Sabah uyandığımda Hermione giyisi dolabında birşeyler arıyordu,gözlerimi onun göremeyeceği bir şekilde hafif açıp on baktım.
Dolaptan küçük bir iksir şisesi aldı ve uzun uzun ona baktı,ne yaptığını pek anlayamadım ama onu vızık vızık aradığına göre değerli birşey gibiydi.
Bir süre sonra ayağa kalkıp arkasına doğru geçtim,elindeki iksiri biliyordum ve ne için kullanacağını da anlamıştım. Arkasından iksiri alıp Hermione'ye baktım.
"(İsmin) napıyorsun versene şişeyi"
"Bunun ne iksiri olduğunu biliyorum Hermione,ne için kullanacağını da tahmin edebiliyorum"
"Ne? Ne diyorsun ben onu-"
"Bunu Draco'ya içireceksin değil mi?"
"Ben-"
"Bu iksiri içince Draco benden uzaklaşıcak,iksir içen kişinin son zamanlarda en yakın olduğu kişiyi unutmasını ve ona karşı her zamankinden farklı olmasını sağlıyor"
"(İsmin) ondan uzak durursan böyle şeyler yapmak zorunda kalmam"
Derin bir nefes alırsın.
"Huh,öyle mi?"
İksir şisenini yere fırlatırsın.
"Yeter,beni rahat bırak"
Apar topar hazırlanıp odadan çıktım,Hermione Draco'yla konuşmamam için elinden geleni yapacak gibiydi...
Kafam hâlâ çok karışıktı ama ne yapmam gerektiği hakkında içimden geçen birşeyler tabiki vardı.
Draco'dan uzak durmak istemiyordum,ona çok alışmıştım ve belli ki o gerçekten çok pişmandı...
Herkes ikinci bir şansı hak eder,bu yüzden ne olursa olsun onunla arama mesafe koymayacağım. ° ° ° ° ° ° ° ° °
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sınıfa geldiğimde Draco'nun yanı boştu ve hemen gidip onun yanına oturdum.
Bu durumdan hoşlanmayacağını bildiğim için Hermione'ye hiç bakmadım bile.
"Günaydın Bayan Granger"
Draco'ya baktım,bana göz kırptı.
"Size de günaydın Bay Malfoy"
"Yanıma oturmak nerden esti böyle"
"Bilmem,öylesine"
"Peki madem"
Ders başlar Draco'nun sıkıldığı yüzünden bellidir,kulağına yaklaşırsın.
