Kissed By The Wind

3

kabanata 3

Boots

"Yes, okay." She smiled. "Okay, i love you."

Iniwas ko ang tingin sa kanya at pinagmasdan ang dalawa kong pack bag na pumupuno ng mga damit ko. Wow, lahat ng damit ko nandito na. Binigyan niya din ako nang damit at sapatos na dala niya din kahapon na susuotin ko ngayon. Hindi daw kasya sa kaniya kaya sinuot ko na.

I think this fit is too much..

It's a spaghetti strap fitted short dress with a v-neck and long black heel v boots. I turned my hair into a ponytail. My curtain long bangs are falling side to side, but that's fine. It's feels a little awkward since it's my first time to wore in this kind of outfit. 

Nawawala ako ng balense kanina dahil sa heels na ito pero minuto-minuto lang na sanay ako.

Funny how I let myself wear this kind of outfit with the money from her sugar daddy. People with the right minds won't wear this, but since it's my first time seeing my mom happy. I can't help myself. When she was staring at my clothes while she was smiling,

Napatingin ako kay Mama na humakbang papunta sa'kin. Hawak niya ang maputing shades. "Wear this. Babagay ito sa suot mo. This is a regina white fly shades, wear it."

"Ma, sobra na to."

"Suotin mo na, malapit na siya sa bahay na'tin."

"Sino?"

"Yung boyfriend ko, susunduin niya na tayo.."

Pinagmasdan ko siyang tinalikuran ako at humarap sa salamin para pagmasdan ang kanyang sinuot.

She brushed her hair and tried to style it.

"Ma, ba't ganito ang sinuot kong sapatos? May pupuntahan ba tayong daan o lugar para ganito ang susuotin ko?"

Napatigil siya sa pagsusuklay nang kanyang buhok at tinaasan ako nang kilay. "Napaka KJ mo. Suotin mo nalang iyan, style iyan okay?" Inirapan niya ako.

Right..

Huminga ako nang malalim. Umupo ako sa kama at kinalma ang sarili ko. May pakiramdam ako sa ginagawa nang ina ko at sa kanyang pagkilos. Hindi na sana ako iimik ngunit hindi ko napagilan ang sarili ko at napagsalitaan ko siya nang ganoon.

Hindi ko din naman maiwasan mag-isip ng masama sa kanya. Lalo na  kapag mayaman ang kanyang jinowa. This is my first time seeing my mom happy.

Lalo na kahapon nang mapansin kong hindi siya lasing at masaya-

"Wag mong kalimutan ang usapan natin, babae. Sa oras na natapos ang usapan niyo. Aalis ka na at pumunta ka na sa amo mo."

I bit my lowerlip trying to stop myself from saying anything. How ruthless.. Huminga ako ng malalim at unti-unting tumango. 

"Wag mo akong pigilan sa mga gusto ko.. Siguro napansin mo naman kahapon ang mga kilos ko.. Sinubukan kong saktan ang sarili ko. At kung ayaw mong magawa ko ulit sa sarili ko 'yon.. Huwag mo na ulit ipakita ang mukha mo sa'kin."

Nawalan ako ng lakas

"Hindi mo ako masisi, naging piste ka sa buhay ko, lalo na iyang t-tatay mo." Humina ang kanyang boses. "At.. nabaliw ako, nagawa kitang saktan. Masisi mo ba ako?!" Tumaas ang kanyang boses, narinig ko ang paghikbi niya.

Wala akong nagawa kundi yumuko na lamang.

"Naalala ko ang tatay mo, sayo! Kaya ayaw na ayaw kita. Kaya... Huwag mo na ulit ipakita ang sarili mo sa'kin- Kahit kailan! Wala na akong pake sayo."

Tumulo ang isang luha ko, mabilis ko itong ipinahid sa kaliwang kamay ko. Tumayo na din ako. Nakita ko siyang galit na galit ang tingin sa'kin at halos saktan na ako. Iniwas ko ang tingin sa kanya. "Opo." Sabi ko at napansin kong kumalma ang kanyang mukha ng sinabi ko iyon.