- - - - - - - - - -
Yasaklı ormanda soğuk bir gece...
"Ne saçmalıyor lan bu! (İsmin) ne biçim bir oyunun içindesin sen! Anlayamıyorum,anlayamıyorum neredesin?"
Draco'nun çaresizliği ve öfkesi sesinden belli oluyordu. Artık gerçekten sabrı kalmamış olmalıydı ki elleri titriyordu gözleri doluyordu vücudu yanıyordu...
(İsmin) yoktu ve Draco nefes alamıyordu,o yokken nasıl yaşanır bilmiyordu,bilmek istemiyordu.
Dizlerinin üstüne çöktü,bir avuç çimenin üstüne doğru yapılı cüssesiyle eğildi ve derin bir nefes aldı.
"Onu bulmam gerek... (İsmin)... Bebeğim lütfen geri dön! Neredesin...iyi misin,kötü müsün,aç mısın,canın yanıyor mu... Bunları bilememek ne kadar çok canımı yakıyor biliyor musun? Bunun bir yolu olmalı onu benden bu notla alamazlar buna izin veremem... Onu-"
"Draco!"
Ormanda yankılanan (ismin)'in sesi...
Draco'nun kulaklarında tekrar tekrar yankılanan ses ona aitti,(ismin)'e....
"(İsmin)!"
Draco nefesini resmen tutarak ve hızlı hızlı sesin geldiği yöne doğru koştu,koştu ve koştu... Kimse yoktu ama o emindi (ismin) buradaydı ve onun sesini gerçekten duymuştu.
"(İsmin)! Beni duyuyor musun!"
Sessizlik...
"(İsmin) lütfen,lütfen birşey söyle orada mısın beni duyuyor musun?"
Bu ses gerçek bir sesti ve Draco bundan çok emindi. Diğerlerine bunu anlattığı zaman onlar yanlış duyduğunu ya da çok düşünmekten artık kendi kendine sesler duyduğunu söyleyeceklerdi ve hatta... Hatta onun delirdiğini düşünüp onu revire yatıracaklardı.
Draco bunu onlara anlatamazdı ama içinde de tutamazdı birşeyler yapmalıydı. (İsmin)'in sesi her saniye kulaklarında yankılanıyordu ve Draco ilk defa böyle hissediyordu. (İsmin) resmen yalvararak acı içinde onun adını haykırmıştı,kurtar beni demişti,canım yanıyor al beni buradan demişti.
"(İsmin) ses ver..."
- - - - - - - - -
Karanlık bazen bizim için bir yoldur. Bazen bir çıkış yolu bazen de bir kaçış... Karanlık bizi yansıtan asıl noktadır aslında,bilinmezlik içinde hissederiz ama orada bir yerde olduğumuzu biliriz bunu hissederiz. Bazı sesleri bazen sadece biz duyarız ve bir melodi gibi kulaklarımızda dolaşan o sesi içimizde yaşatırız.
Hogwarts reviri
"Lanet olsun bir bu eksikti!"
"Lucius,sakin ol. Draco uyanıp seni duyabilir."
"Sus. O kızı nasıl arar? Oğlun o kızı arıyor o küçük o çok bilmiş zavallı kızı. Nasıl bunu yapar,nasıl Granger olan birisi için üzülür onu arar!"
"Benim elimde olan birşey yok bilmiyordum."
"Neyi bilmiyordun be kadın! Bana bak narcissa,bu işin altından bir ilişki ya da bir birliktelik çıkarsa ikisini de acımadan gömerim. Ne senin oğluna acırım ne de o kıza. Oğluna söyle kendine gelsin ve bu olanları olmamış varsayarak hayatımıza devam edelim."
"Bu benim elimde mi? Ben çok mu isterim sence o kızı çok mu seviyorum onları?"
"Susucaksın. Fazla konuşmayacaksın. Dediğimi yap uyandığı an bu safsalak oğlunla konuşup dediklerimi ona anlat."
Lucius Malfoy karısına söz hakkı bile tanımadan revirden çıkar. Artık Draco ve (ismin) ile ilgili birseyler biliyordur,bu normalde olsa Draco için ölüm gibi bir his olacaktır ve (ismin)'ıda alıp kaçıcaktır. Eğer (ismin) burda olsaydı Lucius'un dediklerinden çok korkardı ve hemen ağlardı. Draco artık bunları çok iyi biliyordu,(ismin)'in duygu tepkimelerini.... Nerede ne yapacağını bir bakışından anlayabiliyordu ama (ismin) bunun farkında olmamıştı hiç.
Narcissa Malfoy oğlunun yanına oturup elini tuttuğunda Draco'nun duruşundan bile bir şeyleri çoktan netleştirdigi belliydi.
N:"Belli ki o kıza kapılmışsın Draco. Ama bu nasıl olabildi anlayamıyorum"
D:"Bazen tanıdığımızı sandığımız kişileri aslında hiç tanıyamadığımızı fark ederiz"
N:"Oğlum?"
D:"Ben iyiyim anne. Şimdi izninizle yasaklı ormana geri döneceğim"
N:"Hayır Draco,buna izin veremem. Baban sana da bana da çok kızıyor"
D:"Umrumda değil Anne! Yıllarca hayatımı babamın istediği gibi yönettim. Artık büyüdüm ve beni gerçekten anlayan birisini buldum ama,ama o yok anne..."
Draco'nun gözyaşları...
N:"Oğlum.."
D:"Anne (ismin) gitti ama nereye bilmiyorum... İyi olduğunu bilmek istiyorum yanında olmak istiyorum"
N:"Draco,eminim ki o da senin iyi olduğunu bilmek istiyordur. Bunun için sabredip iyi olmayı denemelisin ve sakin kalmalısın. Her şey düzelicektir oğlum"
D:"Düzelmezse..?"
N:"Sen yıllarca bana güvenerek yaşadın ve senden uzun zaman sonra bana güvenip sakin olmanı istiyorum Draco,sadece sakin ol"
Derin bir iç çekerek
:"Emin ol deniycem"
----------------------------------------------------------
Uzaktan gelen bir ses...
Draco Malfoy,sen kaybedensin. Her zaman olduğu gibi yine kaybettin. Acıyı hissediyor musun,onun yokluğunu hissediyor musun? Acaba iyi midir yoksa kötü mü? Yanına gitmek ister misin?
D:"S-sen,sen kimsin...
Sizce başka neler olucak🤧
Biraz geç oldu yine ama olsunn
