EXO UNIVERSITY SERIES #01 :The Ghost From 1985 : [COMPLETE]

Chapter 27: Reicarnation

[******]

“Handa kana ba?”

Nanatili akong nakatitig sa babaeng nasa harapan ko. Wala ng buhay at tila ba iniiyakan ng karamihan.“Ummm!” tumango ako bilang dagot saka inihanda ang sarili ko.

“Tandaan mo. Maaalala ka nila pero ikaw hinding hindi muna sila maaalala.Lalo na ako at pati sarili mo.”

Hindi ko alam kung tama ba ang disisyon ko. Kung tama ba na pumasok ako sa katawan ng isang babae.

----
Fastforward.
    [After 2 months]

√  Maxine Zin Point Of View √

Habol hininga akong napabangon sa hinihigian ko na tila ba isang magdamag akong hindi huminga.

“Omygod max salamat naman at gising kana!”

Napatingin ako sa may gilid ko ng may nagsalit kaya naman napailing ako na tila ba nag iisip kung sino sila.

Meron ding mga doktor na pumasok sa kwarto na ito at tinitignan ako.

“Dok kumusta po ang pasyente?”

“sa ngayon mabuti nasya. Nakakapgtaka nga eh mag iisan oras na syang patay non tapus bigla syang nabuhay siguro di pa talaga ‘yon ang oras nya. Cg congrats.”

“Namiss kita Max!”

“Sino kayo?”

Nagkatinginan muna sila bago sumagot sa tanong ko.“Max naman ako to? Si Nicky  ‘yong niligtas mo right. ”

Tumango tango nalang ako bilang tugon sa kanila after nilang magpakilala sa‘kin.

“Ano oras na?”

“12:45 pm.”

“Ilang oras akong nakatulog?”

“Anong ilang oras? Dalawang buwan kang tulog akala nga namin patay kana talaga eh. Kasi mag iisang oras kanang di humihinga magsabi nanga ‘yong doktor na time of death eh tapus maya maya bigla kang nabuhay. Nabuhay kanga dalawang buwan ka namang tulog tapus nakalimot kapa.”

“Ang dami mong sinabi. Isang sagot lang naman ang kailangan ko.”

“Pati ugali!! Grabi midyo parang nagbago. Parang dati lang ok lang sa‘yu kahit mapuno ba ‘tong novel nang sasabihin ko wala kang reklamo pero ngayon ok lang sa‘yu”

Nahiga nalang ako at iniisip ‘yong sinabi nila na mag iisang oras na akong patay tapus biglang mabuha ? Luh! Kakaiba ‘yon ah.

“Baka gutom kana? Baka gusto mong kumain?”

Nanatili akong nakahiga at wala akong paki alam sa kung sino man ang nakikipag usap sa‘kin ngayon.

“Sya nga pala max! Dahil gising kana umuwi kana muna ng pilipinas. Don kana muna mag aral para sa second sm pasado kana naman sa 1rst sm dahil inasikaso namin habang tulog ka. Baka kasi malaman nang anak ng napatay mo na nabuhay ka. Kaya bukas na bukas pagkalabas mo dito umuwi kana muna sa pilipinas.. Baka next time kasi malaman nalang ng parents mo at kuya mo na patay kana.”