏိုင္တယ္လို႔ ေျပာဖူးတယ္မလား? မင္း မိန္းမအသြင္ေျပာင္းလိုက္ရင္ အခုပုံစံနဲ႔ ကြာျခားသြားတယ္မလား?"

ေျမေခြးငယ္ေလးက သူ႔မ်က္ႏွာကို ပြတ္လိုက္ေတာ့ မရင္းႏွီးတဲ့မိန္းမ႐ုပ္ရည္သြင္ျပင္ ေပၚထြက္လာသည္။ "တစ္ခါကို ႏွစ္နာရီေလာက္ပဲ ထိန္းထားႏိုင္တယ္"

မင္းႀကီး ေခါင္းညိမ့္လိုက္ၿပီး "ႏွစ္နာရီဆိုလုံေလာက္တယ္"